Iemand zei ooit tegen me: "Als het niet zo cliché was, zou ik denken dat ik een midlifecrisis had." Niets is cliché of banaal aan een midlifecrisis. Als u met mannen en vrouwen van middelbare leeftijd praat die een scheiding hebben meegemaakt, zult u merken dat velen van hen u zullen vertellen over hun echtgenoot veranderde van de ene op de andere dag en werd iemand die alles wat ooit belangrijk voor hem was weggooide voor een nieuw leven dat helemaal ging over wat hij wilde.
Een midlifecrisis wordt ervaren tussen de leeftijd van 40 en 60 jaar. Het werd voor het eerst geïdentificeerd door de psycholoog Carl Jungo en is een normaal onderdeel van het rijpingsproces. De meeste mensen zullen in die tijd van hun leven een vorm van emotionele overgang ervaren. Een overgang die ervoor kan zorgen dat ze de balans opmaken van waar ze zich in het leven bevinden en de nodige aanpassingen maken aan de manier waarop ze hun leven leiden. De meesten lijken het proces soepel te doorlopen zonder grote veranderingen in het leven aan te brengen.
Voor sommigen is een midlifecrisis ingewikkelder. Het kan emotioneel een ongemakkelijke tijd zijn die kan leiden tot depressie en de noodzaak van psychotherapie.
Degenen die in een midlifecrisis terechtkomen, kunnen dit ervaren
- Ongelukkig met het leven en de levensstijl die hen misschien jarenlang van geluk heeft voorzien.
- Verveling met mensen en dingen die hen misschien eerder interesseerden.
- Een behoefte voelen aan avontuur en verandering.
- Ze twijfelen aan de keuzes die ze in hun leven hebben gemaakt en aan de geldigheid van beslissingen die ze jaren eerder hebben genomen.
- Verwarring over wie ze zijn en waar ze naartoe gaan.
- Boosheid op hun echtgenoot en schuld voor het gevoel gebonden te zijn.
- Niet in staat om beslissingen te nemen over waar ze heen willen met hun leven.
- Twijfel dat ze ooit van hun echtgenoot hebben gehouden en wrok over het huwelijk.
- Een verlangen naar een nieuwe en gepassioneerde, intieme relatie.
De meeste mensen die het midden in hun leven moeilijk hebben en in de crisismodus gaan, doen dit vanwege externe factoren. Ze ervaren misschien stress in hun leven die de overgang bemoeilijkt of ze kunnen een kinderprobleem hebben dat nooit aan de oppervlakte is gekomen gedurende deze tijd.
3 externe factoren die een crisis kunnen veroorzaken
1. Schuld
Het is gemakkelijker om schulden op te bouwen vanwege de beschikbaarheid van creditcards en leningen. We worden gebombardeerd door creditcardmaatschappijen en het is gemakkelijk om jezelf te vinden met grote verschuldigde saldi. We leven in een samenleving waar het heel gewoon is om boven onze stand te leven. Als u merkt dat u van middelbare leeftijd bent, schulden heeft en met pensioen gaat, kan dit stress toevoegen aan een toch al stressvolle tijd in het leven. Een normale reactie zou zijn om hulp te zoeken bij een schuldbeheerbedrijf of om uw leningen te consolideren. Iemand die het emotioneel moeilijk heeft tijdens zijn middelbare leeftijd, kan het gemakkelijker vinden om weg te lopen van zijn familie om zichzelf te ontdoen van wat volgens hem de oorzaak is van alle schulden.
2. Aanzienlijk verlies
Het overlijden van een ouder of familielid kan verdriet veroorzaken, dat al moeilijk genoeg is om te verwerken, zonder ook de gevoelens van een midlife-transitie te hoeven verwerken. Zet het verlies van een geliefde met de gevoelens die gepaard gaan met midlife en het hele proces wordt verbijsterend en overweldigend.
3. vermijdende persoonlijkheid
Als een persoon de neiging heeft om conflicten in zijn persoonlijke relaties te vermijden, lijdt aan gevoelens van ontoereikendheid, emotioneel afstandelijk zijn en een laag zelfbeeld hebben, zullen ze de overgang naar het midden van hun leven moeilijker vinden navigeren. Dit persoonlijkheidstype heeft een diepe angst voor schaamte en afwijzing. Dergelijke gevoelens zullen hen ervan weerhouden om hulp te zoeken als hun emoties overweldigend worden. Meer dan waarschijnlijk zullen ze wegrennen voor hun problemen in plaats van te proberen er oplossingen voor te vinden. Het is dit persoonlijkheidstype dat normaal gesproken op middelbare leeftijd in de echtscheidingsrechter terechtkomt.
Of er nu externe factoren zijn die het proces moeilijker maken of niet, er is een intern proces dat doorlopen wordt. Als iemand het proces niet begrijpt, kan hij irrationele beslissingen nemen waar hij later spijt van kan krijgen zoals het verlaten van een baan, scheiden van zijn echtgenoot en het weggooien van de zekerheid die hij tijdens het eerste deel van zijn leven had opgebouwd leven.
