Wat is nalatigheid?

Nalatigheid is het nalaten om de juiste zorg te betrachten die past bij een gegeven situatie en resulteert in schade aan iemand anders. Nalatigheid kan gepaard gaan met het uitvoeren van een ongepaste handeling of het nalaten een passende handeling uit te voeren.

Lees meer over nalatigheid en hoe een aanklacht wegens nalatigheid van invloed kan zijn op uw kleine onderneming.

Wat is nalatigheid?

De wettelijke norm om te bepalen of iemand nalatig is geweest, is wat een redelijk verstandig persoon in een vergelijkbare situatie zou hebben gedaan.

Om nalatigheid voor de rechtbank te kunnen bewijzen, moet aan vier voorwaarden zijn voldaan:

• Het moet duidelijk zijn dat er sprake was van een plicht om te handelen.
• Er moet bewezen worden dat er sprake is van een tekortkoming in de handelingsplicht.
• Er moet bewezen worden dat er schade is veroorzaakt.
• Er moet bewezen worden dat het niet nakomen van de handelingsplicht de directe (directe) oorzaak van de schade is geweest.

Als een van deze vier punten niet kan worden bewezen, kan nalatigheid niet worden bewezen. Hoewel er bijvoorbeeld schade kan zijn veroorzaakt, was er bij het ontbreken van een plicht om te handelen geen sprake van nalatigheid. Of als kan worden aangetoond dat de plicht om te handelen niets met de schade te maken had – en dat deze niet de oorzaak van de schade was – was er geen sprake van nalatigheid.

De handformule

In januari 1947 hoorde rechter de hand van het tweede circuit van het Amerikaanse Hof van Beroep in New York creëerde een formule om te bepalen of de gedaagde in een geval van nalatigheid zijn plicht niet was nagekomen handeling. De formule, B Verenigde Staten v. Carroll-slepen.

Als B < PL, waarbij B de last is van het nemen van voorzorgsmaatregelen, P de kans op verlies is en L de ernst van het verlies, dan had de gedaagde een plicht om te handelen en heeft hij in die plicht gefaald. Omdat de last van het nemen van voorzorgsmaatregelen kleiner was dan de kans op verlies vermenigvuldigd met de ernst van het verlies, zou de gedaagde tot op zekere hoogte aansprakelijk moeten worden gesteld.

Hoe werkt nalatigheid?

De ‘redelijke persoon’-norm verandert op basis van omstandigheden. Wat bijvoorbeeld redelijk is voor een gemiddelde persoon om te doen in een medische noodsituatie, is niet hetzelfde als voor een arts, die aan een hogere standaard wordt gehouden. Op dezelfde manier zou de eigenaar van een herberg een hogere zorgstandaard hebben om de gasten veilig te houden dan een huiseigenaar zou doen tegenover iemand die onuitgenodigd op zijn terrein ronddwaalde.

Hier volgen enkele voorbeelden van nalatigheid die specifiek betrekking hebben op eigenaren van een bedrijf.

• Als u er niet in slaagt het beschadigde plafond in uw kantoor te repareren en stukken van het plafond op een klant vallen, waardoor deze gewond raakt, kunt u worden aangeklaagd wegens nalatigheid.
• Als u er niet in slaagt een nieuwe werknemer goed op te leiden en de werknemer schaadt iemand tijdens de uitoefening van zijn of haar taken, kunt u te maken krijgen met een nalatige aanwervingsklacht.
• Als een van uw vrachtwagenchauffeurs achteruit uw oprit afrijdt zonder te kijken en een passerende auto beschadigt, kunt u worden aangeklaagd wegens nalatig rijgedrag.

Wanpraktijken als een vorm van nalatigheid

Wanneer u de term 'wanpraktijken' hoort, wordt dit vaak in verband gebracht met een arts, maar wanpraktijken zijn eenvoudigweg nalatigheid van een professional. Voor professionals geldt een hogere zorgstandaard omdat ze een licentie of certificering moeten hebben om te doen wat ze doen en omdat ze zich moeten houden aan de wettelijke en professionele code van hun beroep. Wanpraktijken zijn van toepassing op tandartsen, chiropractors, advocaten en accountants, naast andere soorten professionals.

Verweer tegen nalatigheid

De twee gebruikelijke verdedigingen tegen nalatigheid omvatten de doctrines van medeverantwoordelijke nalatigheid en vergelijkende nalatigheid. Beide zijn van invloed op het vermogen van een eiser om schadevergoeding te innen in een geval van nalatigheid. Een verdediging tegen bijdragende nalatigheid zegt dat de eiser heeft bijgedragen aan de situatie, terwijl vergelijkende nalatigheid kent percentages van de verantwoordelijkheid toe, waardoor een deel van de schuld wordt weggenomen verweerder.

Medeschuld: Als de benadeelde partij ook maar enige schuld had in de zaak (zelfs al was het maar 1%), zou zij hoogstwaarschijnlijk uitgesloten zijn van het innen van schadevergoeding als gevolg van de nalatigheid van de andere partij.

Vergelijkende nalatigheid: Als iemand te hard rijdt en dronken rijdt en hij botst tegen iemand aan die afgeleid was omdat hij aan het praten was hun mobiele telefoon, zou een rechtbank kunnen bepalen dat de eerste partij slechts 80% verantwoordelijk was voor de schade aan de tweede partij. De aan de eiser toegekende schadevergoeding zou dan met 20% worden verminderd.

Hoe u uw bedrijf kunt beschermen

U kunt niet altijd alles en iedereen in de gaten houden, maar u kunt wel de kans op claims wegens nalatigheid tegen uw bedrijf verkleinen. Hier zijn enkele snelle voorbeelden van stappen die u kunt nemen.

• Volg de OSHA-richtlijnen en -vereisten. De Occupational Safety and Health Administration is de federale instantie die belast is met het beschermen van werknemers tegen gevaren op de werkplek, maar hun advies kan ook worden gebruikt om klanten te beschermen. Zorg bijvoorbeeld voor waarschuwingsborden op potentieel gevaarlijke plaatsen.
• Train werknemers in het gebruik van voorzichtigheid bij het werken om ongevallen en letsel voor zichzelf en anderen te voorkomen.
• Als uw werknemers een gespecialiseerde opleiding hebben gevolgd, zoals loodgieters of elektriciens, zorg er dan voor dat ze over een vergunning beschikken en aan alle certificeringsvereisten voldoen.