Er zijn veel Chinese termen voor grootouders en deze verschillen van regio tot regio. In veel Aziatische gezinnen, worden verschillende namen gebruikt voor grootouders van moederskant en vaderskant, en dat is waar in de traditionele Chinese cultuur. Dat kan verwarrend zijn, omdat neven en nichten hun grootouders bij verschillende namen kunnen noemen, afhankelijk van de kant van het gezin waar ze vandaan komen.
In het Mandarijn is de meest gebruikte naam voor een grootmoeder van vaderskant: nai nai, soms gespeld nie nie. De formele term is zo mu. Voor grootmoeders van moederskant, lao lao wordt vaak gebruikt, met wai zu mu zijnde de meer formele term. De Taiwanese term voor een grootmoeder is ama.
Regionale variaties omvatten: ma ma voor grootmoeders van vaderskant en po po (soms wai po) voor grootmoeders van moederskant.
Deze termen worden met een hoofdletter geschreven als ze worden gebruikt als de naam van een bepaalde grootouder.
Meer info nodig? U kunt meer te weten komen over de
De status van Chinese grootouders
Aziatische grootouders vertonen verschillende kenmerken die enigszins verschillen van meer verwesterde grootouders, en deze kenmerken zijn zeker typerend voor Chinese grootouders. Ze wonen vaker bij kinderen in een meergeneratiegezin. Wanneer grootouders bejaard worden en zorg nodig hebben, wordt van hun volwassen kinderen verwacht dat ze fysieke zorg en financiële hulp bieden als dat nodig is. Deze plicht wordt zo belangrijk geacht dat in 2013 de Chinese wet ter bescherming van ouderen werd herzien om een vereiste op te nemen dat volwassen kinderen hun ouders 'vaak' bezoeken.
Grootouder kinderopvang
Van hun kant zijn Chinese grootouders van grote waarde voor de jongere generaties. In China zorgen veel grootouders voor kinderopvang, vaak fulltime. Volgens een 2013 artikel in Atlantic magazine, 90% van de kinderen in Shanghai en 70% van de kinderen in Peking werden verzorgd door grootouders. Veel grootouders waren bereid hun baan op te zeggen, eerder met pensioen te gaan of te verhuizen om voor een kleinkind te zorgen.
Opvang voor grootouders komt veel voor in alle verschillende segmenten van de samenleving, van high-powered two-career gezinnen tot verarmde migrerende werknemers die hun kinderen aan de zorg van grootouders overlaten als ze banen volgen. Chinese grootouders worden zelden betaald voor kinderopvang, hoewel dat in sommige andere Aziatische landen, zoals Korea, gebruikelijk is.
De typische Chinese gezinsstructuur is al enkele jaren wat sommigen 'vier-twee-een' noemen: vier grootouders, twee ouders, één kind. Deze structuur heeft het voor ouders gemakkelijker gemaakt om de kinderopvang aan de grootouders over te laten - er zijn vier grootouders om voor één kind te zorgen. Sommigen hebben gezegd dat deze structuur leidt tot: kleinkinderen worden verwend en soms overvoed. Er is inderdaad grote bezorgdheid geweest dat grootouders maken hun kleinkinderen dik.
Nu het tweekinderenbeleid in 2016 officieel wordt, zullen die kansen enigszins veranderen. Natuurlijk overleven niet alle grootouders en zijn ze gezond genoeg om voor kinderen te zorgen, en sommige grootouders hebben meerdere kinderen en dus meerdere kleinkinderen om hun aandacht op te eisen.
Multigenerationeel leven onder Chinees-Amerikanen
Chinese gezinnen in de VS delen minder vaak een huis dan Chinese gezinnen die in China wonen, maar ze hebben nog steeds meer kans dan de algemene bevolking van de Verenigde Staten om over meerdere generaties te leven situatie. Over het algemeen hebben Aziatische gezinnen meer dan twee keer zoveel kans als blanke Amerikanen om in een huis te wonen met ten minste twee volwassen generaties.
Er is nog een significant verschil tussen Aziatisch-Amerikaanse huishoudens met meerdere generaties en andere huishoudens die uit meerdere generaties bestaan. Onder blanken, zwarten en Iberiërs zijn huishoudens met meerdere generaties vaak tijdelijk en bestaan ze vaak uit jongeren volwassenen die heen en weer gaan tussen het huis van hun ouders en hun eigen huis, vaak vanwege economische moeilijkheid. Aziatisch-Amerikanen zijn eerder geneigd om huishoudens samen te voegen in een later stadium, wanneer leden van de jongere generatie goed ingeburgerd zijn in hun werk.
Behalve dat ze worden beïnvloed door hun culturele opvoeding, beschouwen Aziatisch-Amerikanen dergelijke huishoudens vaak als bij uitstek praktisch. Als de grootouders dat kunnen, kunnen ze voor hun kleinkinderen zorgen. Als ze dat niet meer kunnen, komen ze in hetzelfde huishouden terecht, zodat hun volwassen kinderen voor hen kunnen zorgen. Economische besparingen spelen vaak een rol bij dergelijke beslissingen. Recente of enigszins recente immigranten kunnen ook vinden dat huishoudens met meerdere generaties meer ondersteunend en comfortabeler zijn dan huishoudens die uit kerngezinnen bestaan.
Chinees-Amerikaanse grootouders als verzorgers
Er zijn geen definitieve statistieken over het aantal Chinees-Amerikaanse grootouders dat voor kleinkinderen zorgt, maar één onderzoek van bijna 3.000 vond dat ongeveer een derde voor minstens 12 uur per week kinderopvang bood. Dat onderzoek, gepubliceerd in het Journal of the American Geriatric Society, kwam tot een aantal interessante conclusies. Zo bleek bijvoorbeeld dat 80% van de verzorgende grootouders zei dat ze de kinderopvang niet belastend vonden.
Onderzoekers rapporteerden ook minder depressie, angst, stress en eenzaamheid dan bij Chinees-Amerikaanse grootouders die geen kinderopvang boden. De samenvatting stelt dat deze hoge mate van tevredenheid gedeeltelijk te wijten kan zijn aan een 'sterke culturele verwachting van gezinszorg'. In andere woorden, omdat de Chinese cultuur de nadruk legt op familieleden die voor elkaar zorgen, zijn grootouders die aan dergelijke zorg deelnemen meer tevreden.
Degenen die aangaven niet tevreden te zijn met hun ervaring met het geven van zorg, rapporteerden druk van hun volwassen kinderen en het gevoel dat ze geen keuze hadden om al dan niet kinderopvang te bieden.
Gezinswaarden
Volgens een onderzoek van MetLife is het doel van de meeste Chinese grootouders om hun kleinkinderen goed opgeleid en in goede gezondheid te zien. Het is ook belangrijk voor hen dat hun kleinkinderen eerlijk zijn. Ze willen ook dat hun kleinkinderen worden voorgelicht over hun afkomst en erfgoed, inclusief vieringen en tradities tijdens de feestdagen.
