Toen de eerste grote animatiefilms werden gemaakt, werden ze niet gezien als 'kinderprogramma's', maar als amusement voor alle leeftijden. De beste anime voor alle leeftijden is precies dat: voor alle leeftijden, een plek waar ouders en kinderen naast elkaar kunnen zitten (en waar de ouders niet zullen wegdoezelen!).
Hier is een lijst van enkele van onze favoriete anime die voor elk wat wils biedt, jong en oud, en die in veel gevallen herhaalde bezichtigingen belonen bij het opgroeien.
Het volwassen publiek kan de klassieke creatie van Osamu Tezuka niet als iets anders beschouwen dan een nostalgisch item, maar er was een tijd dat het geheel nieuw was voor het westerse publiek - in feite was het de eerste anime getoond op tv in de Verenigde Staten, zij het met veel bewerkingen. Sindsdien zijn er meerdere herhalingen van de show uitgebracht, zowel in zwart-wit als in kleur, maar ze sluiten allemaal redelijk nauw aan, niet alleen bij de originele verhaallijnen van Tezuka, maar ook bij zijn zachte humanisme. Dat en ze zijn geweldig leuk voor het kleine kind in ons allemaal. (De CGI-film uit 2009 houdt helaas niet zo goed stand ondanks een rijk animatiebudget.)
Er is geen manier Studio Ghibli en de oprichter Hayao Miyazaki kan niet in deze lijst staan: zoveel van wat ze hebben geproduceerd verdient het om gezien te worden door bijna iedereen die dat kan. Maar niet alles wat ze hebben geproduceerd is voor alle doelgroepen - de PG-13-classificatie komt voor de geest - en zo De kat keert terug is een van de vele titels in hun catalogus die volledig geschikt is voor alle leeftijden. Toen een meisje genaamd Haru een kat redde van een aanrijding door passerende auto's, wordt ze een gast - en ook een gevangene - van het Kattenrijk, waar ze niet alleen moet vechten om te ontsnappen, maar ook om volledig te blijven menselijk. Dit is een van een aantal Studio Ghibli-producties die zijn aangepast vanuit een andere bron, in dit geval de gelijknamige manga van Aoi Hiiragi (ze produceerde ook het bronmateriaal voor Fluister van het hart, ook hier geprofileerd).
Wanneer de jonge Asuna vreemde uitzendingen op haar kristallen set oppikt, merkt ze dat ze afkomstig zijn uit een grot ver onder haar plattelandsstadje waar haar een groots avontuur wacht. Regisseur Makoto Shinkai (5 Centimeter per seconde) creëerde dit avontuur als een expliciet eerbetoon aan de Studio Ghibli-films - zozeer zelfs dat veel van de individuele aanrakingen, zoals de schaduwwezens, lijken overdreven bekend, en de film duurt ook een beetje lang voor zijn verhaallijn. Maar het werkt door zijn pure brede beeldweergave, en omdat hij een dappere heldin heeft, zullen jongere kijkers zich waarschijnlijk identificeren.
Deze charmante serie speelt zich niet af in Japan, maar in Parijs aan het einde van de 19e eeuw, waar een meisje genaamd Yune samenwoont met en een ijzerbewerker helpt. Zowel Yune als haar nieuwe adoptiefamilie hebben hun respectieve cultuurschokken: Yune's eerste ervaringen met kaas zijn: hilarisch, en Claude (de kleinzoon van de ijzerbewerker) is nogal verrast door de manier waarop Yune zich gewoonlijk neerwerpt voor eerst. Het is een introductie in zowel de Japanse als de Franse cultuur, voor jong en oud, met een mooie evocatie van de periode om op te starten.
Kiki's bezorgservice
Een Studio Ghibli-bewerking van een geliefd kinderboek uit Japan (nu ook in het Engels), de Kiki uit de titel is een jonge heks in opleiding die zichzelf moet bewijzen wanneer ze naar een nieuwe stad verhuist. Daar gebruikt ze haar bezemsteel-rijdende vaardigheden om als boodschapper te werken - en vindt nieuwe vriendschappen en zelfs een kans om de dag te redden. De fictieve setting van een Europese stad heeft een smaak die de volwassenen in het publiek zullen waarderen (het detailniveau is verbluffend), maar het verhaal laat niemand in de kou staan.
