Negentiende-eeuwse virtuoze pianist en componist Franz Liszt was een bijzonder begaafd en uiterst getalenteerd pianist. De werken van de Hongaar, meer dan 125 jaar geleden geschreven, worden vandaag de dag nog steeds op grote schaal uitgevoerd in concertzalen over de hele wereld en op grote schaal gebruikt in televisie, bioscoop, radio en commerciële media. de 10 Liszt werkt De onderstaande lijst bevat stukken die elke afspeellijst met klassieke muziek zou moeten bevatten.
Hongaarse Rapsodie nr. 2
van de 19 piano rapsodieën in deze set spant nr. 2 de kroon. Het werd gecomponeerd in 1847 en vervolgens gepubliceerd in 1851. Het was meteen een succes. Liszt arrangeerde er een orkestversie van, evenals een versie voor een pianoduet. Velen van jullie zullen dit muziekstuk meteen herkennen.
De "Rhapsody Rabbit Merrie Melodies Animated Short" is uitgezonden sinds 1946 en bevatte dit nummer. Vanwege de extreme moeilijkheidsgraad van het stuk (luister maar naar die finale!), werd het onofficieel een uitdaging en een vereiste voor elke virtuoze pianist.
Beste toepassingen: Speel Rhapsody No. 2 als je je op de muziek wilt concentreren en niets anders wilt doen. Het is niet geweldig om te studeren of te ontspannen, omdat het je absolute aandacht vereist.
Liebestraum nr. 3
Elk Liebestraum (Dreams of Love) is samengesteld als een set van drie pianostukken en is bedacht op basis van gedichten van Ludwig Uhland en Ferdinand Freiligrath en gepubliceerd in 1850. Liebestraum nr. 3 is de meest populaire van de set, en het bijbehorende gedicht, "O lieb, so lang du lieben kannst" ("Liefde zolang je kunt") beschrijft onvoorwaardelijke liefde.
Beste toepassingen: Speel Liebestraum nr. 3 rustig op de achtergrond tijdens een romantisch diner bij kaarslicht.
La Campanella
Het derde stuk van Liszts zes Grandes études de Paganini (1851) betekent "het belletje" in het Italiaans en komt uit het laatste deel van Paganini’s Vioolconcert nr. 2.
Beste toepassingen: Speel La Campanella op een klein etentje of gezellig samenzijn. Zijn positieve energie zal ieders stemming verlichten en het gesprek verlevendigen.
12 Grandes Etudes
Ook bekend als de Transcendentale Etudes, zijn de huidige versies die we vandaag horen eigenlijk herzieningen van herzieningen van 12 etudes die Liszt componeerde toen hij 15 jaar oud was. Hij schreef ze in 1826, maar herzag ze, noemde ze Douze Grandes Etudes en publiceerde ze in 1837.
Vijftien jaar later herzag hij ze opnieuw, maakte ze minder moeilijk (zoals in niet zo extreem moeilijk voor een pianovirtuoos) en voegde programmatische titels toe aan alles behalve etudes 2 en 10.
Beste toepassingen: Voor degenen onder jullie die niet snel afgeleid worden, je kunt waarschijnlijk wegkomen door tijdens het studeren naar Liszts Transcendentale Etudes te luisteren. Het zou ook geweldig zijn om naar te luisteren terwijl je iets creatiefs doet, zoals het schilderen van een foto.
Pianoconcert nr. 1
Hoe geweldig zou het zijn geweest om de première van Liszts Pianoconcert nr. 1 op 17 februari 1855 te zien? Liszt zelf zat aan de piano, en Hector Berlioz dirigeerde. Net als de Transcendentale Etudes duurde het meer dan twee decennia voordat Liszt eindelijk klaar was met het componeren van de werken.
Hij begon te werken aan het concert op 19-jarige leeftijd in 1830. Na een reeks herzieningen bracht hij het werk in 1855 in première, maar daarna bracht hij nog meer wijzigingen aan. In 1856 liet Liszt zijn herziene concerto publiceren, dat tegenwoordig in concertzalen wordt uitgevoerd.
Beste toepassingen: Speel Liszts Pianoconcert nr. 1 als je je creatief voelt.
Sonate in B Minor
Liszts Sonate in b klein was na de eerste uitvoeringen zeker geen publiekstrekker. Liszt droeg het stuk op aan Robert Schumann, maar de vrouw van Schumann, Clara (zelf pianiste en componiste), voerde het niet uit. Ze noemde het 'blind geluid'. Toen Liszt het stuk in 1853 voor Johannes Brahms uitvoerde, werd gezegd dat Brahms in slaap viel.
