Iedereen heeft het nodig en in toenemende mate lijkt iedereen over de hele wereld er een gebrek aan te hebben. De paradox van geld is een onderwerp dat goed vertegenwoordigd is in populaire muziek, en met rock die zoveel van zijn brandstof haalt uit blues en R&B, heeft oldies muziek de neiging om het onderwerp nog harder te raken. Deze lijst bevat de meest prominente oldies-nummers over geld, waarin de artiesten uitleggen waarom, de dingen die we doen om te krijgen, en, helaas, de zeer vluchtige aard van financiële rijkdom.
Met dank aan musicstack
De O'Jays-hit "For the Love of Money" kreeg een opmerkelijke airplay ondanks de speelduur van zeven minuten. De titel van het nummer zou afkomstig zijn uit het bijbelvers, 1 Timoteüs 6:10, dat luidt: "Want de liefde voor geld is de wortel van alle kwaad: waarvan sommigen, hoewel ze begeerden, van het geloof zijn afgedwaald en zichzelf met velen hebben doorboord verdriet."
Indicatief voor de Philadelphia-muziekbeweging van die tijd, verloochende de productie van Gamble-Huff het idee
Die onheilspellende openingsbaslijn bijvoorbeeld, afwisselend doordrenkt met echo en in je gezicht geslagen, vormt de grimmige no-bull realiteit van de teksten die komen gaan, waarin wordt aangegeven hoe ver de mensheid zal zinken in het nastreven van wat het lied zelf "gemeen" noemt groente."
Wat zullen mensen doen uit liefde voor geld? "Een vrouw zal haar kostbare lichaam verkopen." "Mensen kunnen niet eens op straat lopen." En de meest vernietigende woorden van allemaal, die geen folkie zijn demonstrant zou kunnen overtreffen: "Voor een klein stukje papier draagt het veel gewicht." Een lijn zo duidelijk dat ze niet eens de moeite namen? het rijmen.
Deze vroege Motown-klassieker zette de Motown-label op de kaart; bijna een grimmige blues-gedachte, "Money (That's What I Want)" legt de noodzaak van koude harde contanten als een handelswaar die meer waard is dan de meeste emoties: "Je liefde geeft me zo'n kick / Maar je liefde betaalt me niet rekeningen."
Zanger Barrett Strong zou samen met Norman de helft van een legendarisch Motown-songwritingteam worden Whitfield, die meeschreef aan hits als 'I Heard It Through The Grapevine', 'War' en 'Ball Of Confusion'.
Strong's koppige bruikbaarheid in zijn latere hits is hier al te zien. John Lennon, toen hij dit met de Beatles schreef, ad-libted "Ja, ik wil vrij zijn" - de Freudiaanse misstap van een klassenkapitalist of de vermaningen van een vrije geest die ernaar verlangt boven het fysieke uit te stijgen wereld?
Een klassiek R&B-verhaalnummer waar de gewone zanger gewoon geen pauze kan nemen - overal waar hij gaat, merkt hij dat hij het enige ontbreekt dat iedereen van hem wil: geld.
Uw partner om huurgeld vragen is waarschijnlijk een slecht idee, vooral als hij of zij u al aan het inruilen is voor een rijker model. De dubieuze moraal: zorg altijd voor een partner met eigen geld.
Vergeet de stugge aard van de ritmesectie of de te coole snap van de productie, in de wereld van "Money Schat," geld is een grap waarvoor de luisteraar altijd de clou is - jammer dat het zo waar klinkt voor zo veel van ons!
Vereerd met een van de meest ingenieuze toepassingen van geluidseffecten in de rockgeschiedenis, het vreemde 7/8-ritme van "Geld" wordt gesuggereerd door een symfonie van kassa's die doorgeschoten worden met een passend onheilspellend dieptepunt gitaar lijn. Roger Waters staat erom bekend dat hij een aantal van de meer misantropische teksten van de jaren zeventig levert, maar voor een keer heeft hij heeft een universeel onderwerp dat zijn gal waardig is: de minder dan gouden regel die stelt dat degenen die hebben, krijgen meer.
De volslagen frivoliteit van de rijken ("Denk dat ik een voetbalteam voor me koop") afgewogen tegen de volslagen verwaarlozing getoond aan de armen ("I'm all right, jack / keep your hands off of my stack") zorgt voor een intrigerende kleine polemiek.
Gedaan in de gebruikelijke licht-maar-theatrale Europop-stijl van de Zweedse supergroep, functioneert dit stukje cabaret als een soort spinrok-update van Fiddler on the Roof's "If I Were A Rich Man" (decennia voordat Gwen Stefanie!).
