Lofdansen is een liturgische of spirituele dans die muziek en beweging gebruikt als een vorm van aanbidding in plaats van als een uiting van kunst of als amusement. Lofdansers gebruiken hun lichaam om het woord en de geest van God uit te drukken.
Prijs basisdansen
Lofdansers kunnen oud of jong zijn, man of vrouw, ervaren of beginnend. Iedereen die spirituele vreugde voelt en die via dans wil uiten, kan meedoen. Dat gezegd hebbende, sommige lovende dansvoorstellingen zijn gearrangeerd als gechoreografeerde stukken voor een selecte groep dansers in een gemeente. Lofdansen kunnen ook een solist bevatten, die kan optreden met of zonder vaste choreografie, afhankelijk van of hij of zij ervoor kiest om een vooraf afgesproken routine te dansen, of liever danst spontaan.
Lofdans, in tegenstelling tot andere vormen van aanbiddingsdans, wordt meestal uitgevoerd op een snellere, meer opzwepende manier muziektempo, en wordt vaak gekenmerkt door het zwaaien van de armen boven het hoofd, wild klappen en zwaaien lichamen. Het maakt gebruik van verschillende dansgenres. Moderne dans lijkt het meest populair te zijn, maar andere stijlen die worden gebruikt zijn onder meer:
Lof danskleding
De kostuums gedragen door lofdansers zijn niet typisch dans kleding. In plaats van panty's en maillots ontworpen om het publiek te helpen zich te concentreren op de lijn en vorm van de dansers, lofdansers dragen meer loszittende, bescheiden kleding, gericht op het behouden van de aandacht van het publiek op de spirituele boodschap die ze proberen over te brengen door middel van hun bewegingen, in plaats van op de lichamen die worden gebruikt om het over te brengen.
Een typisch lofdanskostuum kan onderkleding zijn, zoals een turnpakje dat onder een losse top of cape wordt gedragen. Mannelijke dansers dragen losse broeken, terwijl vrouwelijke dansers het ensemble compleet maken met speciaal ontworpen rokken, gemakkelijk herkenbaar in danskledingwinkels dankzij hun kenmerkende lengte en volheid.
Prijs het verleden en de toekomst van Dance
Historisch gezien is dans een belangrijk onderdeel van aanbidding geweest voor vele culturen en religies over de hele wereld. Hoewel dansen zeker in de Bijbel wordt genoemd, met wortels in voorchristelijke heidense tradities, werd dansen als aanbidding uitgefaseerd van de christelijke kerk als onderdeel van de 16e-eeuwse protestantse reformatie en verscheen pas in de 20e eeuw.
Hoewel lofdans nu door veel kerken als een acceptabele vorm van christelijke expressie wordt beschouwd, hebben sommige conservatieve sekten nog steeds bezwaar tegen het opnemen van dans in een eredienst. Sekten met de meest extreme opvattingen beschouwen elke vorm van dansen eigenlijk als immoreel en verbieden het volledig uit hun gemeenten.
Naarmate lofdansen steeds populairder wordt, nemen steeds meer kerken het op in hun diensten. Net als met koren en gebedsteams voor hen, worden lofdansteams kerkbedieningen. Dansstudio's beginnen lofdanslessen op te nemen in hun curriculum. Lofdansconventies worden gehouden als forums om de grotere gemeenschap van dansers te verenigen, terwijl competities lofdansteams in staat stellen hun vaardigheden te matchen met hun leeftijdsgenoten.
