Bob Dylan - 'Nashville Skyline' (1969)
Columbia Records
De luisteraars waren minder verrast door Bob Dylans poging tot countrymuziek dan door zijn zangstem. De gemene zang van Blond op blond waren verdwenen, vervangen door een boterachtige countryzanger. Hoe kan dat? Dylan zei dat de verandering kwam door het stoppen met roken. Waar of niet, de nummers zijn absoluut pareltjes. Ze omvatten een duet met Johnny Cash op 'Girl from North Country', het wellustige slaapkamernummer 'Lay Lady Lay' en het verwoestende 'I Threw It All Away'. Zoals al het andere dat Dylan deed, volgden al snel andere muzikanten in zijn sporen.
Michael Nesmith - 'Magnetisch Zuiden' (1970)
Pacific Arts
Michael Nesmith verwierf bekendheid als een van The Monkees alvorens een indrukwekkende country-rock run te lanceren. Magnetisch Zuiden is Nesmith's eerste album en een meesterwerk. Hoewel veel van de nummers oorspronkelijk zijn geschreven als materiaal voor The Monkees, moet je het wel weten. "Little Red Rider" en "Calico Girlfriend" zijn gemakkelijk enkele van de meest aanstekelijke country-rocknummers die ooit op magneetband zijn verschenen. Ondertussen laat Nesmith's cosmic-cowboy-jodelen "Mama Nantucket" klinken als een Jimmie Rodgers-nummer van Planet X.
The Byrds - 'Lieverd van de Rodeo' (1968)
Columbia Records
Byrds-lid Gram Parsons had een diepgaande invloed op het geluid van deze typische country-rockplaat. Versleten landelijke standaarden zoals "The Christian Life" en "I Am Pilgrim" krijgen een dosis rock-aangedreven energie. Ondertussen klinken het soulnummer "You Don't Miss Your Water" en Bob Dylans surrealistische "You Ain't Goin' Nowhere" alsof ze een drankje hebben gedronken bij de plaatselijke honky-tonk.
The Flying Burrito Brothers - 'The Gilded Palace of Sin' (1969)
Edsel Records
Gram Parsons richtte The Flying Burrito Brothers op nadat hij The Byrds had verlaten. Het vergulde paleis van Sin is het debuutalbum van de band en heeft alle country-rockkenmerken van Liefje van de Rodeo. Maar over het algemeen is het een meer ontspannen en zelfverzekerde inspanning. "Dark End of the Street" neemt het op tegen Motown en leeft om het verhaal te vertellen. En de klassieke "Sin City" biedt een apocalyptische kijk op de platenindustrie die "Hotel California" jarenlang versloeg.
The Eagles - 'Desperado' (1973)
WEA/Elektra
De adelaars waren een bekwame country-rock-outfit voordat ze in een poprichting gingen. Het bewijs is hun tweede album, Desperado. Het kan de hits van missen Hotel California, maar het zit vol met huiselijke charme. Op de hoesafbeelding staat de band verkleed als bandieten en wordt de groep op speelse wijze voorgesteld als een hippie-achtig verlengstuk van de outlaw country-beweging. "Tequila Sunrise" heeft veel South of the Border-smaak. En de ballad "Desperado", ondanks dat het het minste land van de nummers op het album is, werd later opgenomen door zowel Johnny Cash als Clint Black.
Neil Young - 'Oogst' (1972)
Warner Bros.
Opgenomen in Nashville, Oogstheeft een aantal van de beste nummers van Neil Young, waaronder 'Heart of Gold', 'Old Man' en het knock-out titelnummer. Met zijn ontspannen sfeer en gammele instrumentatie werd het een van Young's commercieel meest succesvolle albums. Ondertussen inspireerde zijn grommende, venijnige 'Alabama' Lynyrd Skynrd's 'Sweet Home Alabama'.
Poco - 'Poco' (1970)
Epische platen
Toen Buffalo Springfield uit elkaar ging, herrees Poco uit de as van de band. Hoewel de leden niet hetzelfde soort succes behaalden als de vorige groep, hadden ze een veel langere levensduur en opnamen tot de jaren '90. de titelloze Poco is hun tweede album, en staat vol met pulserende orgels en funky drums die je misschien doen denken dat je ver buiten het landsgebied bent. Maar wacht maar tot de steelgitaar binnenkomt. Meer bewijs is 'Honky Tonk Downstairs': een opzwepend lied over een barmeisje die haar leven vergooit terwijl haar man in de gevangenis zit.
New Riders of the Purple Sage - 'New Riders of the Purple Sage' (1971)
Columbia Records
Wat zou er gebeuren als de Grateful Dead een countryband zou vormen? Het antwoord: New Riders of the Purple Sage. Dit is hun eerste album en duidelijk het beste, en de enige plaat met Jerry Garcia op pedal-steel gitaar. "Glendale Train" brengt de banjo's naar voren voor een outlaw-garen. De stroperige pedal-steel van "Whatcha Gonna Do" wordt alleen maar dikker naarmate het nummer vordert. En "Louisiana Lady" is in eerste instantie je gebruikelijke country-cut over de hele nacht rijden om terug te gaan naar je meisje - hoewel de regel over "te veel snelheid" je eraan herinnert wie het heeft geschreven.
Cowboy - 'Reik naar de hemel' (1970)
Steenbok Records
Cowboy diende als de onofficiële begeleidingsband voor veel artiesten op Capricorn Records, waaronder de Allman Brothers Band. Maar het zijn op zich prima songwriters, en Naar de hemel reiken bewijst het. "Livin' in the Country" begint het album met een ingehouden akoestisch gevoel voor "Everything Here" versterkt dingen - met dank aan de overvolle rijmpjes van zanger Scott Boyer en de wip van Bill Pillmore viool. "It's Time" biedt een fakkelsong die met zijn flinterdunne falsetstem meer dan een beetje aan Neil Young doet denken.
Commandant Cody en zijn Lost Planet Airmen - 'Tales from the Ozone' (1975)
Warner Bros.
Commander Cody en His Lost Planet Airmen werden in de jaren zeventig vereerd om hun energieke liveshows. Maar ze maakten nooit veel indruk op de hitlijsten, ondanks het uitbrengen van geweldige platen. Dit is een van de beste. In Verhalen uit de ozonlaag, de band scheurt door Billy Joe Shaver's "I Been to Georgia on a Fast Train", gooi een zydeco feest in "Cajun Baby", en geef een tip-o'-the-hat aan hun roots met "Honky Tonk Muziek."