Echter, naarmate de tijd vorderde, begonnen pianisten en musicologen het werk positief te beoordelen. Sommigen gaan zelfs zo ver dat ze het een van de grootste klavierwerken van de 19e eeuw noemen. Er zijn veel diepgaande studies en analyses gemaakt met betrekking tot de compositorische structuur van het werk. In het licht van deze sterke tegenstellingen tussen liefde of haat, moet Liszts Sonate in B minor in deze lijst worden opgenomen.
Beste toepassingen: Maak tijd vrij om echt naar Sonata in B mineur te luisteren of speel het terwijl je studeert of aan een project werkt.
Troost nr. 3
Inbegrepen in een set van zes Consolations, Consolation No. 3 (Lento Placido) is het populairst. Het werd gepubliceerd in 1850 (de versies die vandaag het meest worden uitgevoerd) als een herziening van de originelen die tussen 1844 en 1849 zijn gecomponeerd. De originele versies werden pas in 1992 gepubliceerd.
Beste toepassingen: Speel Consolation No. 3 als je moet ontspannen; het is een perfecte onderbreking van een stressvolle dag. Met zijn inherente sereniteit zou het ook een goede keuze zijn om te spelen op een begrafenis.
Mephisto Waltz No. 1 (voor orkest)
Liszt componeerde oorspronkelijk de Mephisto Waltz No. 1 voor orkest, maar hij arrangeerde het later voor solo piano en pianoduet. De programmamuziek, getiteld Der Tanz in der Dorfschenke (The Dance in the Village Inn), is ingesteld op een scène uit Faust van Nikolaus Lenau.
Hoewel Liszt wilde dat deze wals zou worden gepubliceerd en uitgevoerd met een stuk dat hij tegelijkertijd schreef, Midnight Procession (Der nächtliche Zug") - ook van Nikolaus Lenau's Faust - de uitgever heeft Liszts verzoek niet ingewilligd en de twee werken werden gepubliceerd afzonderlijk.
Beste toepassingen: Dit is een opvallend stuk, dus het is het beste om hier naar te luisteren als je een muzikale pauze van 10 tot 15 minuten nodig hebt.
Hexameron
Op voorstel van prinses Cristina Trivulzio Belgiojoso, die ook opdracht gaf tot het werk, hebben Liszt en vijf andere componisten (Sigismond Thalberg, Johann Peter Pixis, Carl Czerny, Henri Herz en Frederik Chopin) werkte mee aan Hexameron (wat verwijst naar de zes scheppingsdagen van de Bijbel).
Het stuk is verdeeld in negen delen en bevat zes variaties op het thema Mars van de puriteinen uit de opera van Vincenzo Bellini ik puriteins. Elk van de zes componisten droeg één variatie bij, en Belgiojoso haalde Liszt over om ze te arrangeren op een artistieke en stilistische manier.
Variatie 1 is geschreven door Thalberg, Variatie 2 is geschreven door Liszt, Variatie 3 is geschreven door Pixis, Variatie 4 is geschreven door Czerny, Variatie 5 is geschreven door Herz en Variatie 6 is geschreven door Chopin. Liszt schreef ook de inleiding, het thema en de finale. Belgiojoso gaf het stuk opdracht als benefietconcert om geld in te zamelen voor de armen.
Beste toepassingen: Speel Hexameron op een etentje of een gezellig samenzijn. Het is ook een geweldige manier om je creatieve sappen te laten stromen.
Un Sospiro
Nummer drie van een set van Three Concert Etudes, Un Sospiro ("een zucht") is een studie van verschillende technieken, maar de meest opvallende zijn de kruisende handbewegingen. De drie etudes werden gecomponeerd tussen 1845 en 1849.
Beste toepassingen: Speel Un Sospiro in een romantische setting, etentje, tijdens het studeren, knutselen, schilderen of wanneer je gewoon even moet ontspannen.
Les Jeux d'eau à la Villa d'Este
Zonder de Villa d'Este, die nu wordt vermeld als a UNESCO werelderfgoed, zou Liszt dit prachtige muziekstuk niet hebben gecomponeerd. Hij schreef het nadat hij zich had laten inspireren door de fonteinen van de villa. Het stuk komt uit een grotere set van drie suites met de titel Années de Pèlerinage (Years of Pilgrimage).
De eerste suite, Première année: Suisse (eerste jaar: Zwitserland) en tweede suite, Deuxième année: Italie (tweede jaar: Italië) waren gepubliceerd in 1855 en 1858, terwijl zijn derde, Troisième année (derde jaar), met onder meer Les Jeux d'eau a la Villa d'Este, werd gepubliceerd in 1883.
Beste toepassingen: Dit is een ander stuk om achterover te leunen en te genieten zonder enige afleiding.
