Producten variërend van T-shirts tot tuinaarde en zeep worden vaak als 'biologisch' op de markt gebracht. Het woord (en het proces) is zo populair geworden dat er in steden zelfs biologische stomerijen zijn. Een dergelijk algemeen gebruik maakt het twijfelachtig of producten echt biologisch zijn en hoe consumenten het verschil kunnen zien.
In de Verenigde Staten kan biologisch afhankelijk van het product anders worden gedefinieerd. Het Amerikaanse ministerie van landbouw certificeert of voedselproducten al dan niet biologisch zijn, maar non-foodproducten zijn niet zo strikt gereguleerd.
USDA-certificering
Voedingsmiddelen die voldoen aan USDA biologische normen Zijn "gecertificeerde biologische," ook wel "USDA-gecertificeerd biologisch" genoemd. Biologisch voedsel in de Verenigde Staten kan worden geïdentificeerd als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:
- Het product draagt de ambtenaar Biologisch zegel van USDA.
- Het product is geweest gecertificeerde biologische.
- Het product bevat 95 procent of meer biologische ingrediënten.
Het officiële biologische zegel van de USDA is groen en wit, en sommige fabrikanten en producenten gebruiken een zeer vergelijkbaar, maar verschillend gekleurd zegel. Dergelijke verkeerde etikettering kan resulteren in boetes tot $11.000 per overtreding. Bovendien hoeft een product niet voor 95 procent uit biologische ingrediënten te bestaan om echt heilzaam te zijn. De USDA staat toe dat producten met ten minste 70 procent biologisch geproduceerde ingrediënten het product gebruiken woorden "gemaakt met biologische ingrediënten." Deze producten kunnen echter niet de groen-witte USDA dragen zegel.
Fruit en groenten
Als je wilt weten of de groenten en fruit die je koopt echt biologisch zijn, kijk dan naar de Price Look Up (PLU) sticker. Als de producten biologisch zijn, bestaat de code uit vijf cijfers, beginnend met het cijfer 9. Niet-organische tegenhangers hebben vier cijfers. Biologisch geteelde bananen zullen bijvoorbeeld 94011 zijn, vergeleken met 4011 voor bananen die zijn behandeld met chemicaliën en pesticiden. Een vijfcijferige PLU die begint met het cijfer 8 betekent dat het artikel genetisch gemodificeerd is.
Boerenmarkten
Biologische producten kosten misschien minder op boerenmarkten vanwege de lagere verzendkosten en het ontbreken van tussenpersonen, maar het kan lastig zijn om te weten wat je krijgt, vooral als de producten geen PLU-stickers hebben. Volgens het National Organic Program van de USDA moeten boeren die hun producten als biologisch op de markt brengen, hun waren laten certificeren door een door de USDA geaccrediteerde agent, anders riskeren ze boetes als ze worden betrapt. Als het product als gecertificeerd wordt aangeprezen, kunt u vragen om een kopie van het biologische certificeringspapier. Verkopers worden geacht deze bij de hand te hebben wanneer ze hun waren verkopen.
Niet-gecertificeerde organische stoffen
Als boeren duurzame teeltmethoden gebruiken, maar ervoor kiezen zich niet te laten certificeren – of dat doen ze toch vrijgesteld van certificering Omdat ze jaarlijks voor minder dan $ 5.000 aan biologische producten verkopen, betekent dit niet dat hun producten niet biologisch geteeld en geproduceerd zijn.
Het is bijvoorbeeld mogelijk dat een biologische bosbessenboerderij niet officieel gecertificeerd is, ook al teelt er wel daadwerkelijk biologische blauwe bessen. Dit is een lastige uitzondering omdat deze afhankelijk is van de kennis van consumenten over duurzame teeltmethoden. Dat gezegd hebbende, zullen degenen die zich aan strikte biologische normen houden, vanwege de biologische rage dit waarschijnlijk laten gebeuren het publiek weet hoe hun producten zijn verbouwd door het proces op hun website of in andere marketingactiviteiten te vermelden materialen.
Non-foodartikelen
‘Organisch’ wordt vaak gebruikt om diverse duurzame landbouw- en voedingsartikelen, textiel, speelgoed, meubels, matrassen, cosmetica, dranken, bad- en producten voor lichaamsverzorging, En vele andere producten. De term 'organisch' wordt ook beschrijvend gebruikt voor een actie. Bijvoorbeeld: 'Ik probeer organisch te leven' of 'Biologische landbouw is beter voor de planeet." Non-foodproducten vallen echter niet onder de jurisdictie van de USDA, en het identificeren van wat echt biologisch is kan moeilijker zijn.
De Federale Handelscommissie controleert valse reclameclaims, maar consumenten moeten nog steeds weten hoe ze dergelijke valse reclame kunnen identificeren voordat ze een claim kunnen indienen. Non-foodartikelen kunnen het biologische zegel van USDA niet gebruiken, maar er zijn derde partijen die certificeringen aanbieden. Bijvoorbeeld de Wereldwijde biologische textielstandaard verzorgt certificering voor producten als lakens en matrassen.
Het is ook gebruikelijk dat sommige populaire retailers hun eigen normen stellen voor wat ze met een biologisch label verkopen. Whole Foods-markt stelt normen voor zaken als badverzorgingsproducten die als biologisch geëtiketteerd willen worden. Producten voor persoonlijke verzorging moeten bijvoorbeeld minimaal 95 procent biologische ingrediënten bevatten.
