Roosteren wordt gedefinieerd als een stijl van lyrisch zingen die - in Dancehall-muziek en reggae - houdt in dat een deejay praat over een riddim ("ritme"). Hoewel de kunst van het zingen op een beat vrij oud is en terug te vinden is in veel Afrikaanse muziektradities, werd het roosteren eind jaren zestig en begin van de vorige eeuw behoorlijk populair in Jamaica. 1970, en "geluidssystemen" - reizende deejays en producers met grote luidsprekers en een bibliotheek met beats en riddims - zouden toasten als onderdeel van hun muzikale amusement.
Roosteren is niet alleen belangrijk bij Jamaicaanse muziek maar speelde ook een grote rol in de ontwikkeling van Amerikaanse populaire muziek. Het was tenslotte de in Jamaica geboren broodrooster-dj Kool Herc die de stijl naar Queens bracht en vervolgens de hele basis van rap- en hiphopmuziek.
Oorsprong van de Chant
Misschien, zolang de mensheid op holle voorwerpen heeft geslagen en een coherente beat heeft geproduceerd, hebben zij ook over dat ritme gesproken om muziek te maken. Terwijl sommigen zongen, stonden veel Afrikaanse stammen bekend om hun oorlogsgezangen en -dansen, die misschien evolueerden om Jamaicanen met Afrikaanse voorouders te inspireren om de moderne vorm van roosteren te creëren die we tegenwoordig kennen.
In de jaren vijftig kwam de eerste Jamaicaanse deejay, graaf Machuki, op het idee dat we nu roosteren (of deejayen in de Jamaicaanse traditie). Hij kwam op het idee nadat hij naar radiojockeys in de Verenigde Staten had geluisterd die irritant praatten over een nummer dat ze aan het spelen waren. Toen hij besloot dat hij misschien enkele van de riddims met zijn gesproken woord zou kunnen verbeteren, begon graaf Machuki de traditie te populariseren.
Het was echter pas in de jaren zestig en zeventig dat roosteren populair werd in Jamaica. Overal te horen, van dancehall-shows tot reggaeton-optredens, de deejays spuugden hun waarheid uit over een gedeelde verzameling riddims, reizen door de eilandstaat en verspreiden dat goede ouderwetse eilandgeluid waar ze ook zijn gereisd.
Verspreiding en modern gebruik
In de loop van de volgende halve eeuw evolueerden deejays tot dj's en hiphopartiesten, reggaemuzikanten en rapsterren. Met de hulp van artiesten als DJ Kool Herc en Phife Dawg van A Tribe Called Quest is de stijl naadloos stroomde naar de toch al op Afrika gerichte rap- en hiphopscènes, maar de stijl bleef een niche in de genre.
Zelfs met het commerciële succes van artiesten als Sean Paul en Shaggy in de jaren 1990 en vroege jaren 2000 en meer recentelijk Damian Marley, is de snellere, minder relaxte rap van artiesten als 50 Cent en Ludacris mogelijk geïnspireerd door vroege broodroosters, maar ze overstegen hun oorsprong veruit en bleven de muziek revolutioneren tafereel.
