Top 100 rapnummers van 2007

click fraud protection

2007, ondanks de vele teleurstellingen, bracht veel memorabele momenten voort. Net als de themamuziek bij een goede film, onderstreepten deze nummers een uniek hiphopjaar. Dames en heren, pak uw iPods! Cue de tijdmachine! Het is tijd om 2007 terug te spoelen en de beste 100 van het jaar te ontdekken rapnummers.

Vrijwaring: De nummers werden gerangschikt op productiekwaliteit, lyrische aantrekkingskracht en algehele impact. Het is een zeer subjectieve lijst en we beweren niet dat het het evangelie is.

Af en toe kom je een nummer tegen waar iedereen zich mee kan identificeren, ongeacht status of achtergrond. Anime's "Tell Myself I'm Happy" is een van die nummers.

[Video]
Gesteund door Swizz Beatz, geeft Cassidy een instructie over hoe je kunt multitasken in de club.

Ja proost op de Golden State ("I'm from New York, but I love California-e") naast een van zijn favoriete zonen.

De beste rapgroep met de slechtste naam draagt ​​bij aan een van de hoogtepunten van het jaar met dit onweerstaanbaar aanstekelijke deuntje over weglopen naar Mexico.

Hiphop O.G. bevestigt zijn status als artiest van de bovenste plank boven N.O. Joe's zuidelijk gefrituurde productie.

Natuurlijk hielden Hell Razah en Tragedy hier stand, maar het was R.A.'s longbrekende woordspeling die deze een blijvertje maakte.

Het is een Queens-ding, zoals LL en vrienden hun buurt in New York schreeuwen. L sluipt in een subliminale klap naar Def Jam (toen onder leiding van Jay-Z en L.A. Reid). Maar zelfs zonder de Def Jam-snipe is dit nog steeds een van de betere nummers van oom L in jaren.

Nee, het is geen reactie op LL's 'Queens', maar het is een even innemende 'hood tribute'. Geholpen door een bekende Biggie-regel ("Waar Brooklyn bij?"), Worden Fab en Jay majestueus over een dreunende bas die klinkt alsof je net een blokfeest hebt gecrasht, met Uncle Murder op jachtgeweer.

Technisch gezien, Akir's debuut-cd Legacymagnum opus.

Een vervelende oefening in opschepperige rap. Sigel hijgt en zucht, maar levert uiteindelijk de goederen af. Jammer, de rest van De oplossing voldeed niet aan de maat.

Op een ratelende beat ondervraagt ​​Young Jeezy critici die zijn talent in twijfel trekken.

De snaren zijn etherisch en de drums zijn adembenemend, maar het is de honger van de parvenu Donny Goines die dit tot een thriller maakt.

Pharoahe Monch vervolgt Organised Konfusion's "Stray Bullet" met de grafische "Gun Draws". Monch pakt wapengeweld aan vanuit het perspectief van een kogel en de video speelt als een horrorfilm.

Een synth-bounce track die zeker elke downer uit hun schulp haalt. Het is niet "What You Know", maar het klaart de klus.

Lil' Weezy en Little Brother ruilen rijmpjes over de gevolgen van ontrouw in een van de meest onwaarschijnlijke samenwerkingen van 2007.

Busta Rhymes feat. Q-Tip & Talib Kweli - Lichtwerken

Busta, Tip en Kweli brengen hulde aan een muziekicoon. Dit is space-rap geïnspireerd op Dilla's funky productie.

Tekstueel is het alles wat je verwacht van een line-up met vier crack-rap-enthousiastelingen. Sonisch gezien is het een koortsdroom van kabbelende toetsenborden.

Luckyiam, een grappige soloartiest uit de Living Legends, laat de luisteraar in zijn wereld op dit jazzy nummer.

Detroits slimste rookie begint de strijd om zijn stad op de hiphopkaart te houden. Zelfs Dilla zou het goedkeuren.

Pimp C vertelt critici van "country-fried rap tunes" om te stoppen met zeuren en te gaan slijpen.

Je weet dat je een geweldig jaar tegemoet gaat wanneer een van de beste nummers van een crew is die 20 jaar geleden begon. Dit is het comebackfeest van P.E. en iedereen is uitgenodigd.

Rocking the world, één meubelzaak tegelijk.

