Recent onderzoek hebben aangetoond dat meer dan 15 jaar oorlog zijn tol eist van het leger. De luchtmacht maakt zich specifiek zorgen over het uitbranden van haar personeel met inzet om tarieven (in het buitenland: thuis) in veel speciale codes (banen) in een verhouding van 1: 2 te verblijven.
Daarentegen is een 1:5-verhouding beter beheersbaar voor de luchtmachtfamilies, omdat dat betekent dat u 5 keer meer thuis doorbrengt dan wanneer u wordt ingezet. De realiteit voor dit doel is niet altijd aanwezig. Sommige implementaties duren voor sommige banen een heel jaar in het buitenland en de doorlooptijd tot de volgende implementatie is veel eerder dan vier tot vijf jaar. Veel piloten kunnen in een zeer korte carrièretijd tot 15 of meer uitzendingen opbouwen. De Luchtmacht realiseert zich datDe burn-out en het personeelstekort in bepaalde specialiteitscodes en piloten zijn direct gerelateerd.
Tijdelijke taaktoewijzing en inzetcycli.
Er is een verschil tussen een TDY (Temporary Duty Assignment) en een "Deployment". Luchtmachtpersoneel zet gemiddeld veel minder in dan soldaten, matrozen en mariniers. In januari 2015 heeft de luchtmacht zich gericht op het veranderen van de manier waarop ze hun troepen inzetten voor een tweede keer in minder dan 10 jaar.
Een "TDY" is een tijdelijke opdracht, meestal om een school of conferentie bij te wonen, tijdelijk een onderbemande eenheid te helpen of deel te nemen aan een oefening. Wanneer de missie van de TDY is voltooid, keert de vlieger terug naar zijn/haar vaste dienstopdracht.
Een "Deployment" is vergelijkbaar met een TDY, behalve dat het lid wordt ingezet om deel uit te maken van een specifieke operatie, meestal een gevechtsoperatie in het buitenland. Als een TDY keert de vlieger, wanneer de inzet is voltooid, terug naar zijn/haar vaste dienstopdracht. De luchtmacht zet mensen in in gebieden als Afghanistan, Koeweit, Irak, Saoedi-Arabië, Kosovo en Bosnië voor lopende noodoperaties.
Onder het AEF-concept (Air Expeditionary Force) van de luchtmacht, doel mag personen en eenheden niet langer dan 90 dagen per jaar inzetten. De luchtmacht heeft echter nog een lange weg te gaan om dat doel te bereiken voor personeel in veel specifieke banen. Feit is dat de meeste inzet van de luchtmacht 179 dagen (+ of - 10 dagen) duurt. De typische TDY duurt minder dan 90 dagen. Sommige implementaties zijn korter en duren 60-90 dagen, maar kunnen 2-3 keer worden geroteerd in een periode van 12-18 maanden, waardoor de deploy-to-stay-ratio teruggaat naar 2:1 of 3:1.
Gestandaardiseerde implementatiecyclus om kritieke gevechtsbehoeften weer te geven
Het Air Expeditionary Force Next-systeem van de luchtmacht is ontworpen om het implementatieproces te stroomlijnen Vliegers, ze bij hun eenheden houden en de verblijfstijden standaardiseren - de vermelde TEMPO BANDS wegwerken onderstaand:
Naast het gelijktijdig inzetten van meerdere Airmen van dezelfde eenheid, zal het AEF Next-systeem de verblijfsratio's, of de verhouding tussen de tijd die Airmen inzetten en de tijd op het thuisstation doorbrengen, standaardiseren. De meeste Airmen zullen dienen in een 1-op-2 verhouding; zes maanden ingezet gevolgd door 12 maanden thuis.
Onder het nieuwe systeem zetten Airmen niet alleen in met leden van hun thuisstationeenheid, maar ze zullen ook vertrekken in meer gestandaardiseerde tijdframes, die structuur in implementaties inbouwen en het gemakkelijker kunnen maken om te werken in de AOR.
De laatste wijziging (2018) zorgt ervoor dat luchtmachtpersoneel dat als individuele taak wordt ingezet, nu als teams buiten CONUS wordt ingezet. Deployment teaming zal wederzijdse steun opbouwen en de capaciteit als oorlogsteam vergroten. Dit zal ook helpen bij de veerkracht tijdens het operationele tempo met hoge stress.
Het ter ziele gegane Tempo Bands-systeem (zware oorlog vereist inzetcycli)
In het verleden (2009 tot 2014) werden Airmen ingezet als individuen of kleine elementen via "tempo bands" op basis van Air Force Specialty Codes. Die Vliegers kwamen samen in downrange-gebieden van verantwoordelijkheid van bases over de hele luchtmacht.
De bandbeslissingen worden genomen door de voorspelde inzetvereisten voor luchtmachtspecialiteiten te vergelijken met het aantal vliegeniers dat beschikbaar is om in die specialiteit in te zetten:
Band A. Degenen in Air Force-banen die zijn toegewezen aan Band A, kunnen verwachten elke 24 maanden 6 maanden te worden ingezet. Enkele van de carrièregebieden die al in deze band zijn geplaatst, zijn brandstoffen, paralegal, financiën en veiligheid.
B en B. Vliegers in Band B kunnen elke 30 maanden 6 maanden inzetten. Tot nu toe is er geen Air Force-carrièreveld in deze band geplaatst.
Band C. Degenen in Band C kunnen elke 24 maanden gedurende 6 maanden worden ingezet. Band C omvat medisch personeel (behalve gedragsgezondheid), bevoorrading, communicatie, weer, public affairs en logistieke planning.
Band D. Personen in Band D kunnen elke 18 maanden voor 6 maanden worden ingezet. Band D omvat onder meer luchthaven, voertuigoperaties, verkeersbeheer, voertuigbeheer, luchtverkeersleiders, OSI, gedragsgezondheid, commandopost en civiele techniek.
Band E. Deze mensen kunnen verwachten dat ze zes maanden per jaar worden ingezet. Band E omvat contracting, inlichtingen, vliegveldbeheer, veiligheidstroepen en Tactical Air Command and Control. Hoewel technisch gezien in Band E, kunnen speciale operatievelden (Combat Controller en Pararescue) verwachten vaker inzetten (hoewel meestal korter in duur) voor specifieke speciale operaties missies.
De Tempo Band-methode was moeilijk te hanteren vanwege het hoge tempo van het leger in het algemeen sinds 2001. Naarmate de operationele behoeften afnemen, zal de behoefte aan een inzetverhouding van 1:2 echter afnemen tot een 1:3 of misschien het gemiddelde luchtmachtgemiddelde van 1:5 inzet-tot-verblijfverhouding.
