Mevrouw Meyers weet dat een oprechte verontschuldiging zeldzaam en prachtig is. Door fouten te erkennen en ervoor te boeten, blijven onze relaties gezond.
Zeggen "Het spijt me dat je gekwetst bent door wat ik heb gedaan" is geen goede verontschuldiging.
Brett Jordan op Unsplash
De do's en don'ts van het zeggen dat het je spijt
1. Geef aan wat je fout hebt gedaan
2. Bezitten
3. Doe niet aan "gootstenen"
4. Bied persoonlijk excuses aan, niet schriftelijk
5. Voeg geen "maar" toe aan het einde
6. Om vergeving vragen
Elk van deze wordt hieronder in detail beschreven.
Maak je excuses belangrijk
- Heb je er een hekel aan om "sorry" te zeggen en het vaak te verknoeien?
- Heb je ooit onhandig genoegdoening aangeboden om de persoon woedend te maken door wat je zei?
- Heb je ooit een schriftelijke verontschuldiging gestuurd en nooit meer iets van de ontvanger gehoord?
- Als je je verontschuldigt, bied je dan uiteindelijk flauwe excuses aan voor je slechte gedrag?
Als je "ja" knikt op deze vragen, wees dan niet te streng voor jezelf. Sterker nog, je verdient eigenlijk een pluim voor je bereidheid om je helemaal te verontschuldigen, omdat veel mensen dat gewoon niet doen. Er is een zelfverzekerde, goed aangepaste en zelfreflecterende persoon voor nodig om toe te geven wanneer ze ongelijk hebben en het goed te maken.
Studies tonen aan dat mensen met een laag zelfbeeld zich minder snel verontschuldigen dan mensen met een hoog zelfbeeld. In "5 redenen waarom sommige mensen nooit sorry zullen zeggen"" Guy Winch, een gediplomeerd psycholoog, legt uit dat degenen die weigeren zich te verontschuldigen, hun kwetsbare zelfgevoel beschermen. Daarom zijn degenen met het vertrouwen en de moed om te zeggen dat het ze spijt uitzonderlijk en verdienen ze lof. Dat gezegd hebbende, hebben ze misschien nog steeds een beetje begeleiding nodig bij het geven van een goede verontschuldiging die goed zal worden ontvangen.
1. Geef aan wat je fout hebt gedaan
Een essentieel onderdeel van het aanbieden van een goede verontschuldiging is om uw overtreding te vermelden: Het spijt me dat ik heb gelogen over mijn verblijfplaats. Het spijt me dat ik je verjaardag ben vergeten. Het spijt me dat ik mijn geduld verloor en tegen je schreeuwde. Om dit te doen, moet je de dingen zien vanuit het gezichtspunt van de benadeelde persoon en de pijn herkennen die je hem hebt aangedaan.
Het erkennen van je wandaden bevestigt hun ervaring en zorgt ervoor dat ze zich gezien voelen. Het opent ook de deur naar een gesprek over wat er is gebeurd, hoe het hen deed voelen en waarom het hen zo pijn deed. Dit is het moment om het in je op te nemen zonder te onderbreken, defensief te worden of excuses te maken voor je gedrag. De psychiater, M. Scott Peck, merkte op dat het horen van iemand vereist dat je je ego loslaat, en schreef: "Echt luisteren houdt in dat je jezelf opzij zet.” Die laserfocus op de ander is de sleutel tot een succesvolle verontschuldiging.
Deze korte video biedt enkele waardevolle tips over het aanbieden van excuses en het vergroten van je kansen om vergeven te worden.
2. Bezitten
Een goede verontschuldiging houdt in dat je verantwoordelijkheid neemt voor je overtreding en inzicht geeft in waarom je je slecht hebt gedragen. Een uitleg en onderzoek (geen excuus) van je acties laat de benadeelde persoon zien dat je de situatie serieus neemt, waardoor het nadenken en nadenken. Dat gaat een lange weg om de gewonde persoon zich beter te laten voelen en de relatie te herstellen.
Het verhaal van Stacy en Charlotte illustreert hoe het bezitten van je wandaden een vriendschap kan redden. Stacy ging naar een therapeut voor depressie nadat haar 4-jarige zoon de diagnose autisme kreeg. Omdat ze iemand in vertrouwen moest nemen, deelde ze dit feit met haar vriend, Charlotte, maar vertelde haar dat ze het aan niemand anders in hun omgeving mocht vertellen. Binnen een paar weken had Charlotte het echter aan drie andere moeders onthuld.