Drie fatsoenlijke mannelijke rappers en een getalenteerde zangeres/rapper proberen een paar grote schoenen te vullen: "We get vergeleken met de Fugees, maar we kunnen allemaal rijmen." Niet eens in de buurt, maar ze zijn op de goede weg voor nu.

Ondersteund door zonnige pianoloops wisselen Guru en Common van gedachten over het zoeken naar onze ziel en het voorbijgaan aan de kleine dingen die ons ervan weerhouden onze missie in het leven te vervullen.

Buck Marley verdrijft elk idee van de ondergang van zijn bemanning met dit uitbundige Polow da Don-brouwsel uit Bek de wereld.

Blitz spoelt zijn favoriete hiphopmomenten terug en combineert fragmenten van tijdloze deuntjes als Biggie's 'Unbelievable' en Nas' 'New York State of Mind'.

Midwest-hiphop op zijn meest opschepperige, grimmige en smerigste.

Na 20 jaar en 16 albums zou je denken dat KRS-One inmiddels geen hiphopterminologie meer heeft. In plaats daarvan vindt de Teacha nog een miljoen manieren om hiphop te symboliseren op het titelnummer van Hiphop leeft.

Royce stelt zich voor wat er had kunnen worden van drie bloeiende rappers die stierven voordat ze ooit de kans hadden om hun dromen waar te maken.

AZ's halsbrekende flow ontmoet Styles P's sukkelvrije branie.

Geholpen door Hi-Tek's bestuurskunde en Dion's inspirerende refrein, vinden Young Buck en Outlawz een nieuw genre uit: hardcorerapsoulnica.

Meesterverteller Slick Rick assisteert bij dit geestige verhaal over de 'hiphoppolitie', een fictieve wetshandhavingseenheid die artiesten arresteert uitsluitend op basis van obscene teksten.

50 Cent schept op over "stank rijk" te zijn op deze torenhoge knaller. Het is een lichtpuntje op het anders middelmatige Curtis.

Je hoeft geen Jay-Z te zijn om een ​​beat te krijgen van de legendarische DJ Premier, alleen Jay-Z goed. En Skyzoo maakt hier de verwachtingen waar.

Andere hiphoppers scheppen op over hun portemonnee en hun geweren. Hi-Tek schept op over zijn piano en klinkt nog steeds geweldig.

Hé, zorg je voor een gangsta met dat bordje bij bewustzijn? Puur bewijs dat we het allemaal met elkaar kunnen vinden.

Kweli heeft een enorme greep op de ingrediënten die nodig zijn voor het ultieme meisjeslied: grimmige eerlijkheid, prachtige teksten en will.i.am op de planken.

Red Gone Wild was niet bepaald een klassieker, maar het had nog steeds een aantal geweldig geweldige nummers, waaronder deze.

Gesteund door de jazzy pianoriffs van Exile, geeft Blu zijn tong een lyrische training terwijl zijn hersenen overuren maken.

Clef levert een verbluffende comeback-hit in de vorm van een save-a-stripper-campagne.

Zelfverheffende rijmpjes van de kerel die eruitziet als je ongediertebestrijdingsmiddel in de buurt.

Philadelphia Freeway spuwt angst uit naar iedereen die wil luisteren.

Hyper-minimale disco ondersteunt Snoops automatisch afgestemde zang. Als je goed luistert, hoor je waarschijnlijk Bootsy Collins jammeren op de achtergrond.

Hiphop en popfusion werken maar de helft van de tijd. Gelukkig was dit een van die keren.

Bewijs omvat wat velen als een verplichting beschouwden - een koele, kalme en zorgvuldige levering. Het is het pure bewijs dat rap niet razendsnel hoeft te zijn om leuk te zijn.

De beat is bedwelmend. Het refrein is aanstekelijk. Maar de teksten zijn zo zwaar dat je niet zeker weet of dansen hier het juiste antwoord is.

De chipmunk-stemhebbende DJ stelt een line-up van hit-makers samen voor een van de beste posse-cuts van het jaar.

Ball & G roepen de geest van Biggie op op deze terugspoelwaardige stampjam van hun 10e album, Ridin' High.

Kritiek op de moderne samenleving door de ogen van een bevroren holbewoner die weer tot leven wordt gewekt door smeltende ijskappen.

Een verderfelijk stukje genie van een van de beste alt-rap.

