Wat is schrootrecycling?
Het recyclen van schroot is niet alleen een proces, maar ook de basis voor een krachtige industrie. Recycling van schroot omvat ook de terugwinning en verwerking van schroot van producten of constructies aan het einde van hun levensduur vanaf productieschroot, zodat het als grondstof kan worden ingezet bij de productie van nieuw materiaal goederen. Het kan herhaaldelijk worden gerecycled zonder dat de eigenschappen ervan afnemen. Het levert de grondstof voor nieuwe producten, terwijl het een veel lagere CO2-voetafdruk en een efficiënter gebruik van hulpbronnen biedt dan nieuw materiaal. Naast milieuvoordelen is metaalrecycling een uiterst krachtige economische activiteit. In 2015 was de Amerikaanse ijzerschrootindustrie waard $ 18,3 miljard. In 2014 had het Amerikaanse non-ferroschroot een aandeel van waarde nadert $32 miljard.
Als het gaat om recycling van schroot, is het belangrijk om onderscheid te maken tussen de twee hoofdcategorieën schroot: ferrometalen en non-ferrometalen
Het recyclingproces van schroot
Het schrootproces bestaat uit verschillende stappen. Het begint met verzamelen. Op microniveau is verzamelaars van schroot kleine hoeveelheden schroot ophalen voor verkoop aan sloopwerven. Metaal wordt ook teruggewonnen uit grotere producenten door grotere schroothandelaren of door recycling aan de stoeprand.
Metalen worden vervolgens gesorteerd, in balen verpakt voor verzending, versnipperd en vervolgens gesmolten. A zuiveringsproces kan het gebruik van elektrolyse, krachtige magneetsystemen of andere technologieën met zich meebrengen.
Voordelen van recycling
Afgezien van het afleiden van materiaal van stortplaatsen, zijn er nog andere belangrijke voordelen van metaalrecycling ten opzichte van de De productie van nieuw metaal omvat een vermindering van het energieverbruik en van het gebruik van andere materialen. Gerecycled aluminium vereist bijvoorbeeld 95 procent minder energie, terwijl koper 90 procent minder nodig heeft en staal 56 procent minder. Bovendien vermijdt de recycling van één ton staal het gebruik van 2.500 pond ijzererts, 1.400 pond steenkool en 120 pond kalksteen.
Volumes voor de terugwinning van schroot en recyclingpercentages
In termen van volume schat ISRI dat de Verenigde Staten in 2015 67 miljoen ton ferrometaal hebben gerecycled in de VS. De grootste bron werd geleverd door de 11 miljoen auto's die werden gerecycled. Hoewel de hoeveelheid teruggewonnen ferrometalen veel groter is, genereren non-ferrometalen vanwege hun grotere waarde meer inkomsten voor de industrie en worden ze als zodanig op agressieve wijze gerecycled. Teruggewonnen non-ferroschroot, waaronder aluminium, koper, lood, nikkel, tin, zink en andere, werd in 2014 gewaardeerd op $32 miljard, wat een volume van 8 miljoen ton genereerde.
De topcategorieën voor de terugwinning van non-ferroschroot in 2015 waren onder meer:
- 5 miljoen ton aluminium
- 1,8 miljoen ton koper
- 1,2 miljoen ton lood
- 175.000 ton zink
- 622.000 ton nikkel/roestvrij staal
Het recyclingpercentage is een zeer belangrijke maatregel als het gaat om het omleiden van stortplaatsen. Schroot wordt al duizenden jaren gerecycled omdat al lang wordt erkend dat het een efficiënter proces is dan het delven en verwerken van nieuw erts. De recyclingpercentages voor metaal zijn over het algemeen hoog vanwege de waarde ervan. Ferrometalen hebben bijvoorbeeld het volgende terugwinningspercentage:
- voor auto's: 106 procent
- voor apparaten: 90 procent
- voor stalen blikjes: 66,8 procent
- voor constructiestaal: 98 procent
- voor wapeningsstaal: 70 procent
Het handhaven van het recyclingpercentage voor voornamelijk consumptiegoederen kan een grotere uitdaging zijn, zoals in het geval van aluminium drankverpakkingen. Over het geheel genomen bedraagt het recyclingpercentage voor aluminium blikjes slechts 49,4 procent (2016), een daling ten opzichte van 54,5 procent in 2015. In rechtsgebieden waar statiegeldwetten voor drankcontainers gelden, is het terugvorderingspercentage veel hoger. In British Columbia, dat een aanbetaling van 5 cent heeft, bedroeg het terugvorderingspercentage bijvoorbeeld 90,4 procent (2014).
De recyclingpercentages moeten verbeteren
Er moet echter nog veel werk worden verzet om het recyclingpercentage voor metalen te verhogen. Een VN-rapport heeft er bijvoorbeeld op gewezen dat minder dan een derde van de zestig onderzochte metalen een terugwinningspercentage van meer dan 50 procent heeft. Het rapport deed aanbevelingen om de recyclingpercentages te verbeteren, waaronder:
- Stimuleren van productontwerp dat demontage en materiaalscheiding eenvoudiger maakt
- Verbetering van de afvalbeheer- en recyclinginfrastructuur voor complexe producten aan het einde van hun levensduur in ontwikkelingslanden en opkomende economieën
- In geïndustrialiseerde landen wordt aandacht besteed aan het feit dat veel metaalhoudende producten in een ‘winterslaap’ zijn plaatsen zoals lades en kasten en andere, zoals mobiele telefoons, komen maar al te vaak terecht vuilnisbakken
- De voortdurende verbetering van recyclingtechnologieën en inzamelingssystemen om gelijke tred te houden met “steeds complexere producten gemaakt met een steeds diverser scala aan metalen en legeringen.”
Hoewel metaalrecycling een succesverhaal is, moet er nog veel meer werk worden verzet om ervoor te zorgen dat de recyclingpercentages verbeteren.