Mijn buur Totoro
Misschien wel een van de mooiste momenten in de hele Studio Ghibli/Miyazaki-catalogus. Een retraite naar het platteland voor twee kleine meisjes wordt een doorgang naar een fantasieland van wonderen en schoonheid, wanneer ze ontdekken dat het huis waarin ze wonen een groot aantal bovennatuurlijke speelkameraadjes heeft. De magische sfeer die deze film oproept, is misschien wel de meest hartverwarmend gerealiseerde in zijn soort; het is het soort film dat aanvoelt als een warme zomerlucht.
Deze full-scale CGI-speelfilm begint met een slim concept: wat als er een magische onderwereld was waar alles wat we hebben verloren wordt weggevangen door een ras van magische wezens? Een meisje genaamd Haruka struikelt over deze wereld wanneer ze een spiegel verliest die van haar overleden moeder was en... gaat op avontuur om de spiegel op te halen van de Baron of Oblivion Island - die zijn eigen ontwerpen heeft voor het. De PIXAR-achtige animatie is van Production I.G, de studio die normaal gesproken wordt geassocieerd met hightechproducties als.
Pony
We hebben elders geschreven hoe Pony is niet alleen een film voor kinderen maar voelt een beetje als een film gemaakt door een kind, in zijn openhartige onschuld en verwondering (zelfs in het aangezicht van een ramp). Een jonge jongen redt een goudvis die eigenlijk de dochter is van een tovenaar die onder de oceaan leeft, en wanneer hij het per ongeluk doordrenkt met een druppel van zijn eigen bloed, neemt het de vorm aan van een onstuimige mens meisje. Jammer dat haar vader haar terug wil - en hij is bereid om allerlei soorten chaos te ontketenen om het te laten gebeuren. De ecologische boodschap van de film is een veelvoorkomend thema in Studio Ghibli-films, hoewel er niets is dat zegt dat het alleen moet resoneren met ouders in het publiek in plaats van ook met kinderen. Beste terugkerende moment (in het Engels): Ponyo zegt "Ham!"
Miyazaki kwam uit zijn pensioen om de film te regisseren (en zijn carrière opnieuw op te starten) nadat een ontmoeting met het norse kind van een vriend de hoofdpersoon in deze film inspireerde. Chihiro is somber omdat ze naar een nieuwe buurt verhuist, maar nadat ze vast komt te zitten in een gigantisch resortachtig paleis voor bovennatuurlijke wezens, moet ze werken (in meer dan één betekenis van het woord) om haar ouders te bevrijden van getransformeerd te zijn in varkens. De PG-classificatie voor deze Ghibli-productie is voor "sommige enge momenten" - de in het zwart geklede No-Face is spookachtig en de scène waarin Chihiro's ouders gaan over in vleesvarkens, zelfs voor sommige volwassenen is het schokkend, maar het gevoel van exotische verwondering dat dit verhaal doordringt, maakt het meer dan in evenwicht uit.
Welkom bij de Space Show
Een stel kinderen van een landelijke school wordt de ruimte in gesleurd wanneer ze een buitenaards wezen redden dat op een hond lijkt. Hun avontuur over de hele melkweg wordt uiteindelijk een missie om naar huis terug te keren, maar ze worden geconfronteerd met veel obstakels, zowel binnen als buiten hun groep.
Deze opmerkelijke film wordt enigszins gehinderd door twee problemen: hij is alleen in het Engels beschikbaar in het VK, en hij duurt een beetje lang in zijn derde bedrijf. Maar het verveelt nooit, de pure inventiviteit en energie van de film als geheel is een groot pluspunt, en het heeft een gevoel van grote verwondering - altijd geweldig voor zo'n film - dat nooit ophoudt.
Nog een van Aoi Hiiragi's werken aangepast voor een Studio Ghibli-film, en een prachtige. Fluister van het hart gaat over een meisje in die ongemakkelijke periode waarin ze uit de kindertijd is, maar nog niet helemaal in de adolescentie, en hoe ze in die tijd toevallig een jongen van haar leeftijd tegenkomt die een transformerend effect op haar heeft leven. Dit is het soort film dat je kunt bekijken als je jong bent en ervan geniet, om daarna keer op keer naar terug te keren in opeenvolgende levensfasen, waarbij elke bezichtiging iets nieuws oplevert.
