Reflecties, of het nu in water, een raam of het oppervlak van een glanzend object is, kunnen verrassend zijn gemakkelijk te tekenen. Toch beschouwen we ze vaak als moeilijk en maken we het werk moeilijker dan het zou moeten zijn. Er zijn enkele veelvoorkomende valkuilen waarmee u rekening moet houden bij het tekenen van reflecties. Het goede nieuws is dat deze allemaal te vermijden zijn als je gewoon op je ogen vertrouwt.
De uitdaging van reflecties
Seker Mehmet Senyer/Getty Images
Te vaak komt het probleem van het tekenen van reflecties voort uit het denken aan de reflectie als een afzonderlijke reeks objecten die moeten worden getekend. We proberen regels te maken over het tekenen van dingen en gebruiken deze sneltoetsen. Dus als we iets complexs zien, denken we aan dat ding, in plaats van aan de oppervlakte.
Stel dat een gebouw wordt weerspiegeld; ineens denken we aan perspectief en hoeken. Wanneer een persoon wordt weerspiegeld, zijn we mensen tekenen. Wat gebeurt er als er een lichtflits of een rimpeling over een van die reflecties valt? Deze vervormingen die natuurlijke elementen van reflecties zijn, staan ons in de weg en de vorm die we proberen te tekenen - het gebouw of de persoon - wordt verbroken.
De sleutel tot het gemakkelijk tekenen van reflecties is om te stoppen met proberen elk object in je tekening als een afzonderlijke entiteit te bekijken - een boom, een persoon, een rivier. Denk in plaats daarvan puur in termen van vormen en waarden.
Terwijl je tekent, herschep je je driedimensionale scène op een tweedimensionaal vlak. Een tekening is niets meer dan een verzameling lichte en donkere vlakken. Hoe meer realisme je nastreeft, hoe meer nauwkeurigheid en details er nodig zijn in die lichte en donkere kleuren.
Observeer het oppervlak dat u tekent en noteer de veranderingen van licht en donker erover. Zo simpel is het.
Perspectief in reflecties
Cavan-afbeeldingen/Getty Images
Het proberen om perspectiefeffecten te forceren die niet echt bestaan, is een van de belangrijkste fouten die beginners maken.
De meeste reflecties in water gaan bijvoorbeeld gewoon recht naar beneden zonder convergentie. Dit zal veranderen op basis van uw standpunt, maar vanaf ooghoogte is het over het algemeen waar.
Evenzo zal een glanzend gebouw één set verdwijnpunten hebben en de reflectie heeft zijn eigen. Vaak staat dit loodrecht op dat van het gebouw, hoewel het zal variëren afhankelijk van het vlak van het raam.
Een weerspiegeld tafereel tekenen, zoals in een etalage, is een ander geval van observeren wat er werkelijk is. Probeer het perspectief niet te construeren volgens ingebeelde regels. Vertrouw op je ogen en leg vast wat je ziet, niet wat je denkt dat er zou moeten zijn.
Als je tekenen vanuit de verbeelding, gebruik dan een referentiefoto van een scène met vergelijkbare hoeken als richtlijn.
Vervorming in reflecterende oppervlakken
olaser/Getty Images
Bijna elke reflectie vervormt het gereflecteerde object. Dit is heel duidelijk bij grote ramen of ramen die enigszins scheef staan bij zeer grote gebouwen. De vervormingen zijn misschien klein, maar ze zijn er en artiesten hebben de neiging ze te willen corrigeren.
Nogmaals, teken wat je waarneemt. Het lijkt in eerste instantie misschien vreemd, maar in de voltooide tekening zal het logisch zijn en lezen als een vervormend oppervlak.
Wanneer u een reflectie in de schaduw stelt, laat u uw markeringen rond of over het oppervlak van het reflecterende object buigen alsof het vlak geverfd is. Dit zorgt ervoor dat het oppervlak zinvol is.
Reflecties en textuur
RyersonClark/Getty Images
De textuur is waarschijnlijk een van de moeilijkste dingen om aan te pakken in een gereflecteerd oppervlak. Glanzende gebieden weerspiegelen het object nauwkeurig, terwijl een satijnen textuur er een sluier of patroon over creëert. Afhankelijk van de textuur heb je verschillende oplossingen.
Een daarvan is om de reflectie scherp te tekenen, alsof het gespiegeld is. Breek het oppervlak vervolgens op met extra schaduw of wissen.
U kunt ook direct getextureerde markeringen gebruiken om de reflectie te tekenen. Let op randen: zijn ze wazig of krokant? EEN kneedbare gum is handig voor het oplichten van highlights met zachte randen, terwijl een scherpgerande witte plastic gum goed is voor fijne, scherpe lijnen.
Wanneer lijn schetsen, ga lichtjes om met reflecties. Gebruik de truc van de illustrator van een paar diagonale of kronkelende lijnen om het oppervlak van het glas te suggereren. Je hebt dit meerdere keren gezien in tekenfilms en strips.
Spiegel, maar geen spiegelbeeld
José A. Bernat Bacete/Getty Images
Onthoud dat een reflectie geen spiegelbeeld is van een drukplaat. In plaats daarvan is het een weergave vanuit een andere hoek. Dit is belangrijk omdat de reflectie vaak dingen ziet die niet in het object zelf voorkomen.
In een landschap zul je bijvoorbeeld merken dat de weerspiegeling iets meer van de onderkant van bruggen of de schaduw van overhangende planten laat zien. Een boom die in water wordt weerspiegeld, kan scherp zichtbare takken hebben, gezien van onder het verduisterende gebladerte.
Let ook op gereflecteerd licht dat zowel de schaduw als de reflectie ervan helderder maakt.
Water is plat
fotografie is een spel met licht/Getty Images
Houd er bij het schetsen van reflecties in water rekening mee dat water altijd een vlak, horizontaal oppervlak is. Soms kan een schuine lijn nodig zijn om een rimpeling of reflectie te beschrijven, maar gebruik horizontale arcering om het oppervlak vlak te houden.
Pas op voor het onzorgvuldig buigen van uw zonwering in grote vlakke gebieden. U wilt voorkomen dat er een visuele bult in het water ontstaat die simpelweg niet kan bestaan.
Houd ook rekening met contactschaduwen. Dit is waar een object contact maakt met het wateroppervlak en omdat daar geen licht wordt gereflecteerd, zie je een donkere lijn.
