Gefaald Zero Waste 101
Twee keer per week, zonder mankeren, kom ik thuis van de supermarkt met verse bundels peterselie, boerenkool, koriander en romaine - voor mijn huiskonijn, toepasselijk Rosemary genoemd. In een perfecte wereld wikkel ik de groenten bewust in mijn herbruikbare zakjes met producten en bied ik mijn excuses aan aan de klerk voor het achterlaten van kleine plasjes vocht op de lopende band van de kassa. Maar in de echte wereld vergeet ik mijn tassen vaker dan ik ze me herinner. En ik moet de dunne plastic zakken gebruiken om mijn producten schoon te houden.
Het is echter niet alleen mijn tassen vergeten. Ik vergeet mijn groentesnippers in de vriezer te bewaren om later bouillon te maken, en laat de rest rechtstreeks naar de prullenbak gaan in plaats van compost. Of ik krijg een onverwachte menstruatie en voel me nog niet helemaal op mijn gemak met een menstruatiecup - en kijk! Zestig tampons, compleet met applicators, te koop bij Target.
Het gesprek over zero waste gaat vaak over de schaamte die we voelen omdat we het goed doen of omdat we geen zero waste zijn. Heb ik vandaag auto gereden? Heb ik prullenbak gemaakt? Heb ik shampoo in een plastic container gekocht? We concentreren ons op wat we verkeerd doen, omdat nul afval inherent alles of niets is, dankzij de absolute aard van het woord 'nul'. Maar betekent dat dat het geen doel is dat de moeite waard is?
"We moeten het idee loslaten dat er een goede en een verkeerde manier is om geen afval te produceren", zegt Megan McSherry, docent duurzaamheid en maker van ACTIEVISM. McSherry, die chronisch ziek is, beseft vanuit een persoonlijk perspectief de beperkingen van de zero waste-bewegingen. Maar het doel hoeft niet te zijn om impact te maken.
“Ik heb echt ontdekt dat het op een onvolmaakte manier benaderen van individuele duurzaamheid resoneert met veel meer mensen in mijn leven dan ik had verwacht - familieleden, vrienden, collega's, enz.", zegt McSherry. “Als iets haalbaarder aanvoelt, voelen meer mensen zich geïnspireerd om mee te doen. En het uitbreiden van je impact buiten jezelf is de sleutel tot de milieubeweging.”
Geen afval - wat geen recente (of westerse) uitvinding is en zijn oorsprong heeft in Inheems culturen alle in de omgeving van de wereld--centreert intentionaliteit in elke fase van een product of verbruiksartikel, van de oorsprong tot de uiteindelijke recycling of hergebruik. In plaats van ons te vragen om ons afval te beheren, zoekt het leven zonder afval een ander doel voor items aan het einde van hun levensduur. Dus in plaats van de cycli van wieg tot graf, gaat deze benadering na hoe alles van wieg naar een andere wieg kan gaan. Zie het als het verschil tussen een plastic waterfles (dat wordt mogelijk niet gerecycled) en een herbruikbare metalen waterfles die tientallen jaren meegaat en keer op keer aan nieuwe gebruikers kan worden doorgegeven. Dat proces van herbruikbaarheid is, op zijn eenvoudigst, cradle-to-cradle-denken.
Het kan er ook anders uitzien op basis van uw bronnen en behoeften. Overweeg dit: je wilt salsa voor het avondeten, dus je koopt het in een glazen pot in de supermarkt. Een manier om zero waste te beoefenen, is door het gebruikte glas als drinkbeker te bewaren in plaats van het weg te gooien. Of misschien koop je de onbewerkte ingrediënten en maak je salsa - beide benaderingen zijn: creatief nadenken het overgebleven afval.
"Zero waste" hoeft niet alles-of-niets te zijn; in plaats daarvan kunnen we een mentaliteit van weinig afval omarmen, doordachte gewoontes ontwikkelen rond onze consumptie en pleiten voor oorzaken op een schaal die een impact kan hebben in alle sectoren.
