Wanneer je door de eerste pagina's van een tijdschrift bladert, voordat je de inhoudsopgave (of 'TOC' in het vakjargon) tegenkomt, kom je de masthead tegen. Op deze lijst met namen en titels staan onder meer de redacties die die publicatie hebben samengesteld.
Over het algemeen besteden redacteuren meestal het grootste deel van hun tijd aan het lezen, beoordelen en herschrijven van geschreven werken. Ze brengen hun dagen door met het werken met auteurs en freelanceschrijvers om geschreven materiaal en bijbehorende afbeeldingen op de best mogelijke manier te plannen, organiseren en presenteren.
Een groot deel van het werk van een tijdschriftredacteur, zoals een boekredacteur baan houdt zich bezig met het redigeren van verhalen, maar tijdschriftverhalen hebben hun eigen, unieke eisen. Omdat tijdschriften doorgaans wekelijks of maandelijks verschijnen, werken redacteuren van tijdschriften bovendien aan meer verhalen in een kortere tijd.
Tijdschriftredacteuren zijn behoorlijk betrokken bij het bedenken van verhaalideeën en het vormgeven van specifieke delen van hun tijdschrift. Daarnaast zijn ze betrokken bij bijna alle andere aspecten van het tijdschrift, van het goedkeuren van inhoud en lay-outs tot het helpen van personeel om deadlines te halen en het opbouwen van een sterk branchegericht netwerk.
Tijdschriftverhalen zoeken
Tijdschriftverhalen komen meestal op drie manieren tot stand: een schrijver komt naar een redacteur met een idee (of “pitches” hem), een redacteur benadert een schrijver met een idee, of het idee ontstaat in een hoofdartikel ontmoeting. Redactievergaderingen zijn in essentie brainstormsessies die de meeste redacties houden. Tijdens deze bijeenkomsten worden ideeën uitgewisseld en vaak zullen groepsdiscussies helpen algemene ideeën uit te werken en te focussen.
Een verhaal definiëren
Hoewel er veel overlap is tussen verhalen die in kranten en tijdschriften verschijnen, is het grote verschil tussen de inhoud van tijdschriften en de inhoud van kranten de tijd die eraan wordt besteed. Kranten werken voor het grootste deel met dagelijkse deadlines en daarom worden krantenverhalen meer gedreven door zaken die zich van moment tot moment en van dag tot dag ontwikkelen.
Als er een grote brand is in bijvoorbeeld Atlanta, het dagblad van die stad, De Atlanta Journal-grondwet, gaat verhalen vertellen over de brand op de dag dat deze plaatsvindt. Het regionale tijdschrift voor de regio echter Atlanta Tijdschrift, zou iets kunnen publiceren over de gevolgen van de brand, een langer stuk, maanden nadat de brand was geblust (ervan uitgaande dat de stad op significante wijze wordt getroffen).
Omdat tijdschriften hun inhoud weken en maanden van tevoren plannen, kunnen ze niet op de manier waarop dagbladen verslag doen van het laatste nieuws. Dat gezegd hebbende, er zijn uitzonderingen. Sommige kranten plaatsen verslaggevers bijvoorbeeld maandenlang op één verhaal en publiceren daar vervolgens een serie over, of een lang verhaal in tijdschriftstijl.
De verhaalhaak vinden
Net als krantenverhalen hebben alle tijdschriftverhalen haken nodig. Haken zijn er in alle soorten en maten, of specifieker: sommige zijn voor de hand liggend en andere minder. Hooks bevinden zich meestal aan het begin van het verhaal, en ze grijpen de aandacht van de lezer en houden hem betrokken. In een tijdschriftstuk is de hook het stukje van een verhaal dat het op dit moment relevant maakt.
Hoewel er verhalen zijn die als ‘groenblijvend’ worden beschouwd – d.w.z. ze hebben een blijvende relevantie: de meeste tijdschriftverhalen (net als krantenverhalen) hebben een haakje nodig.
Als je werkt bij bijvoorbeeld Amusement wekelijks, werk je meestal aan verhalen over een acteur of een muzikant als er een actueel project uitkomt.
Met andere woorden: je maakt een stuk over Will Smith in de week voordat zijn zomerkaskraker in de bioscoop verschijnt. De kern van het verhaal – de reden dat je op dat moment een stuk over Will Smith schrijft – is dat hij op het punt staat een nieuwe film uit te brengen. Een groenblijvend stuk kan echter een samenvatting van een zomerfilm zijn. Elke zomer EW zou een overzicht kunnen geven van wat de grote films in de bioscoop zijn, omdat het idee elk jaar nieuwe inhoud behandelt.
Leidinggeven aan een tijdschriftenafdeling
Als je een tijdschrift goed bekijkt, zul je merken dat er terugkerende secties en specifieke soorten verhalen in dat tijdschrift voorkomen. Redacteuren bepalen de look en feel van deze secties. Net zoals redacteuren bij kranten zich bezighouden met specifieke onderdelen van de krant, specialiseren ook tijdschriftredacteuren zich.
Tijdschriften zijn over het algemeen (hoewel niet altijd) onderverdeeld in drie secties: de voorkant van het boek (of FOB); de functie goed; en de achterkant van het boek (BOB). Over het algemeen richt de FOB zich op kleinere, meer nieuwsachtige verhalen, terwijl de bron de langere verhalen bevat en de BOB een mix van terugkerende columns en kortere verhalen heeft.
Vaak werken tijdschriftredacteuren aan een specifiek gedeelte van een tijdschrift om verhaalideeën te bedenken, goede schrijvers te vinden en soms de verhalen zelf te schrijven. Tijdschriftredacteuren zijn daarom zowel grote ideeëngeneratoren als occasionele schrijvers en traditioneel Editors.
Andere taken van de baan
Als tijdschriftredacteur heb je andere taken waarvoor je mogelijk tijd moet besteden aan het bijwonen ervan netwerkevenementen in de branche, toezicht houden op fotoshoots en doen wat je kunt om het profiel van de organisatie te vergroten publicatie.
