Biografie van Anthony Perkins, toneel en groene acteur

Anthony Perkins (4 april 1932 - 12 september 1992) gaf zijn meest gevierde optreden als het personage Norman Bates in Alfred Hitchcocks legendarische film 'Psycho'. Hij was echter ook een ervaren toneel- en schermacteur in vele andere producties. Zijn carrière werd op 60-jarige leeftijd afgebroken door aids.

Vroege leven

Anthony Perkins, geboren in New York City, was de zoon van acteur Osgood Perkins. Zijn vader verwierf bekendheid als Broadway-ster en Hollywood-acteur. Door zijn werk was Osgood Perkins vaak weg van zijn familie. De jonge Anthony, gefrustreerd door de afwezigheid en jaloers op zijn vader toen hij thuiskwam, wenste dat zijn vader zou sterven. Osgood Perkins stierf plotseling in 1937 aan een hartaanval toen hij nog maar vijf jaar oud was. Anthony Perkins vertelde interviewers dat hij er als kind van uitging dat zijn wensen zijn vader daadwerkelijk hadden gedood. Schuldgevoel volgde Perkins nog vele jaren.

Anthony Perkins trad op vijftienjarige leeftijd toe tot de vakbond Actors Equity en begon te verschijnen in toneelproducties. Zijn filmdebuut was 'The Actress' uit 1953 met Spencer Tracy en Jean Simmons.

Jonge ster van toneel en scherm

Perkins kreeg voor het eerst veel lovende kritieken in 1954 toen hij John Kerr verving in de hoofdrol van de Broadway-hit 'Tea and Sympathy'. Twee jaar later heeft hij verscheen in zijn tweede film "Friendly Persuasion." Het leverde hem een ​​Golden Globe Award op voor Nieuwe Acteur van het Jaar en een Academy Award-nominatie voor Beste Bijrol Acteur.

Terugkerend naar Broadway in 1957 in het toneelstuk "Look Homeward, Angel", verdiende Anthony Perkins een Tony Award-nominatie voor beste acteur in een toneelstuk. Hij verdiende nog een nominatie voor zijn rol in de musical 'Greenwillow' uit 1960.

Onder Perkins' extra filmsuccessen waren zijn emotionele prestaties als verontruste honkbalspeler Jimmy Piersall in "Fear Strikes Out" uit 1957 en als marineofficier die zich voorbereidde op het einde van de wereld in 1959's "On the Strand."

In 1957 en 1958 vertakt Anthony Perkins zich in de popmuziek. Hij nam drie albums op en zijn single "Moon-Light Swim" bereikte # 24 in de Amerikaanse hitlijsten.

Psycho: een carrièrebepalende rol

Naar verluidt tekende Alfred Hitchcock Anthony Perkins om de moordenaar Norman Bates te spelen in zijn film "Psycho" uit 1960, omdat Perkins een jongensachtige kwaliteit had die Hitchcock deed denken aan James Stewart's jongere jaren. De veelgeprezen uitvoering was een sleutelelement in het succes en de identificatie van de film als een van de beste horrorfilms aller tijden. De film was een kassucces en verdiende vijftig keer zijn productiebudget. "Psycho" werd genomineerd voor vier Academy Awards en wordt beschouwd als een van de beste films aller tijden. Anthony Perkins verscheen in drie "Psycho"-sequels. 1983's "Psycho II" en 1986's "Psycho III" werden vrijgegeven aan theaters. "Psycho IV: The Beginning" uit 1990 werd gemaakt voor uitzending op kabel-tv.

Latere carrière

Om te ontsnappen aan typecasting na het succes van 'Psycho', speelde Anthony Perkins begin jaren zestig in een reeks Europese films. Hij kreeg veel lovende kritieken en een prijs voor beste acteur op het filmfestival van Cannes voor zijn rol tegenover Ingrid Bergman in 1961's "Tot ziens opnieuw." Hij speelde ook mee in films met Sophia Loren en Brigitte Bardot.

