Wat onderzoek ons ​​kan leren over het verbeteren van ons oogcontact?

Ik worstelde al sinds ik een kind was in sociale situaties en besloot de beste middelen te vinden en te verzamelen, om mezelf en anderen te onderwijzen.

Voor degenen onder ons die in de westerse wereld leven, is het juiste gebruik van oogcontact een van de sleutels tot succes. Mensen die 'de kunst van het kijken' beheersen, blinken uit in het leven. Oogcontact wordt, vaak onbewust, gebruikt om betrouwbaarheid, intentie en verbinding te bepalen. Samen met onze glimlach vormt oogcontact de basis van non-verbale communicatie. Gelukkig is er veel onderzoek gedaan op dit gebied dat ons kan helpen om onzekerheid weg te nemen en te groeien in vertrouwen.

Onderzoek toont aan dat oogcontact pro-sociaal gedrag aanmoedigt. Deze bemoedigende bevinding doet me geloven dat we meer geneigd zijn aardig voor elkaar te zijn als gevolg van het juiste gebruik van oogcontact. Het kan ook van invloed zijn op hoe aantrekkelijk, volwassen en sympathiek anderen ons zien.¹ Het is gebleken dat Amerikanen elkaar gunstiger beoordelen naarmate het oogcontact toeneemt.

²Er lijkt geen einde te komen aan de impact die oogcontact heeft in ons dagelijks leven.

Adverteerders weten al langer dan de academische wereld dat als de woordvoerder op een cornflakesdoos wordt gepositioneerd om oogcontact te maken in het gangpad van de supermarkt, kan het gevoelens van vertrouwen en verbinding met de merk. In feite kan het oogcontact dat afkomstig is van een foto op hun product ervoor zorgen dat we eerder voor een ander merk kiezen.³

Een onderzoek van de Universiteit van Aberdeen bevestigt dat we ons meer aangetrokken voelen tot mensen die een glimlach delen en oogcontact hebben. Een glimlach zonder oogcontact heeft niet hetzelfde effect. Oogcontact maken, zonder een glimlach is beter dan een glimlach alleen. Het is echter wetenschappelijk bewezen dat het maken van oogcontact en het aanbieden van een glimlach de manier waarop anderen ons zien, verbetert.⁴

De onderzoeken ondersteunen sterk de overtuiging dat oogcontact veel voordelen biedt. Volkswijsheid in de westerse cultuur benadrukt al veel langer het belang van oogcontact, en het lijkt erop dat de wetenschap haar achterstand net begint in te halen. Het mooie is dat het een vaardigheid is die je kunt leren! Het onderzoek is het er niet alleen over eens dat het belangrijk is, de wetenschap kan ons ook helpen om minder twijfel te hebben over het gebruik ervan.

Wanneer en voor hoe lang?

Als je geen wetenschap nodig had om te weten hoeveel belang de samenleving hecht aan oogcontact, ben je misschien meer geïnteresseerd in hoe je een deel van het giswerk kunt verwijderen.

Onlangs ontdekten Britse onderzoekers dat pupilverwijding de belangrijkste indicator is van hoe lang iemand het prettig vindt om oogcontact te houden.⁵ Als je iemands blik ontmoet en merkt dat hun pupillen verwijden, kun je erop vertrouwen dat ze zich op hun gemak voelen bij het vasthouden van de blik. Aan de andere kant, als hun pupillen beginnen te krimpen, is dat een goed teken om weg te kijken. Gemiddeld voelden de deelnemers zich op hun gemak bij oogcontact dat ongeveer 3 seconden duurde. Als ik dit als een gids gebruik, kan ik me op mijn gemak voelen met iets minder dan dat wanneer ik paden kruis met een vreemde, en iets langer wanneer het iemand is met wie ik een goede band heb.

Deze bevinding heeft me geholpen om te stoppen met me zorgen te maken over één aspect van oogcontact. Nu, als ik merk dat ik de hele dag oogcontact maak met mensen, houd ik gewoon 3 seconden in gedachten als algemene regel voor hoe lang het zou moeten duren. Als ik op pupilverwijding kan letten, leer ik nog meer. Het kan overweldigend zijn om al deze details te onthouden en toch een gesprek te voeren. Laten we er niet te veel over nadenken in het midden van een interactie.

