De oorsprong van ballet is bekend, maar het definiëren van ballet is iets moeilijker. Bijna elke definitie die niet hopeloos generiek is en bijna alles zou kunnen omvatten, sluit zelfs bekende balletten uit. Het kan zijn dat het beste wat we kunnen doen met een definitie niet veel meer is dan de rechter van het Hooggerechtshof Potter Stewart's opmerking over pornografie, dat hoewel hij het niet kon definiëren: "Ik weet het als ik zie" het."
De oorsprong van ballet
Men is het er algemeen over eens dat ballet begon als een geformaliseerde hofdans die zijn oorsprong vond in de 15e eeuw West-Europa, eerst in Italië, en toen Italiaanse edelen en Franse edelen trouwden, verspreidde het zich naar de Fransen rechtbanken. Catherine de Medici was een vroege aanhanger van de dans en financierde vroeg balletgezelschappen aan het hof van haar echtgenoot, koning Hendrik II van Frankrijk.
Geleidelijk verspreidde ballet zich buiten de hofoorsprong. Tegen de 17e eeuw waren er professionele balletacademies in verschillende West-Europese steden en met name in Parijs, waar het ballet voor het eerst op het podium werd gepresenteerd in plaats van in de rechtszaal.
De evolutie van ballet
Een tijdlang werden ballet en opera gecombineerd in Frankrijk, en zo werd ballet geassocieerd met verhalen vertellen. Toen de twee kunstvormen uiteindelijk vaker alleen dan in tandem werden getoond, bleef het idee van een ballet dat een verhaal vertelde, bestaan.
In de 19e eeuw migreerde ballet naar Rusland, waardoor we klassiekers kregen als "de Notenkraker," "Doornroosje" en "ZwanenmeerDe Russen hebben ook een belangrijke bijdrage geleverd aan de evolutie van de ballettechniek en daarmee aan de dominantie van hoogopgeleide vrouwelijke balletdansers of ballerina's.
Ballet in de 20e eeuw
De belangrijkste bijdragers aan ballet in de 20e eeuw waren overwegend Russisch. De beweging die begint met Diaghilev, Fokine en, even, de ongelooflijk getalenteerde maar even onstabiele Nijinsky, die Rite of Spring (Le Sacre du Printemps) choreografeerde, met muziek van landgenoot Igor Stravinski. Daarna zorgde een Russische emigrant, George Balanchine, voor een revolutie in het ballet in Amerika. Balanchine's bijdrage, het ontstaan van neoklassiek ballet, uitgebreide balletchoreografie en balletdanstechniek in gelijke mate.
Maar wat is "Ballet?"
In de meeste dansvormen is de definitie van de dans een combinatie van wie het danst, waar het wordt gedanst en specifieke, karakteristieke dansbewegingen. definiëren ballet, aan de andere kant, is moeilijk, tenzij men een definitie creëert die de geschiedenis ervan benadrukt in plaats van een specifiek choreografisch vocabulaire. Wat we vandaag de dag kennen als ballet, het neoklassieke ballet dat door Balanchine is gepionierd, omvat dans technieken die slechts de minste gelijkenis vertonen met de dansen die zich ontwikkelden als "ballet" in het Italiaans en Franse rechtbanken. Hoewel het begon als een hofdans, dansen in een hofomgeving in plaats van op het podium, is lang geleden verlaten. Wat we beschouwen als typische balletkenmerken - dansen en pointe en de voetrotaties die kenmerkend zijn de vijf basisposities van ballet - waren de eerste driehonderd jaar van de dans volledig onbekend ontwikkeling. Zelfs het idee van ballet als een dans die een verhaal vertelt, is in ongenade gevallen, behalve in de populaire heroplevingen van het 19e-eeuwse romantische ballet. In de 21e eeuw gebruiken belangrijke balletchoreografen nu technieken uit verschillende "niet-balletische" bronnen. Maar hoewel het moeilijk kan zijn om het te definiëren, hebben we op de een of andere manier een betrouwbaar begrip van wat ballet is en wat niet als we het daadwerkelijk zien dansen.