Toen Charlotte zich realiseerde hoe ze Stacy's vertrouwen had beschaamd en haar diep had gekwetst, nam ze de tijd om erachter te komen waarom ze zich zo slecht had gedragen. Ze weerstond de neiging om zich te verontschuldigen voor wat ze deed door het te minimaliseren met gedachten als: Iedereen gaat tegenwoordig naar therapie, dus het was niet erg om het aan de anderen te vertellen. Het is tenslotte geen stigma. Stacy reageert gewoon overdreven.
In plaats daarvan groef ze diep om haar acties te begrijpen. Ze ging toen naar Stacy en bood haar oprechte excuses aan: 'Het spijt me zo dat ik heb onthuld dat je iemand ziet voor een depressie. Ik voel me vaak onzeker in onze groep en door wat sappige roddels te delen, voelde ik me speciaal. Ik weet dat dat zielig van me klinkt, maar het is de waarheid. Ik heb je vertrouwen geschonden door iets af te nemen dat privé was tussen ons en het aan anderen te vertellen. Ik hoop dat je me kan vergeven."
3. Doe niet mee aan "Keuken zinken"
Excuses aanbieden en onze fout toegeven is moeilijk voor de meesten van ons. Wanneer een benadeelde persoon ons vertelt hoeveel ze door onze acties zijn gekwetst, kunnen we ons aangevallen voelen. Ons zelfbeeld als een goed mens kan zich bedreigd voelen. Het is daarom niet verwonderlijk dat sommigen van ons terugslaan door een veel voorkomende maar zeer disfunctionele vorm van communicatie te gebruiken, genaamd "keuken zinken.”
De meesten van ons zijn ooit het slachtoffer of de dader geweest van zinken in de keuken. Het houdt in dat we met iemand teruggaan in onze persoonlijke geschiedenis en hun vroegere wandaden naar hen smijten. Met andere woorden, je haalt alles naar voren wat die persoon ooit heeft gedaan om je pijn te doen, alles behalve de gootsteen.
Deze techniek kan worden gebruikt tussen vrienden, collega's en buren, maar meestal tussen romantische partners. Een vrouw kan bijvoorbeeld boos worden als haar man niet belt om te zeggen dat hij niet thuis zal zijn voor het avondeten. Hij verontschuldigt zich met tegenzin, maar escaleert dit kleine conflict vervolgens tot een enorme beproeving door terug te denken aan de talloze keren tijdens hun huwelijk toen ze onattent was.
Onnodig te zeggen dat zinken in de keuken destructief is voor een relatie en niets oplost. Bovendien ontmantelt het een verontschuldiging volledig. Degenen die erop vertrouwen, hebben meestal een laag zelfbeeld en zijn niet veilig genoeg om kritiek te horen en verantwoordelijkheid te nemen voor hun tekortkomingen.
4. Bied persoonlijk excuses aan, niet schriftelijk
Een mondelinge verontschuldiging is veel beter dan een schriftelijke, omdat het een dialoog mogelijk maakt. Je kunt de gezichtsuitdrukkingen, handgebaren en lichaamstaal van de gewonde persoon zien en je daardoor verbonden voelen met hun pijn. Ze kunnen huilen van verdriet of schreeuwen van woede, en je zult ze moeten troosten. Je moet daar staan, kwetsbaar zijn en niet wetend wat er gaat gebeuren, in plaats van je veilig achter je toetsenbord te verschuilen.
Bovendien ruimt een mondelinge verontschuldiging de lucht op, terwijl een geschreven verontschuldiging vatbaar is voor misinterpretatie. De gewonde persoon kan het opnieuw en opnieuw scannen, over elk woord sudderen, tussen de regels door lezen en zich opnieuw slachtoffer voelen. Ze denken misschien dat je een lafaard bent omdat je het op schrift stelt in plaats van je persoonlijk te verontschuldigen en om te gaan met hun reactie.
Dr. Aaron Lazare, een psychiater, heeft jaren van zijn leven besteed aan het bestuderen van hoe mensen het goedmaken en waarom sommige verontschuldigingen slagen en andere falen. Hij schreef het typische boek over het onderwerp, getiteld: op verontschuldiging. Het is een must-read voor iedereen die "het spijt me" effectiever wil communiceren. Hij zegt dat het geven van een goede verontschuldiging "een daad van eerlijkheid, een daad van nederigheid, een daad van toewijding, een daad van vrijgevigheid en een daad van moed" is.
