De trompet heeft een lange en rijke geschiedenis, te beginnen met de overtuiging dat de trompet werd gebruikt als signaalapparaat in het oude Egypte, Griekenland en het Nabije Oosten. Charles Clagget probeerde in 1788 voor het eerst een klepmechanisme in de vorm van een trompet te maken, maar de eerste praktische werd uitgevonden door Heinrich Stoelzel en Friedrich Bluhmel in 1818, bekend als een doosbuis ventiel.
Tijdens de Romantiek was de trompet duidelijk aanwezig in verschillende kunstvormen zoals literatuur en muziek. Gedurende deze tijd werd de trompet alleen herkend als een instrument dat werd gebruikt om te signaleren, aan te kondigen en te verkondigen, samen met andere soortgelijke en relevante doeleinden. Het was later toen de trompet als een muziekinstrument werd beschouwd.
14e-15e eeuw: gevouwen vorm
De trompet kreeg zijn gevouwen vorm in de 14e en 15e eeuw. Gedurende deze tijd werd het natuurlijke trompet genoemd en produceerde het "harmonische" tonen. Op dat moment ontstond de tromba da tirarsi, een instrument dat was voorzien van een enkele schuif op de mondpijp om een
16e eeuw: militaire behoeften
De trompet werd in de 16e eeuw zowel voor hoofse als voor militaire doeleinden gebruikt. Het maken van trompetten werd in die tijd ook populair in Duitsland. Voor het einde van deze periode begon het gebruik van de trompet voor muziekwerken. Eerst werd het lage register van de trompet gebruikt, later begonnen muzikanten het hogere te gebruiken standplaatsen van de harmonische reeks.
17e-18e eeuw: de trompet wint aan populariteit
De trompet was op zijn hoogtepunt en werd in de 17e en 18e eeuw gebruikt door beroemde componisten zoals Leopold (Mozarts vader) en Michael (Haydns broer) in hun muziekwerken. De trompet van deze tijd was in de toonsoort D of C bij gebruik voor hoofse doeleinden en in de toonsoort Eb of F bij gebruik door het leger. Muzikanten uit deze periode speelden specifiek in verschillende registers. Met name in 1814 werden de kleppen aan de trompet toegevoegd om deze in staat te stellen de chromatische toonladder gelijkmatig te spelen.
19e eeuw: een orkestinstrument
De trompet was nu bekend als een orkestinstrument in de 19e eeuw. De trompet van dit tijdperk was in de toonsoort F en had boeven voor de lagere toetsen. De trompet bleef verbeteringen ondergaan, zoals het schuifmechanisme dat sinds de jaren 1600 is geprobeerd. Later werden de bogen van de orkesttrompet vervangen door kleppen. Veranderingen in de grootte van de trompet deden zich ook voor. Trompetten waren nu luider en gemakkelijker te spelen vanwege de verbeteringen die het onderging.
5 Trompetfeiten
Verscheidene andere rekeningen van het bestaan van de trompet zijn de volgende:
- In de oudheid gebruikten mensen materialen zoals hoorns van dieren of schelpen als een trompet.
- Er zijn afbeeldingen van de trompet in het graf van koning Tut.
- De trompet werd gebruikt voor religieuze doeleinden door de Israëlieten, Tibetanen en Romeinen.
- Het werd gebruikt voor magische doeleinden, zoals het afweren van boze geesten.
- Trompetters uit vroegere tijdperken werden in tweeën ingedeeld: principale, die het onderste register speelde, en de clarino, die het bovenste register speelde.
