Na de vroegtijdige en mysterieuze dood van een superster uit de jaren 80 Michael Jackson, ging ik ervan uit dat de enorme fascinatie van het publiek voor zijn leven en muziek uiteindelijk wat van zijn intensiteit zou verliezen. Maar ik moet zeggen dat het respect en de waardering van fans voor Jacksons grootste erfenis - zijn muziek - me ervan heeft overtuigd dat bewonderaars dat niet zijn. zich vastklampend aan het doorlopende verhaal van zijn dood, in plaats daarvan ervoor gekozen om het leven te omarmen dat zulke tijdloze Amerikaanse muziek voortbracht. Dus naast Volume I Ik heb een tweede lijst met nummers samengesteld voor een uitzonderlijke artiest: hier is een chronologisch overzicht van meer hoogtepunten uit Jackson's catalogus uit de jaren 80.
"Dag en nacht werken"
1979.
Van de muur.was een geweldige plaat en bleef tot halverwege 1980 van vitaal belang in de hitlijsten van Billboard. Het bevatte enorme hitsingles die vandaag de dag nog meer vereerd zouden worden, zo niet voor wat Jackson het volgende decennium deed. Maar een diepere verkenning van de inhoud van het album onthult al snel hoe baanbrekend deze plaat was voor het veranderende muzieklandschap van die tijd. "Workin' Day and Night" demonstreert niet alleen innovatie in Jackson's interpretatie van disco, maar tilt soul, pop, funk en rock ook naar nieuwe hoogten. Dit is een verrassend ruig nummer, een nummer dat goed stand houdt naast de glanzende hits van het album als een bevestiging van Jacksons soms afgewezen geloofwaardigheid als zwarte muzikant.
"Ze is uit mijn leven"
Ondersteund door een basis van lichte orkestratie en zachte, 'Just the Way You Are' jaren '70 keyboards, had dit nummer minder zangers kunnen doen zinken door zijn extreme eenvoud. Maar Jackson's zang hier overleeft niet alleen, maar gedijt zelfs met minimale begeleiding, het uitzenden van een emotionele diepte die soms de neiging heeft om te verdwalen in de pyrotechniek van zijn levendige dans deuntjes. Hoewel het niet een van zijn eigen composities is, hechtte Jackson zich duidelijk aan het nummer voordat hij het opnam, zelfs na de pauze in zijn stem aan het einde. De mooie melodie past zeker in het rijk van volwassen tijdgenoot, maar Jackson geeft zo veel oprechte emotie aan de uitvoering dat de impact van het nummer een luisteraar onverwachts geschokt kan achterlaten.
"Ik kan het niet helpen"
Een albumtrack die zo sterk en onderscheidend is als deze heeft zeker geholpen Van de muur door de jaren heen tot 20 miljoen exemplaren wereldwijd verkocht en meer dan 7 miljoen in de VS alleen. De bekende hits kunnen immers maar zo ver gaan om een heel album aan te bevelen, en daar komt het kunstenaarschap van Jackson en producer Quincy Jones om de hoek kijken. Het nummer begint met veel discosmaak voordat het zich overgeeft aan het songwritingtalent van co-schrijver en relatief onbekend Stevie Wonder, en de complexiteit van het geluid creëert uiteindelijk een genreoverschrijdend effect dat alleen artiesten van het kaliber Jackson (en Wonder) kunnen opbrengen. succesvol als zachte rots, pure pop en zelfs throwback soul op verschillende punten, "I Can't Help It" oefent een magische greep uit op de luisteraar.
"Het meisje is van mij"
Deze eerste treffer van.
