De blockbuster 'Star Wars'-films zorgen voor gepassioneerde discussies tussen liefhebbers, waarvan er vele betrekking hebben op verschillen tussen de originele trilogie, gemaakt tussen 1977 en 1983; de prequels, gemaakt tussen 1999 en 2005; en de sequels, gemaakt tussen 2015 en 2017, waarvan er één in 2019 wordt uitgebracht.
Een van de discussies richt zich op de gevechten: Waarom zijn de lichtzwaard duels in de originele trilogie zo anders dan die in de prequels? Hier zijn zeven verschillende traditionele vormen van lichtzwaardgevechten die licht werpen op deze problemen in het 'Star Wars' Expanded Universe.
Wil je dieper in de details van het lichtzwaard duiken? Bekijk deze boeken:
- "Jedi versus Sith: de essentiële gids voor de Force" door Ryder Windham (2007)
- "Het Jedi-pad: een handleiding voor studenten van de Force" door Daniel Wallace (2010)
Vorm I: Shii-Cho
Form I, ook wel "The Way of the Sarlacc" genoemd, is de meest basale vorm van lichtzwaardgevechten en de oudste. Om deze reden is het de eerste vorm van lichtzwaardgevechten die de meeste Jedi leren. Het werd ontwikkeld toen de Jedi overgingen van het gebruik van traditionele zwaarden naar het gebruik van lichtzwaarden.
De bewegingen van Vorm I richten zich op het ontwapenen van een tegenstander zonder hem pijn te doen. Zijn brede, vegende bewegingen zijn handig wanneer je tegenover meerdere vijanden staat, maar werken niet goed tegen lichtzwaard-zwaaiende tegenstanders.
Opmerkelijke beoefenaars:Luke luchtloper, Yoda
Vorm II: Makashi
Vorm II, ook wel "The Way of the Ysalamir" genoemd, ontwikkelde zich toen de Jedi begonnen te vechten Sith en andere lichtzwaarddragers. Het benadrukt precisie, eenvoudig voetenwerk en het voorkomen van ontwapening, en dit maakt het een sterke verdediging tegen Vorm I. Lichtzwaarden met gebogen handvat maakten het gemakkelijker om deze vechtstijl met één hand te beheersen.
Nadat de Sith zo goed als vernietigd waren rond 1000 BBY, werden lichtzwaardduels weer ongewoon en weinig Jedi bestudeerden Vorm II. Degenen die Form II hebben bestudeerd, prijzen het als de meest elegante vorm van lichtzwaardgevechten.
Opmerkelijke beoefenaars:Graaf Dooku, Darth Vader
Vorm III: Soresu
Form III, ook wel "The Way of the Mynock" genoemd, is ontwikkeld om te verdedigen tegen blasters. Het wordt gekenmerkt door strakke, efficiënte bewegingen die het lichaam van de Jedi beschermen, waarbij het lichtzwaard voornamelijk als verdedigingswapen wordt gebruikt om blasterbouten af te weren.
De praktijk van Form III is een belangrijke weerspiegeling van de Jedi-filosofie omdat het de nadruk legt op het Jedi-geloof in kalmte en niet-agressie. Een Jedi die Form III gebruikt, moet zichzelf centreren in de kracht om te anticiperen op de bewegingen van tegenstanders en succesvol blastervuur te blokkeren.
Opmerkelijke beoefenaars:Obi-Wan Kenobi, Luke luchtloper.
Vorm IV: Ataru
Vorm IV, ook wel "The Way of the Hawk-Bat" genoemd, is een agressieve, acrobatische stijl. Een beoefenaar van deze vorm kanaliseert de Force om bewegingen met hoge snelheid, onmogelijke sprongen en dodelijke slagen te bereiken. Voor een buitenstaander lijkt het op een wilde beweging.
Het gebruik van acrobatiek maakt Form IV moeilijk te beheersen en gevaarlijk om te proberen. Zelfs met de hulp van de Force loopt een Jedi het risico te veel energie te gebruiken in een korte uitbarsting van offensieve aanvallen, waardoor hij zichzelf blootstelt aan aanvallen als hij de vijand niet snel genoeg kan verslaan.
Opmerkelijke beoefenaars: Yoda, Qui-Gon Jinn.
Vorm V: Shien/Djem So
DontSpeakSilent/Sketchport.com/CC BY 4.0
Vorm V, ook wel "The Way of the Krayt Dragon" genoemd, is voortgekomen uit Vorm III en gebruikt zijn precieze verdedigende bewegingen om een meer offensieve vechtstijl te creëren. Het uitgangspunt is het gebruik van natuurlijke kracht om een tegenstander te domineren.
De eerste variant, Shien, richt zich op het afbuigen van blasterbouten naar doelen. Hierdoor kan een Jedi zichzelf verdedigen en tegelijkertijd de wapens van de vijanden tegen hen gebruiken.
De tweede variant, Djem So, past hetzelfde principe toe op lichtzwaardduels. Het richt zich op het blokkeren van een vijandelijke aanval en gebruikt die energie vervolgens om over te gaan in een tegenaanval.
Opmerkelijke beoefenaars: Anakin Skywalker, Luke Skywalker.
Vorm VI: Niman
Vorm VI, ook wel "The Way of the Rancor" genoemd, is een synthese van elementen uit de vijf voorgaande vormen. Het is vooral populair onder Jedi die zich niet concentreren op gevechtstraining omdat het gemakkelijk te beheersen en uit te voeren is. Om deze reden kunnen Jedi die andere vormen onder de knie hebben het als inferieur beschouwen.
De basis van Form VI is het combineren van lichtzwaardgevechten met andere Force-technieken. Een Jedi kan bijvoorbeeld telekinese gebruiken om vijanden weg te duwen, waardoor hij of zij een groep jagers beter kan managen door ze een voor een te confronteren. Vorm VI is de primaire vechtstijl van Jedi die lichtzwaarden gebruiken.
Opmerkelijke beoefenaars: Darth Maul, generaal Grievous.
Vorm VII: Juyo/Vaapad
Vorm VII, ook wel "De Weg van de Vornskr" genoemd, is de moeilijkste van de traditionele lichtzwaardvormen, zowel fysiek als emotioneel. In plaats van zich te ontdoen van emoties, leiden beoefenaars van Vorm VII hen in de strijd en vallen ze aan met chaotische, woedende en onvoorspelbare bewegingen om hun tegenstanders te overrompelen.
In de tijd vóór de Clone Wars, Mace Windu ontwikkelde Vaapad als een variatie op de traditionele Form VII-vechtstijl, Juyo. Het uitgangspunt was om de Jedi in een kanaal te veranderen en de negatieve emoties van een tegenstander naar hem terug te kanaliseren.
Slechts een paar Jedi mochten Form VII leren omdat men dacht dat het zijn beoefenaars gevaarlijk dicht bij de duistere kant zou brengen.
Opmerkelijke beoefenaars: Mace Windu, Darth Maul.
