De Koreaanse naam voor grootmoeder is halmoni. Deze term is getranslitereerd omdat de Koreaanse taal een ander alfabet gebruikt dan het Engels. Om die reden wordt het soms anders gespeld. Halmeoni is zo'n variatie. Halmi is een mogelijke verkorte vorm die door zeer jonge kleinkinderen kan worden gebruikt.
Koreanen gebruiken familietitels uitgebreid in plaats van voornamen, en de regels voor familietitels zijn nogal ingewikkeld. Iemands oudere broer heet bijvoorbeeld een andere naam dan een jongere broer. Grootoudernamen zijn echter vrij eenvoudig. Grootmoeders van moederskant kunnen worden aangeduid als oe-halmoni om ze te onderscheiden van de vaderlijke kant.
Traditionele Koreaanse cultuur
Als westerlingen over Korea praten, hebben ze het meestal over Zuid-Korea. Noord-Korea, ook wel de Democratische Volksrepubliek Korea genoemd, is gesloten voor buitenstaanders. Hoewel de twee Korea's hun geschiedenis en cultuur delen, is het moeilijk om veronderstellingen te maken over het dagelijks leven in Noord-Korea.
De invloed van Confucius is in Korea nog sterker geweest dan in andere Aziatische landen. Zijn leringen hebben eeuwenlang een grote invloed gehad op de Koreaanse cultuur. Nu Korea een moderne, industriële samenleving is geworden, hebben burgers ontdekt dat de oude gebruiken hen niet altijd goed van pas komen. Maar verandering komt langzaam.
Genderrollen zijn strikt gedefinieerd in het confucianistische model. De oudste man was het onbetwiste hoofd van het huishouden. Vrouwen waren niet opgeleid en waren inderdaad vaak afgezonderd van de buitenwereld.
Huwelijken werden gearrangeerd en konden een zeer traumatische gebeurtenis zijn voor een vrouw, die haar familie moest verlaten en bij haar schoonfamilie moest intrekken. Een schoonmoeder kon (en deed dat vaak) het de nieuwe bruid erg moeilijk maken.
Van vrouwen werd verwacht dat ze voedsel klaarmaakten, gehoorzaam waren aan hun echtgenoten en mannelijke kinderen voortbrachten. Een vrouw die geen zonen had, kon scheiden.
Moderne Koreaanse familiecultuur
Toen de Tweede Wereldoorlog het tijdperk van de Japanse controle over Korea beëindigde, zochten de leiders van het land welvaart door middel van industrialisatie. Deze nieuwe richting vereiste veranderingen in het gezinsleven. Zonen konden niet in het huishouden van hun ouders blijven. Ze waren nodig om in de nieuwe fabrieken te werken. De oudste man kon niet langer dienen als de welwillende dictator van zijn hele uitgebreide familie. Vrouwen kregen toegang tot meer onderwijs en begonnen de arbeidsmarkt te betreden.
De oude manieren hebben echter nog steeds een impact. Veel jonge mensen zoeken hulp bij hun ouders als het tijd is om een partner te kiezen. Vrouwen die buitenshuis werken, doen nog steeds het meeste huishoudelijk werk en zorgen voor de kinderen. Thuisblijvende vaders zijn zeldzaam.
Deze ontwikkelingen hebben geleid tot een andere rol voor veel grootouders - kinderopvangaanbieders.
Grootouders als kinderopvangaanbieders
Wanneer Koreaanse vrouwen na de geboorte van een kind weer aan het werk gaan, hebben ze te maken met een ernstig tekort aan kinderopvang. Veel gezinnen wenden zich tot grootouders om te voorzien kinderopvang. Volgens Reuters, had meer dan een derde van de Koreaanse gezinnen kinderen onder de hoede van grootouders.
Deze regeling is een financiële zegen gebleken voor grootouders, van wie velen moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen. Uit een onderzoek bleek dat ongeveer 80% van de grootouders die kinderopvang bieden, wordt betaald.
De grootouders houden natuurlijk van hun kleinkinderen, maar ze beschouwen het geven van hun kinderopvang ook als een financiele transactie. Ze kunnen streng zijn over de breng- en ophaaltijden, net als traditionele kinderdagverblijven. Maar ze zijn ook serieus bezig met het bieden van de beste zorg voor hun kleinkinderen, en volgen vaak lessen over grootouders om op de hoogte te blijven.
