Na het vertrek van Sean Connery uit de Bond-franchise, wendden producenten Albert Broccoli en Harry Saltzman zich tot de Britse tv-ster Roger Moore om die nogal grote schoenen te vullen. Hoewel hij een ster was in Engeland en Amerika dankzij zijn zes seizoenen in 'The Saint', werd Moore al vóór zijn eerste Bond-film ronduit bekritiseerd omdat hij te licht van gewicht was om de rol te spelen.
Hoewel het een paar films kostte, vestigde Moore zich eigenlijk vrij goed in het deel, ondanks aanhoudende telefoontjes dat hij had Connery's vriendelijke superagent ingeruild voor een campierversie die sneller was met een knipoog dan met zijn Walther PPK. Hoe dan ook, Moore bracht 12 jaar door als James Bond-acteur en was verantwoordelijk voor ten minste enkele van de beste films van de franchise.
Nadat Sean Connery de franchise voorgoed verliet na "Diamonds Are Forever" (1971), maakte Moore zijn debuut als James Bond in deze toevoeging aan de serie met een blaxploitation-thema. In "Live and Let Die" vecht Bond tegen een drugsbaron uit Harlem genaamd Dr. Kananga/Mr. Big (Yaphet Kotto), die van plan is op verdrijven van 's werelds drugskartels door de straten te overspoelen met gratis heroïne om een monopolie te krijgen op de markt. Het zijn niet bepaald de werelddominantieplots uit Bond-films van weleer, waardoor "Live and Let Die" in vergelijking klein aanvoelt. Ondanks kritiek op de raciale ondertoon van de film en scepsis met Moore's brutale vertolking van 007, was de film een commerciële hit, hoewel het een nogal
Buiten Moore's laatste Bond-film, "A View to a Kill", was "The Man with the Golden Gun" een echt dieptepunt in de hele Bond-franchise. En dat is zacht uitgedrukt. Hier neemt Bond het op tegen Francisco Scaramanga (Christopher Lee), de titulaire schurk die een superwapen beraamt genaamd de Solex Agitator, die de kracht van de zon gebruikt in een vernietigend wapen, terwijl het ook probeert te vermoorden Bond. In de veronderstelling dat hij de gelijke van Bond is, was Scaramanga zeker een van de betere Bond-schurken, grotendeels dankzij Lee's overtuigende optreden. Maar de film zelf is lang en traag - echt, moesten we Moore's hele vlucht naar Scaramanga's schuilplaats zien? – en heeft een van de gekste vechtscènes, waarin Scaramanga’s dwerghandlanger, Nick Nack (Herve Villechaize), probeert Bond aan te vallen met een mes en wordt uiteindelijk in de oceaan gegooid koffer.
Na de teleurstelling van zijn eerste twee films, kwam Moore eindelijk op gang in "The Spy Who Loved Me", niet alleen de beste uit het Roger Moore-tijdperk, maar ook een van de beste films in de hele serie. Deze heeft het allemaal: een geweldige ski-achtervolging die eindigt in een spetterende parachutesprong van een klif die trots de Union Jack laat zien; een verbluffend mooie Bond Girl, Anya Amasova (Barbara Bach), die de codenaam Agent XXX draagt; een klassieke Bond-schurk (Curt Jürgens) die vastbesloten is de wereld te vernietigen; en ieders favoriete onverwoestbare handlanger, Jaws (Richard Kiel), die overweldigende kracht en versterkte stalen tanden gebruikt om zijn slachtoffers te overmeesteren. Natuurlijk, de campy-humor is er nog steeds, maar het wordt goed afgemeten aan de geweldige actiescènes en onmiskenbare chemie tussen Moore en Bach. De film was een enorme hit bij critici en publiek, en bevatte een van de meest memorabele themaliedjes, "Niemand doet het beter", door Carly Simon.