Onderzoek heeft aangetoond dat het moeilijk kan zijn om tegelijkertijd te spreken en oogcontact te houden.⁶ Dat zou verklaren waarom mensen tijdens het praten vaak wegkijken. Als u echter ongeveer 30% van de tijd oogcontact houdt wanneer u informatie aan iemand doorgeeft, is de kans groter dat ze onthouden wat u hebt gedeeld.⁷ Wat ik uit deze onderzoeken opmaak, is dat als Spreker in een gesprek minder oogcontact maken me helpt om me te concentreren, en als luisteraar helpt oogcontact me om te onthouden. Over het algemeen maak ik meer oogcontact bij het luisteren en minder bij het spreken.

Ik las onlangs een boek genaamd De kracht van oogcontact door Michael Ellsberg. Dit boek is een geweldig hulpmiddel en ik zou het ten zeerste aanbevelen aan iedereen die meer wil weten over deze onschatbare vaardigheid. Ik ga het binnenkort weer lezen.

Zijn begeleiding kan je helpen meer mensen te ontmoeten, sterkere verbindingen op te bouwen en zelfvertrouwen te krijgen. Allemaal door ons oogcontact te verbeteren.

Samen met de andere wijsheid in dit boek, deelt Michael deze tip om het maken van oogcontact gemakkelijker te maken:

"Terwijl je over het trottoir loopt (bij daglicht!) kijk naar de ogen van iedereen die naar je toe loopt, lang genoeg om hun oogkleur te zien. Kijk dan weg. Dat is het.

Ik beoefen deze al jaren en heb er nog nooit een negatieve ervaring mee gehad. Het is de beste oefening die ik ken om snel comfortabeler te worden met oogcontact. Je zou er versteld van staan ​​hoe bereidwillig mensen op straat zijn om even door de ogen met je in contact te komen."

Hier zijn enkele suggesties, voegt hij eraan toe, voor onze praktijk:

1. Probeer een zachte, neutrale uitdrukking op je gezicht te behouden. Geen seksuele of agressieve bedoelingen vertonen.
2. Maak niet te snel oogcontact. Maak oogcontact op ongeveer 4 tot 5 passen afstand, en het zou minder dan een pas moeten duren.
3. Wanneer u oogcontact verbreekt, moet u het aan de zijkant doen, niet naar boven of naar beneden. Oogcontact naar boven verbreken duidt op superioriteit, en naar beneden is de 'blik van schaamte'.

De ogen hebben het

Het is enorm nuttig voor mezelf geweest om al het onderzoek te doorlopen en de best mogelijke middelen te vinden om sociaal te verbeteren en me meer op mijn gemak te voelen bij het vinden van mijn weg door de wereld. Hopelijk zijn de resultaten van mijn onderzoek voor jou net zo nuttig als voor mij!
Zoals ik aan het begin van dit artikel al zei, zijn oogcontact en glimlachen de basis van non-verbale communicatie. Als je wilt weten wat het onderzoek ons ​​kan leren over glimlachen, lees dan gerust het artikel dat ik over dat onderwerp heb geschreven:

• Verbeter je glimlach voor een beter leven, met wetenschap!
  Er is veel onderzoek gedaan naar de voordelen van glimlachen en naar wat mensen als een echte glimlach beschouwen. Je glimlach heeft zoveel te bieden! Het is niet nodig om het aan het toeval over te laten.

_Referenties:

1. _{Kijken naar effecten van ogen: wanneer anderen zichzelf ontmoeten}
2. _{Attributies van eigenwaarde als functie van de duur van oogcontact}
3. _{Waarom kijkt Cap'n Crunch op mijn kind neer?}
4. _{Blikrichting en -expressie integreren in Voorkeuren voor aantrekkelijke gezichten}
5. _{Pupilverwijding als een index van de gewenste duur van wederzijdse blik}
6. _{Wanneer we niet kunnen spreken: Oogcontact verstoort de middelen die beschikbaar zijn voor cognitieve controleprocessen tijdens het genereren van werkwoorden}
7. _{Effect van naar de camera staren tijdens een videolink op terugroepactie}

© 2018 Jonathan Livingston

Jonathan Livingston (auteur) op 23 maart 2018:

"Weten is het halve werk" :)

Sheryl Kona uit Honolulu op 23 maart 2018:

Het is essentieel voor ons persoonlijk succes om comfortabel te worden in het onderhouden van goed oogcontact met degenen met wie we omgaan. Je verhaal over het langzaam vergroten van je blik bij vreemden is inspirerend en een uitstekende oefenmethode om op te pakken!