Een vriendin vroeg me ooit om hulp bij haar ontslagbrief. Ik verwees haar naar de vloot van gepolijste en professionele ontslagbriefsjablonen op onze Job Search-site. De volgende keer zal ik haar laten luisteren naar 'Jerry McGuire', een grappig 12-stappenprogramma over hoe je ontslag kunt nemen en waarschijnlijk ontslagen kunt worden bij je volgende baan.

Dit is een gemene stomp van Talib Kweli's westkust outfit.

Alle lef en glorie. Skillz en Freeway rappen alsof hun leven afhangt van deze bloedstollende hitte.

Sharkey en C-Rayz feesten alsof het 1982 is met hun hiphopinterpretatie van 'Electric Avenue' van Eddy Grant.

Er zijn maar weinig rapnummers die tegelijkertijd inspirerend en anthemisch zijn. Nu kunt u "Won't Let You Down" aan die lijst toevoegen. Als je geluk hebt, bekijk dan de 18 minuten durende Texas All-Star-remix.

Ghost brengt de ruckus. Bonen brengt de brander. Het is een match gemaakt in het schietgrage paradijs.

Dit is de status quo van broeder Ali, die een beetje lijkt op Ron Paul, zonder de politieke bagage.

"Sirens" is een tweesnijdend zwaard. Aan de ene kant berispt het hiphophaters omdat ze de grotere problemen van de samenleving negeren ("Zoals de meeste zwarte mensen die onder de armoedegrens leven"). Aan de andere kant verwerpt het een zelfgenoegzame hiphop-omgeving ("Ik moest tegen mijn zoon zeggen: 'Hou op met die rotzooi. Het zijn geen video's, dat is psychologische oorlogsvoering'").

Over een op de tenen lopende Madlib-beat, Kweli komt tot het besef dat hij niet alles voor iedereen tegelijk kan zijn.

Een grandioze plaat die zowel toegankelijk als tot nadenken stemmend is.

Kijk, het leven voor Devin is niet alleen maar wiet, wijn en vrouwen - dat is het eigenlijk wel. "Lil Girl Gone" verbindt drie verhalen over een meisje dat ondanks haar goede opvoeding helemaal los is gegaan.

Het opvallende nummer van Beanie Sigel uit Philly's Most Wanted.

Gewapend met Kanye's staccato drumgeluiden, verzekert Quence zijn familie dat hij ze niet zal vergeten als hij eenmaal succes heeft.

Sean Price staat al bekend als de meest blut-rapper die je kent. P's talent voor alliteratie ("Pound voor pond-perfectie, en kuilen slaan in pretenders") voegt nog een extra veertje toe aan zijn NY-hoed.

Er was zoveel heisa over het proces achter "The Heart Gently Weeps" dat velen vergaten hoe briljant het nummer is. Gesteund door een warme akoestische gitaar, is "The Heart Gently Weeps" meditatieve verhalen vertellen op zijn best.

Dit werd aangekondigd als een bonustrack op Amerikaanse gangster omdat Jay-Z niet zeker wist of het op dat album thuishoorde. Hij heeft gelijk: de muzikale charme van "Blue Magic" is een wereld op zich. Van de barebones-productie van Pharrell tot het geraffineerde rijmschema van Jay ("Blame Oliver North and Iran-Contra/I run contraband that they sponsored").

Avant-garde verhalen vertellen van een van de meest veelbelovende nieuwkomers uit 2007.

Blue Scholars volgen het sentiment van 70% van de Amerikanen en vragen om een ​​einde aan de oorlog in Irak.

Er zit een zekere magie in dit nummer die ik niet wil verpesten door te proberen de ingrediënten te ontleden. Gelukkig is het slechts een van de vele juweeltjes van deze hiphop-supergroep die bestaat uit Kanye, Pharrell en Lupe Fiasco.

Zeventien jaar nadat het voor het eerst op was was geregen, Public Enemy's "Welcome to the Terror Dome" krijgt een facelift van Pharoahe Monch.

Met de opkomst van zoveel nieuwe artiesten, is het gemakkelijk om te verdwalen in de shuffle. Maar NYoil is niet van plan om de makkelijke weg te kiezen. "Shout it in the Streets" is een gemene opvolger van de gedenkwaardige hit "Y'all Should All Get Lynched uit 2006".

De Jazzmeister kookt een soulvol brouwsel, terwijl de Smoothsmith zijn rhymes in de snede legt.