"Money, Money, Money" verscheen voor het eerst op ABBA's album "Arrival" uit 1976 en bevatte een aanstekelijk refrein dat de ongelijkheid tussen arm en rijk afkeurde. Met teksten als "money, money, money, must be funny / in a rich man's world", gebruikte ABBA hun synth-zware disco om het punt naar voren te brengen.
Hoewel geleverd met een uitgestreken lef, onderstreept de mix van jangly, nerveuze piano en donkere gitaarfiligrains de hartverscheurende misvatting achter gedachten als "Ik zou helemaal niet hoeven te werken, ik zou gek doen en een bal hebben." Beschouw deze Bertolt Brecht voor disco-tijdperk vrouwtjes. Of wanhopige huisvrouwen van welk tijdperk dan ook.
Broeder Ray sprak in verschillende van zijn liedjes over de bipolaire aard van geld en verwierp de noodzaak ervan om te kopen liefde in "Greenbacks" en toch fantaseren over hoeveel liefde het hem zou kunnen kopen in "Smack Dab In The Midden."
Maar het is in de swingende soul-smash "Busted" - die precies in het midden van zijn vruchtbare vroege jaren zestig-periode op het ABC-label plaatsvindt - dat Ray Charles het best de alomtegenwoordige en verraderlijke aard van het beest omschrijft: gereduceerd tot bedelen van vrienden en familie, merkt hij al snel dat iedereen in hetzelfde schuitje zit. in.
De dingen zijn inderdaad overal moeilijk, en de pechverhalen doen echt pijn: "Mijn vrouw en mijn kinderen hebben allemaal griep, en ik dacht er net aan om je te bellen", zingt Charles.
Deze r&b-hit uit 1954, vooral bekend om zijn Steve Miller-cover uit het midden van de jaren zeventig, vertelt het ultieme ruige hondenverhaal. "Your Cash Ain't Nothing But Trash" vertelt het verhaal van een ongelukkige ziel die niet kan krijgen wat hij nodig heeft om het meisje van zijn dromen en wordt beroofd en achtergelaten om in de gevangenis te rotten, aangezien voor een dronken hangjongen en zonder een cent om naar toe te brengen borgtocht. (Oké, hij heeft eigenlijk één stuiver: de "buffel" die aan het einde wordt genoemd.)
Misschien is de reden waarom het 20 jaar duurde om dit nummer enige erkenning te krijgen in de mainstream, omdat je in een staat van bijna-armoede moet zijn om het te kunnen waarderen.
De contouren zullen altijd het best worden herinnerd omdat ze het vermogen om te dansen stoutmoedig voorbij laten gaan als een teken van seksuele aantrekkelijkheid in 1962's "Do You Love Me?" Maar dankzij barbands overal - vooral The J. Geils Band, die dit nummer beroemd maakte voor een hele nieuwe generatie - "First I Look At The Purse" werd later opgenomen in de annalen van gigolo-roem.
Een onberouwvolle ode aan de kunst, het suggereert niet alleen dat liefde niet zo belangrijk is als geld, het suggereert dat het ene het andere voedt. Zijn gedurfde houding van een man die op jacht is naar een rijke vrouw, dient als een van de grootste omkeringen van genderrollen op vinyl.
Zoals veel funk- en hiphopklassiekers, gaat deze uitzending van het P-Funk-moederschip verder dan zeuren over vast te zitten in een kapitalistische zak en accepteert geldroof gewoon als een soort moderne stadsblues: hard, ja, maar volkomen natuurlijk, en volkomen onvermijdelijk.
Daartoe lijkt de freaky psychedelische muziek van "Funky Dollar Bill" je te vertellen dat je dat geld toch moet krijgen - je kunt maar beter voorzichtig zijn. Haat het spel, met andere woorden, niet de speler. En dat spel is vrij goed beschreven, in slechts een paar snelle halen: "Het zal je leven kopen, maar niet het echte leven."
U kunt altijd rekenen op Randy Newman om gerichte commentaren te geven op de samenleving, sprekend door personages die zo aanstootgevend zijn dat ze onmiddellijk iedereen die zijn meta-grap niet begrijpt, schandalig zullen maken.
Dit nummer uit 1979, "It's Money That I Love", is zeker geen uitzondering. Het is geschreven als een autobiografie en vertelt het verhaal van een man die niet slim, mooi of goed is, maar dankzij geld hoeft hij dat niet te zijn. Hij heeft ook niet te maken met kleine dingen zoals emoties, vooral liefde, medelijden, bezorgdheid of geloof.
Newman zingt: "Ze zeggen dat geld geen liefde kan kopen in deze wereld. Maar je krijgt er een half pond cocaïne voor en een meisje van zestien." Wat kan er beter zijn, toch?