De meeste mensen verwerpen "Moonraker" vanwege zijn overdreven actie, absurde personages en al te campy humor. Maar het is precies vanwege die kwaliteiten die velen van deze film houden en hem hoog op de lijst van beste Bond-films aller tijden plaatsen. Deze keer neemt Bond het op tegen de waanzinnige miljardair Hugo Drax (Michael Lonsdale), die een vloot van spaceshuttles bouwt en van plan is ze te gebruiken om laat gifgas over de hele wereld vrij, waarbij de hele bevolking van de aarde wordt gedood, voordat de planeet opnieuw wordt bevolken met genetisch perfecte mensen. Ja, Dr. Holly Goodhead (Lois Chiles) was niet de meest opwindende of glamoureuze Bond Girl, maar Jaws maakt zijn tweede, en vermoedelijk laatste, verschijning, Bond aanvallend tijdens een parachuteduik en op een kabelbaan, om uiteindelijk 007 te helpen Drax te sturen nadat hij erin is gevallen Liefde. Misschien gingen de filmmakers te ver met de opblaasbare gondel van Bond, maar "Moonraker" is nog steeds erg leuk en werd een van de meest winstgevende films van de franchise.
In een poging om de over-the-top actie en campy humor af te zwakken, keerden de filmmakers terug naar Bond's spionagewortels met "For Your Eyes Only", een film die critici en publiek sinds 1981 verdeelde uitgave. De film, die twee korte verhalen van Ian Fleming combineert, concentreerde zich op Bonds poging om een commandosysteem voor raketten te vinden terwijl... verstrengeld raken met de wraakzuchtige dochter (Carole Bouquet) van twee mariene archeologen vermoord door een Cubaanse huurmoordenaar. Dat leidt tot de Griekse smokkelaar Aristoteles Kristatos (Julian Glover), die ook het raketsysteem in handen wil krijgen. Hoewel er genoeg kamp was in de openingsscène, waar Bond de rollen omdraait op een rolstoelgebonden Blofeld, slaagt "For Your Eyes Only" erin om binnen de lijnen te blijven. De actiescènes zijn fantastisch – vooral de ski-achtervolging op de bobsleebaan – maar de tussenliggende momenten zijn saai, terwijl de echte kunstschaatsster Lynn-Holly Johnson een van de meest irritante Bond Girls ooit is.
Een terugkeer naar de ironische toon van de vorige Moore-films, "Octopussy", verdeelde opnieuw fans en critici, ondanks dat het weer een grote hit was. Op dit punt in zijn ambtstermijn vertoonde Moore tekenen van zijn leeftijd, maar hij slaagde er nog steeds in de rol met zijn gebruikelijke zelfvertrouwen te vervullen. Hier probeert Bond de dood van de Britse agent 009 aan het licht te brengen, die in de rug werd gestoken terwijl hij een clownskostuum droeg en een nep Fabergé-ei vasthield. Dat leidt ertoe dat 007 een complot ontdekt van de Russische generaal Orlov (Steven Berkoff) en de rijke Afghaanse prins Kamal Kham (Louis Jordan) om een kernwapen tot ontploffing te brengen op een Amerikaanse legerbasis in West-Duitsland en te forceren NAVO terug te trekken zodat de Sovjet-Unie kan binnenvallen. Onderweg komt hij de titulaire Octopussy (Maud Adams) tegen, een rijke zakenvrouw die een cultus van vrouwelijke acrobaten leidt en Khan helpt bij het smokkelen van kostbare juwelen. Ja, het is een beetje veel als Bond schreeuwt als Tarzan terwijl hij aan wijnstokken door de jungle slingert of een aanvallende tijger overtuigen om te gaan zitten, maar "Octopussy" is een leuke film en is niet zo slecht als sommige mensen zeggen.
Dit was de laatste en absoluut de slechtste Bond-film met Roger Moore in de hoofdrol, wat iets zegt over zijn eerste twee pogingen. Moore - die 57 was toen hij "A View to a Kill" filmde, was al over zijn hoogtepunt heen in "Octopussy" zichtbaar ouder sinds de laatste keer dat fans hem als 007 zagen, iets wat zelfs Moore zelf erkende na de feit. Om het nog erger te maken, was Bond-girl Tanya Roberts, wiens vertolking van Stacey Sutton op zijn best was. Christopher Walken verdiende welverdiende lof voor het spelen van psychopathische schurk, Max Zorin, die plannen maakt om Silicon Valley te vernietigen met een aardbeving en een monopolie op de markt te verwerven. Zowel Moore als Walken bekritiseerden de film omdat deze te gewelddadig en overdreven was, terwijl ze niet vasthielden aan de klassieke Bond-vorm.
