In de jaren 1940 en 1950 was geen serieuze hot rod compleet zonder een set fuzzy dobbelstenen die aan de achteruitkijkspiegel hingen. Tegenwoordig zijn fuzzy dobbelstenen een symbool van retro flair of grappige schlock. Geloof het of niet, er zit geschiedenis en symboliek achter die onschuldig ogende wazige kubussen.
Tweede Wereldoorlog
De algemene overlevering zegt dat vage dobbelstenen voortkomen uit het bijgeloof van een piloot in Tweede Wereldoorlog. Voordat piloten vertrokken voor een sortie, legden piloten een paar dobbelstenen op hun instrumentenpaneel, met zeven pitten zichtbaar, voor geluk. Een andere, misschien grimmiger variant op het verhaal is dat de dobbelstenen op het paneel een herinnering waren dat elke vlucht een figuurlijke "dobbelsteenworp" was of het vliegtuig veilig naar de basis zou terugkeren. Aangezien de Verenigde Staten in 1942 gemiddeld een verlies van 170 vliegtuigen per dag, piloten hadden het recht cynisch te zijn over hun kansen. Elke vlucht was een gok en alleen de gelukkige winnaars mochten naar huis.
Het thuisfront
Toen de veteranen thuiskwamen uit de Tweede Wereldoorlog, troffen ze een getransformeerd land aan. Een hele generatie jonge mensen, zowel mannen als vrouwen, had gezien hoe hun comfortabele, vaak landelijke leven ontworteld werd door de chaos van gevechten en ontbering in oorlogstijd. Jongeren hadden ook twee dingen die ze voor de oorlog niet hadden: vrijheid en geld uitgeven. Velen vertaalden hun rusteloosheid in "een behoefte aan snelheid" en de gouden eeuw van de straatroede bloeide.
Een opgevoerde hot rod was een goede uitlaatklep voor de mechanische vaardigheden die veel veteranen in dienst hadden opgedaan en kon de adrenalinestoot vervangen die velen van hun dagen in de strijd hadden gemist. In veel steden ontstond een illegale straatrace-subcultuur.
Dobbelstenen met de dood
Niemand weet welke straatracer het eerste paar plastic dobbelstenen boven zijn achteruitkijkspiegel hing, een beroep doend op het bijgeloof en het cynisme van de oude piloten. Het duurde echter niet lang of plastic dobbelstenen werden onderdeel van een look die de alternatieve cultuur identificeerde, zoals een pak Lucky Strikes opgerold in een T-shirtmouw. Het tonen van de dobbelstenen betekende dat de coureur klaar en bereid was om "met de dood te dobbelen" in de gevaarlijke en ongereguleerde wereld van straatracen.
Maar zelfs supercoole hot rodders moesten praktisch zijn. De goedkope plastic dobbelstenen smolten in het zonlicht en werden al snel vervangen door gevulde donzige dobbelstenen. In het Verenigd Koninkrijk werden ze pluizige dobbelstenen of harige dobbelstenen genoemd.
Moderne tijden
Toen de tijden veranderden en racen een georganiseerde sport werd, bleven de kitscherige dobbelstenen tot in de jaren tachtig onderdeel van de autocultuur. Chauffeurs zouden kleuren kiezen die bij hun aangepaste auto's pasten en de dobbelstenen werden meer een symbool van individualiteit dan opstandigheid. Tegen het einde van de jaren tachtig had echter meer dan één staat het ophangen van voorwerpen aan achteruitkijkspiegels verboden en was de rage over het algemeen een cliché geworden.
De praktijk was zo tam geworden dat a 1993 studie ontdekten dat bestuurders met vage dobbelstenen op hun spiegels niet meer risico's namen of betrokken raakten bij ongevallen dan de gemiddelde bestuurder.
Echter, terwijl een nieuwe generatie retro rages en modes ontdekt, komen symbolen zoals fuzzy dice terug in stijl. Als je rondkijkt op de parkeerplaats bij de supermarkt en het is waarschijnlijk dat er een set bungelt aan een bedrogen pick-up en een alledaagse minibus. Ze zijn niet langer symbolen van rebellie en roekeloosheid, maar van nostalgie.