Thriller.heeft zeker enkele gekke elementen, niet de minste daarvan is natuurlijk de gesproken woorduitwisseling tussen Jackson en Paul McCartney tegen het einde van het nummer. Afgezien daarvan is er echter ook het afleidende gebruik van "doggone" in het refrein, wat toevallig ook het zwakste deel van de melodie is. Toch compenseert de aanstekelijke en ingenieuze coupletmelodie snel voor dergelijke gebreken, wat opnieuw bewijst dat Op zijn hoogtepunt was Jackson in staat om in een indrukwekkend tempo enkele van de allerbeste popsongs op de radio te componeren. Ik had me niet gerealiseerd dat deze ballad, die ondanks zijn toegankelijkheid anders klinkt dan elk ander nummer op het album, begin 1983 nummer 2 opeiste, een voorbode om zeker te zijn.
"PYT (Pretty Young Thing)"
Ik moet bekennen dat ik een aanzienlijke vooringenomenheid heb tegen dit nummer, en onlangs besloot ik dat het meer te maken had met mijn afkeer van afgekorte titels van popsongs dan met enige vermeende zwakte van het nummer. Ik ben nooit een grote fan geweest van het gekke, elektronische refrein, maar de indrukwekkende beat en meeslepende coupletmelodie van het nummer staan er pal naast.
Thriller.'s meest geliefde nummers. Dit is een echt danspop-aanbod dat een veelzeggende brug vormt tussen de discogeluiden van de jaren '70 en de parmantige elektronische pop die later in de jaren '80 zal komen, maar het is ook nog een andere voorbeeld van Jackson's kracht als songwriter (hij schreef de demoversie, die door James Ingram en Quincy Jones werd aangepast om er vrolijker uit te zien) en een consistente vakman van volledige lengte verslagen.
"Baby wees van mij"
Met een vintage soulgeluid uit de vroege jaren 80 dat me doet denken aan een van mijn favoriete nummers uit die tijd - George Benson's "Turn Your Love Around" - dit levendige, vrolijke nummer legt iets duidelijks vast over het vermogen van Jackson om bij bijna elke gelegenheid geïnspireerde nummerselecties te maken draai. Gecomponeerd door Rod Temperton, die twee van de grootste hits van Jackson's vorige plaat in "Off the Wall" en "Rock With You" leverde, zou dit nummer een grote hit zijn geweest voor bijna elke andere artiest. Zo diep zit het overschot aan kwaliteit Thriller, en als je op de een of andere manier dat kleine lekkernij bent vergeten in de vele jaren die zijn verstreken, zou dit zeer aangename deuntje je geheugen in korte tijd moeten opfrissen.
"Slecht"
Ik weet niet precies wat het zegt over een nummer (en bijbehorende muziekvideo) wanneer de "Weird Al" Yankovic parodie wordt even bekend als iconisch, maar tot op zekere hoogte is dat het geval met dit titelnummer uit 1987's langverwachte Thriller opvolgen. Toch onthult de terugkeer om opnieuw naar het deuntje te luisteren onmiddellijk het yin-yang-effect dat Jacksons muziek altijd op mij heeft gehad. Ik kan zeker zonder de cheesy macho-façade, kruisgrijpende en anderszins dwaze lyrische aspecten van de nummer, maar dan net zo snel als ik me beweeg om Jackson te ontslaan, verschijnt zijn heerlijk pakkende brug om de dag te redden. Ik hoef het misschien nooit helemaal te horen, maar dit nummer demonstreert een groot deel van Jackson's uitputtende pure poptalent.
"Hoe jij me laat voelen"
Alleen al vanwege zijn overtuigende en zware beat (en ondanks Jacksons irritant hardnekkige portret van zichzelf als een gladde ladykiller in zijn uitgebreide muziekvideo), eindigde dit deuntje 1987 als de derde van vijf opeenvolgende nummer 1-singles van het laatste album van de zanger van de decennium. Op die manier overtrof het in ieder geval.
Thriller.op een indrukwekkende en onmiskenbare manier. Wat betreft het deuntje zelf, ik heb altijd het gevoel gehad dat de muziek van deze periode op zijn minst een kleine achteruitgang vertoonde van Jackson's eerdere, bijna ongelooflijke hoogten, maar dit is nog steeds een vrolijk popnummer vol zelfvertrouwen songwriting raakt. En als puur dansmuziekspektakel vindt het zeker weinig soortgenoten.