Maar "Het horen van 'zero waste' kan onaangenaam, eng of overweldigend zijn", merkt Addie Fisher op, de oprichter en contentmaker van Oude Wereld Nieuw. “Het diversifiëren van de terminologie die we gebruiken en altijd eerlijk zijn over onze inspanningen – onze overwinningen en mislukkingen – en de omstandigheden waaronder we presteren hen, is zeer noodzakelijk.” Fisher stelt voor om over te stappen op termen als weinig afval, weinig impact en bewust consumentisme, wat eerlijker en eerlijker kan aanvoelen toegankelijk.
Een verschuiving in onze taal kan ons eraan herinneren dat het wereldwijde afvalprobleem niet alleen: die van ons als individuen om op te lossen. Maar het is ook essentieel om onze persoonlijke keuzes in evenwicht te brengen met het gebruik van onze stem om te pleiten voor significante verandering. Het is net als onze dagelijkse voedingsinname, volgens Fisher: "Ik beschouw mijn persoonlijke impact en burgerplicht en belangenbehartiging als twee noodzakelijke onderdelen van het systeem."
Dit betekent dat je goed in de gaten moet houden De voortgang van EPA met milieu-initiatieven (hier is een lijst met acties om uw vertegenwoordigers over te bellen en om over te stemmen!). We kunnen ook een beroep doen op onze bedrijven om strategieën en certificeringen voor afvalvermindering te onderzoeken, zoals: WAAR, in kantoren en productieruimten. We kunnen kijken naar (en doneren aan) belangengroepen zoals: Intersectionele milieuactivist om stemmen te versterken en te onderwijzen die vaak over het hoofd worden gezien in het duurzaamheidsgesprek.
We moeten niet vergeten dat deze beweging niet exclusief is - en zo zou het ook niet moeten voelen. Door sociale media kan zero waste glamoureus lijken - moreel zelfs. Maar een IG-waardige zero-watter voelt vaak meer als de "norm" dan iemand die het concept in plaats daarvan uit financiële noodzaak toepast.
“Er zijn een aantal factoren die bijdragen aan iemands vermogen om een levensstijl met weinig afval te leven, waaronder toegang tot nul afvalgoederen, toegang tot verschillende vervoerswijzen, chronische ziekten en handicaps, en tijd”, legt uit McSherry.
We kunnen niet allemaal areaal kopen en buiten de stad gaan wonen als homesteaders. Hoe idyllisch dat ook klinkt, banen, transport, gezondheidszorg en onderwijs zijn geconcentreerd in steden. Om nog maar te zwijgen over de sociaaleconomische factoren die mensen ervan weerhouden te verhuizen of een huis te kopen met zelfs maar de kleinste tuin.
Er zijn ook de factoren van toegang tot milieuprogramma's - niet elke stad heeft toegang tot een wooncompostprogramma zoals: Portland, OR, of zero waste-initiatieven zoals Fort Collins, CO. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb niet veel motivatie om te composteren in een klein appartement met één slaapkamer zonder buitenruimte.
Wat we in ons persoonlijke leven doen, zorgt uiteindelijk voor een rimpeleffect. Ik hou vooral van het idee om een afvalcontainer dagboek, waar u het afval dat u heeft geproduceerd bijhoudt, zodat u een idee krijgt welke persoonlijke veranderingen voor u het meest effectief zijn. Andere effectieve gewoontes met weinig afval zijn onder meer tweedehands winkelen, zelfgemaakte gerechten en schoonheidsproducten maken en ervoor kiezen om te wandelen, fietsen of het openbaar vervoer te nemen.
"Op zoek naar perfectie tijdens je duurzame levensreis kan tot grote teleurstellingen leiden", herinnert Fisher. "Applaus voor de veranderingen die je al hebt aangebracht, terwijl je enthousiast blijft - niet boos of angstig - over de nieuwe manieren waarop je leert om duurzamer te zijn."
Uiteindelijk zal het bereiken van het absolute nulpunt niet perfect mogelijk zijn, en dat zou het ook niet moeten zijn. Het doel moet altijd zijn om goed te letten op wat we consumeren en hoe we het consumeren om te maken effectieve persoonlijke veranderingen, en nog belangrijker, oefen politieke druk uit om het systeem opnieuw te bekijken op schaal.
Ik ga mijn herbruikbare zakjes met producten in mijn auto opbergen, zodat ik ze de volgende keer niet vergeet. En jij dan?