Laten we de wiskunde doen: fantastisch in Ladies Man-modus + Ne-Yo op het refrein = slam dunk.

Laten we dit duidelijk maken: geen enkele andere nieuwkomer leverde een eindeloze voorraad gruizige rap-anthems zoals Brooklyn's eigen Joel Ortiz. Van alle 5.279 nummers met de titel 'Hip-Hop' is dit een verademing.

Je innerlijke cynicus fronst misschien de wenkbrauwen naar Prodigy omdat hij vasthoudt aan bekend terrein op 'Mac 10 Handle'. Dat is totdat je Alchemist's hoort opvallend vrolijke productie en P's filmische rijmpjes komen in actie en bevestigen opnieuw dat hij in staat is om leven te pompen in een banaal concept.

Klop door Kanye West; Krasjes van DJ Premier. Precies hoe de droomsessie van een MC klinkt.

Na twee decennia in het spel weet Masta Ace nog steeds niet hoe hij een couplet moet verspillen.

Dit geniale stuk - met een refrein dat zo repetitief is dat het maandenlang in je geheugen blijft hangen - is net zo prachtig als alles wat 'Ye in jaren heeft opgenomen.

Ali laat zijn geest, ziel en veelzijdigheid zien op Ant's slappe drums.

Trae en zijn D-Block-cohorten klinken meteen thuis als ze rijmen over de tegenslagen van het leven die het moeilijk maken om te glimlachen.

Vergeet het sturen van een demo-tape, Termanology toont zijn vaardigheden op "So Amazing" met DJ Premier op de planken. In een ideale wereld zou dit nummer een intense biedingsoorlog tussen alle majors veroorzaken.

Het mooie van dit nummer - naast het voor de hand liggende feit dat Preemo nog steeds de te verslaan producer is - is dat het thema verandert afhankelijk van wie de microfoon vasthoudt. Skyzoo geeft zich over aan een lyrische oefening die verwijst naar twee decennia discografie ('I'm in a 'New York State of Mind' when I 'Kick in the Door' met 'A Million and One Questions' when I'm bring it on"), terwijl Torae de samenwerking vergelijkt met eerdere klassiekers ("Het doet denken aan Nas & Jay of Billy & Womack").

2007 was het jaar van Chicago. Niet alleen de Windy City droeg bij 3 albums tot de beste top 10 van 07 gewrichten, maar het heeft ons ook kennis laten maken met dit coole duo. "Black Mags" is een sonische botsing van verschillende stijlen en genres, van hyphy tot boombap.

Wat zegt het over de muziekindustrie als het beste nummer op je album als een verborgen nummer eindigt? Rich Boy's slimme aanklacht tegen maatschappelijke onevenwichtigheid zorgt ervoor dat zelfs de meest grimmige gangbanger zijn wapen neerlegt en een boek oppakt. Het bewijs dat slim de nieuwe gangsta is.

Misschien is het de met ziel doordrenkte productie van Hi-Tek. Misschien zijn het Kweli's meesterlijk onderbroken pauzes wanneer hij zegt: "We hebben geen tijd om elkaar te vermoorden." Wat het ook is, deze zal zeker de test van...

Scarface zwoer ooit van rapmuziek, maar het enige dat deed was ervoor zorgen dat we hem erg misten. Zoals deze keiharde knaller bevestigt: 'Face heeft tijdens zijn pauze een harde les geleerd: zeg nooit nooit.

Uitbundige hip-pop funk uit het Timbaland van deze generatie.

Alle drie de Clansmen op dit nummer brachten hun A-game mee voor de rit. Combineer hun krachtige lyrische oefening met een RZA-beat die zo geweldig is dat zelfs Memphis Bleek er een hit van had kunnen maken, en je hebt het beste nummer op.

"Surviving the Times" is een meedogenloos introspectieve en oprechte samenvatting van Nas' rapcarrière. Het beschrijft zijn vroege dagen als een niet-ondertekende MC die "niet eens wist wat een recordvooruitgang betekende" voor zijn opkomst als een levende legende.

Ze verloren hun platencontract, kregen het na een aantal jaren terug en verloren toen een groepslid. Dus Bone Thugs deed wat elke wijze bemanning zou doen: ze veranderden hun strijd in rijmpjes en vroegen Akon om zijn hart uit te zingen. Over muziektherapie gesproken.

