De meest gebruikte Griekse term voor grootmoeder is yia-yia, soms weergegeven als ja-ja. Deze kunnen ook als afzonderlijke woorden worden gespeld: yia yia en ya ya - of zonder het koppelteken - yiayia en yaya.
Dit zijn natuurlijk fonetische of veramerikaniseerde spelling, aangezien de Griekse taal een ander alfabet gebruikt dan het Engels. ik heb ook gezien yia-yia weergegeven als yiayiah en gigia.
Leer de Grieks woord voor grootvader.
Griekse naamgevingspraktijken en andere tradities
Zoals met veel oude culturen, sterven ook veel Griekse tradities uit. Ze worden vooral in de steek gelaten door stedelijke families en door degenen die naar andere landen emigreren. Grieks-Amerikaanse families houden zich misschien niet aan traditionele praktijken, maar deze tradities hebben nog steeds een impact.
De Griekse traditie schrijft voor dat kinderen naar hun grootouders worden genoemd. Naar verwachting zal de eerste zoon naar de grootvader van vaderszijde worden genoemd en de tweede naar de grootvader van moederszijde. Het patroon is hetzelfde voor dochters, waarbij de eerste vernoemd is naar de grootmoeder van vaderskant en de tweede naar de grootmoeder van moederskant. Dit systeem veroorzaakt enige verwarring in gezinnen met een groot aantal broers en zussen, omdat de kinderen van elke broer of zus dezelfde namen hebben.
Om die reden, en ook als gevolg van modernisering, hebben veel Griekse en Grieks-Amerikaanse ouders deze naamgevingstraditie gewijzigd of helemaal weggelaten. Een methode is om kinderen de traditionele naam als voornaam te geven, maar een unieke naam als tweede of middelste naam. In dit systeem wordt de middelste naam de naam waaronder het kind bekend staat.
Het is ook bekend dat ouders hun kinderen de naam van een grootouder geven bij de doop, maar een andere naam op geboorteaktes zetten. Traditioneel worden kinderen pas na hun doop bij hun naam genoemd, hoewel moderne Griekse gezinnen zich misschien niet aan deze gewoonte houden. De doop vindt plaats tijdens het eerste jaar van het kind.
De meeste Griekse namen zijn heilige namen en in de ouderwetse traditie worden verjaardagen zelden gevierd. In plaats daarvan vieren Grieken de naamdag van hun heilige. Aangezien de kerk honderden heiligen erkent, is elke dag een naamdag voor minstens één heilige, soms meer. Een persoon die niet vernoemd is naar een heilige kan op Allerheiligen vieren.
Hoewel de naamdag-traditie verjaardagen voor volwassenen kan overschaduwen, worden de verjaardagen van kinderen enthousiast gevierd door de meeste moderne Griekse en Grieks-Amerikaanse gezinnen.
Griekse familiewaarden
Net zoals de grootouders van vaderskant als eerste worden geëerd bij het benoemen, onderhouden ze traditioneel ook een sterkere band met hun kleinkinderen. De oude praktijk dicteerde dat een jong stel hun huis in de buurt van de ouders van de bruidegom moest maken en dat de grootouders van vaderskant betrokken bij het opvoeden van hun kleinkinderen. Deze praktijk is in strijd met een groot deel van de wereld, waar grootouders van moederskant de neiging hebben om dichter bij hun kinderen en kleinkinderen te staan.
De Griekse cultuur is homogener dan sommige culturen, omdat de heersende religie Grieks-orthodox is. Zelfs de Grieken die niet oplettend zijn, hebben over het algemeen veel respect voor religieuze praktijken. Het ideaal in veel Griekse gezinnen is dat volwassen kinderen met andere Grieken trouwen en grote bruiloften in de kerk houden. Natuurlijk, net als in andere culturen, voldoen kinderen niet altijd.
Een ander Grieks concept is dat familie uit meerdere generaties bestaat en dat die generaties harmonieuze relaties moeten hebben. De actie van één gezinslid straalt af op alle gezinsleden. Familieleden doen vaak samen zaken, dus het behouden van een goede naam is van het grootste belang.
Familiefeesten en religieuze feestdagen
Grieken houden van vakantie. Alle generaties genieten van een feesttafel vol heerlijke gerechten, waarbij meestal nieuwere recepten worden gecombineerd met familiefavorieten. De familiematriarchen zijn nog steeds verantwoordelijk voor het grootste deel van de voedselbereiding.
Kerstmis wordt 12 dagen lang gevierd en eindigt op 6 januari. Veel Griekse families hebben kalkoen als hoofdgerecht aangenomen, hoewel een feesttafel vaak meerdere vleesgerechten heeft. Soepen, salades, brood en natuurlijk olijven ronden de maaltijd af. Traditionele koekjes of gebakjes zorgen voor een zoete afdronk.
Carnaval, genaamd Apokries, wordt gevierd met feesten, kostuums en confetti. Het eindigt op Schone Maandag, die technisch gezien de avond ervoor begint met een kerkdienst. Feestvierders vragen om vergeving van medekerkgangers, zodat ze de vastentijd met een schoon geweten kunnen beginnen. Op de eigenlijke maandag, een feestdag in Griekenland, zijn vliegeren en vliegeren traditionele activiteiten. Schelpdieren en ander vastenvoedsel worden geconsumeerd.
De zaterdag voor Pasen, Stille Zaterdag, wordt gevierd met een nachtelijke kerkdienst. Vlak voor middernacht gaan alle lichten in de kerk uit om de duisternis van het graf te symboliseren. De duisternis eindigt om middernacht met het aansteken van kaarsen, het zingen van hymnen, het luiden van klokken en vuurwerk.
Paaszondag, dat in de Griekse cultuur een belangrijkere feestdag is dan Kerstmis, wordt traditioneel gevierd met geroosterd lamsvlees. Veel andere lekkernijen worden traditioneel geserveerd, zoals rood geverfde eieren en het gevlochten zoete brood dat bekend staat als tsoureki.
Hoewel Grieken tal van vakantiegebruiken uit andere landen hebben overgenomen, promoot een recente beweging een terugkeer naar Griekse tradities. In plaats van de algemeen aanvaarde gewoonte om kerstbomen te versieren, zijn sommigen teruggekeerd naar de oudere traditie van kerstboten. Dit zijn miniatuur zeilschepen versierd met lichtjes. Kinderen dragen ze soms als ze zingend van deur tot deur gaan kalanda, of kerstliederen.