Een schriftelijke verontschuldiging kan verkeerd worden geïnterpreteerd, wat leidt tot meer harde gevoelens.
Pixabay (aangepast)
5. Voeg geen "maar" toe aan het einde
De meest oprechte en mooi gearticuleerde verontschuldiging kan worden gesaboteerd met één eenvoudig woord van drie letters: maar. Als het er aan het einde in wordt gegooid, ontkent het alles wat ervoor kwam. De benadeelde persoon krijgt de indruk dat je de verantwoordelijkheid voor je slechte gedrag ontwijkt en de verantwoordelijkheid op hem afschuift.
Excuses beëindigen met maar is een andere manier om jezelf te verontschuldigen: Het spijt me, maar je hebt me veel erger aangedaan... Het spijt me, maar je provoceerde me... Het spijt me, maar je luistert nooit naar wat ik zeg en ik kon het niet meer aan. Als je sorry zegt, toon je een enorme kwetsbaarheid en moed. Als je zover bent gekomen, maak het dan niet ongedaan met een gedachteloos maar.
6. Om vergeving vragen
Na het aanbieden van een verontschuldiging slaan mensen vaak een cruciale stap over: de benadeelde persoon om vergeving vragen. Na het zeggen van het spijt me, is het essentieel om te vragen: "Vergeef je me?" Dit machtigt de andere persoon, waardoor ze tijd hebben om te spreken en te antwoorden of ze je al dan niet vrijspreken.
Veel mensen slaan deze stap over omdat ze zich daardoor te kwetsbaar voelen. Ze zijn bang dat ze niet verontschuldigd zullen worden en dit is ondraaglijk voor hen. Het is echter een risico dat ze moeten nemen, wetende dat hun verontschuldiging heel goed kan worden geweigerd. Op dit punt in het proces is het belangrijk dat de gewonde de controle heeft en niet onder druk wordt gezet. Bovendien moeten ze weten dat ze de leiding hebben over de tijdlijn. Laat ze weten dat je begrijpt dat ze nu misschien niet klaar zijn om te vergeven, maar hoop dat ze dat in de toekomst wel kunnen.
Wat denk je?
Vragen
Vraag: Een paar jaar geleden verraadde een vriend me en bood toen zijn excuses aan. Onlangs bracht ze die gebeurtenis ter sprake en lachte ze om hoe ik "overreageerde" op haar verraad. Daarom voelt het alsof haar verontschuldiging onoprecht was. Moet ik haar nog vergeven?
Antwoord geven: Je vriendin opende dwaas een oude wond door je aan haar verraad te herinneren en je reactie te bespotten. Dat was een gedachteloos iets voor haar om te doen. Je zou jezelf kunnen afvragen: "Heb je dit incident uit het verleden zo dom genoemd of heeft ze het opzettelijk ter sprake gebracht?" om mij pijn te doen?” Als jullie twee een hechte band hebben en de vriendschap er toe doet, moet je haar vertellen dat dit je dwars zit jij. Open een dialoog en maak de lucht vrij. De enige manier om dingen beter te maken, is door te communiceren, niet in stilte te sudderen.
Ik waardeer hoe het voelt als weer een verraad. Nu twijfel je aan de oprechtheid van haar oorspronkelijke verontschuldiging. Het is echter mogelijk dat ze zich nog steeds slecht voelt over het eerste incident. Om haar schuld te verlichten, geeft ze onbewust een deel van de schuld aan jou. Hoewel het oneerlijk is om de schuld op jou af te schuiven, is dit spel van het slachtoffer de schuld geven iets dat we allemaal wel eens doen en is maar al te menselijk.
Ze heeft je de perfecte gelegenheid gegeven om opnieuw voor vergeving te kiezen. Laat deze aflevering je niet tot een gevangene van het verleden maken. Laat het je sterker en vastberadener maken om te vergeven en verder te gaan. Koester geen wrok tegen je vriend, want het zal alleen je ziel, je leven en je andere relaties besmetten. Je wrok zal overslaan naar andere gebieden van je leven en je bitter maken. Of de vriendschap overleeft of sterft, is lang niet zo belangrijk als hoe je ermee omgaat en met vrede verder gaat.
© 2016 McKenna Meyers