Veelvoorkomende rijmpjes over overleven, verlichting, een Grammy-snuppel en het vinden van de nieuwe Preemo, in één adem.

Nee, hij verontschuldigde zich niet bij Tribe Called Quest-fans voor het kortstondig fladderen van zijn "Electric Relaxation"-uitvoering op de VH1 Hip-Hop Honours, maar dit throwback-meesterwerk zal zeker alle fans van de Jungle Brothers sussen tijdperk.

Eén blik op de line-up roept beelden op van typische Wu-Tang-overval. In plaats daarvan krijgen we een betoverend verhaal over Ghosts aanvaringen met de wet. Deze neemt een onvoorspelbare wending als Ghost besluit om toevlucht te zoeken in het huis van Yolanda. Temidden van de chaos rent hij een van de kamers binnen om Method Man te vinden met zijn halfgetekende trekkingen (letterlijk). Er zijn drie minuten verstreken voordat je je realiseert dat dit een nummer is, geen hoodflick.

Kanye verlaat zijn kenmerkende versnelde samples voor een uitstapje naar Euro synth-pop. In zijn zoektocht naar perfectie schraapte 'Ye de originele versie van het nummer en schakelde meesterproducer Timbaland in om de drums te tweaken.

Drie legendarische MC's en één MC die bekend staat om zijn legendarische eigenzinnigheid vieren Nike's Air Force 1 sneaker.

Naar alle maatstaven had Andre 3000 een geweldige run in 2007. Geen enkele andere MC was zo constant spannend als Ice Cold. Alles wat hij aanraakte was magie. Dat verklaart waarschijnlijk zijn aanwezigheid op drie van de top 10 nummers op deze lijst. "Da Art of Storytelling" was ongetwijfeld het uitstekende nummer op het vergeetbare debuut van DJ Drama,

dankzij twee geweldige verzen van Dre en Big Boi.

Klassieke Rhymefest-humor ("Ik ben Saddam, behalve dat ik wapens heb") besprenkeld met klassieke Rhymefest-overpeinzingen ("Ze hebben MySpace verkocht voor $500 miljoen/Ze hebben YouTube verkocht voor $1,6 miljard/En jij zit in het project en vecht om een gebouw"). Themamuziek voor elke revolutie.

Ooit gedroomd om een ​​muzieksuperster te worden? Nou, dat doe je niet, nadat je Devin Copeland en vrienden hebt gehoord over de beproevingen van een veeleisende muziekindustrie. De vreugde van het lied komt natuurlijk van Andre's openhartige verhalen.

Hiphop-emeritus brengt zijn vereiste gravitas naar deze onbeschaamde toast op het goede leven. Om niet te worden overtroffen door Jay's feestrijmpjes, gooien Diddy en zijn Hitmen wat triomfantelijke hoorns in de mix.

Twee gerespecteerde groepen bundelen voor het eerst hun krachten en zorgen voor een verpulverend hiphopmoment. Van het gekke concept tot de manier waarop de beat op maat is gemaakt voor elke artiest, "Int'l Players Anthem" is onberispelijk. Het maakt niet uit of je een backpacker, een purist of een zuidelijke rapliefhebber bent, dit is een volkslied dat je niet snel zult vergeten.

10 rappers die drugsvrij zijn

Molly. codeïne. Cocaïne. Scheur. meth. Oxycontine. Gras. Noem maar op, en je favoriete rapper heeft er waarschijnlijk over gerapt. Drugs en muziek gaan hand in hand, toch? De nuchtere rapper is een dinosaurus. Toch is het stereotype van de drugsv...

Lees verder

De 50 beste rappers aller tijden

Wie is de beste rapper aller tijden? Wat betekent die titel? De tijden veranderen. Vaardigheden vervagen. Nieuwe grootheden ontstaan. Oude vallen af. Hoe kan iemand de beste emcee kronen als er nog zoveel geweldige medewerkers aan het werk zijn? ...

Lees verder

15 redenen waarom Nas de beste rapper ooit is

N-A-S zijn de letters die spellen...© Andy Sheppard/Getty Images Nas heeft bars voor dagen. Of hij nu een nummer achteruit trapt of rapt vanuit het perspectief van een geweer, hij is altijd in de beest-modus. Hij zette een lyrische kliniek op Illm...

Lees verder