Perkins slaagde er niet in zichzelf opnieuw te vestigen als een leidende man in 'Pretty Poison' uit 1968. Hij speelde mee met Tuesday Weld in een verhaal van een ex-gevangene en een cheerleader van de middelbare school die een reeks van misdaden. De film was een commerciële mislukking, maar veel filmcritici prezen het, waardoor de film uiteindelijk een cultklassieker werd.

Anthony Perkins begon in de jaren zeventig ondersteunende karakterrollen te spelen. Hij verdiende nominaties voor de beste mannelijke bijrol van de National Society of Film Critics voor 'Catch-22' en 'WUSA' uit de jaren 70. Hij ook speelde een belangrijke ondersteunende rol in "The Life and Times of Judge Roy Bean" uit 1972, en hij maakte deel uit van de met sterren bezaaide cast van 1974's "Moord op de Oriënt-Express." In 1973 schreef Perkins samen met muziektheaterlegende Stephen het scenario voor "The Last of Sheila". Sondheim.

In zijn laatste jaren, eind jaren tachtig en begin jaren negentig, verscheen Perkins in televisieproducties en horrorfilms. Zijn laatste rol was onderdeel van 'In the Deep Woods', een tv-film met Rosanna Arquette in de hoofdrol.

Persoonlijk leven en dood door aids

Anthony Perkins stond bekend als een erg verlegen persoon, vooral rond vrouwen. Biografen hebben verklaard dat al zijn romantische relaties tot zijn late jaren '30 met mannen waren. Biografen koppelden hem aan Rock Hudson, Tab Hunter, Rudolf Nureyev en Stephen Sondheim. Naar verluidt was zijn eerste heteroseksuele relatie-ervaring in 1971 met Victoria Principal tijdens het filmen van 'The Life and Times of Judge Roy Bean'.

In 1972 ontmoette Perkins Berinthia Berenson, een fotograaf en jongere zus van actrice Marisa Berenson. Ze trouwden in augustus 1973 en kregen twee zonen, Oz en Elvis. Berinthia Berenson stierf in de terroristische aanslagen van 11 september 2001, terwijl een passagier op American Airlines vlucht 11.

Anthony Perkins werd gediagnosticeerd met HIV-infectie tijdens het filmen van "Psycho IV" in 1990. Hij stierf aan aids-gerelateerde longontsteking op 12 september 1992. Hij koos ervoor om de hiv-diagnose geheim te houden tot aan zijn dood en liet een schriftelijke verklaring achter over zijn worsteling met de ziekte:

"Ik heb meer geleerd over liefde, onbaatzuchtigheid en menselijk begrip van de mensen die ik hierin heb ontmoet groot avontuur in de wereld van aids dan ik ooit heb gedaan in de moordende, competitieve wereld waarin ik mijn tijd doorbracht leven."

Drie dagen na de dood van Perkins sprak zijn weduwe over hun twee jaar stilte over zijn strijd tegen aids een interview met de New York Times.

Nalatenschap

Anthony Perkins was een van de zeldzame Amerikaanse acteurs van na de Tweede Wereldoorlog die net zo bekwaam was op het Broadway-podium als in Hollywood. Hij bleef gedurende het grootste deel van zijn carrière rollen op het podium in New York City spelen. Ondanks de grote bekendheid van zijn rol als Norman Bates in 'Psycho', liet hij een erfenis achter van geweldige uitvoeringen die werden erkend door nominaties en lovende kritieken. Zijn tragische dood aan aids hielp de publieke aandacht te vestigen op de verwoestingen van de ziekte.

bronnen

• Bergan, Ronald. Anthony Perkins: Een spookachtig leven. Kleine Bruin, 1995.
• Winecoff, Charles. Gesplitste afbeelding: Het leven van Anthony Perkins. Duton, 1996.