Osobista historia o odzyskaniu doświadczenia Azjatycko-Amerykańskiego
Kilka lat temu usłyszałem piosenkę Coldplay „Yellow” i słowa nigdy mnie nie opuściły: „Spójrz na gwiazdy / Spójrz, jak dla ciebie świecą / I wszystko, co robisz / Tak, wszystkie były żółte”.
Chociaż prawdopodobnie nigdy intencją Coldplay nie było napisanie piosenki zatytułowanej „Żółty” o doświadczeniach z Azjatycko-Amerykanów, dorastając, żółty był dla mnie nieuchronnie obciążającym słowem. Oznaczało to pewien etniczny obelg wymierzony w moją skórę, coś rzekomo egzotycznego, uważanego przez ludzi urodzonych w tym samym kraju co ja.
Powiedz na żółto, a pamiętam niezliczoną ilość wspomnień: przeglądanie samouczków z zadymionych oczu magazynu, które każą mi „wtopić się w twoją fałdę” (nie istnieją, jeśli masz monolidy). Przynoszenie „śmierdzących” pierogów do szkoły na obiad. Jako dziewczyna, co wieczór naiwnie modliłam się, żeby Bóg uczynił mnie blondynką, jak moje ulubione księżniczki Disneya.
W tamtym czasie nie byłam w stanie wyrazić frustracji stojących za „różnorodnością” lub „reprezentacją” w moim doświadczeniu azjatyckiej mniejszości amerykańskiej. Zamiast tego po prostu wiedziałem, że zawsze wolałem „złote półtony” w mówieniu o mojej skórze, co sugeruje piękne, wręcz królewskie skojarzenia. Ale kiedy wyszedł utwór Coldplay, na nowo zdefiniował dla mnie kolor żółty. Nagle zrobiło się wesołe, jasne i pełne życia – kolor, który w piosence opisuje gwiazdy, senną miłość i aspiracje. Uwielbiałem być żółtym.
Wzrost reprezentacji azjatyckiej Ameryki w mediach głównego nurtu
Na razie nie jest to nowa wiadomość: która ukazała się w sierpniu, zrobiła furorę jako pierwszy film hollywoodzkiego studia od 25 lat lat, w których obsada w większości pochodzi z Azji, co oznacza przełomowy moment dla reprezentacji azjatyckiej Ameryki w głoska bezdźwięczna. Stał się hitem kasowym, zarabiając 168 milionów dolarów (i wciąż rośnie), a ostatnio pobił rekord jako najbardziej dochodowy romcom w ciągu ostatniej dekady.
W kluczowej ostatniej scenie filmu pojawia się mandaryńska powtórka „Żółtego” Coldplaya i wtedy rozpoczęły się wodociągi. Odkryłem, że nie byłem jedynym, który widział piosenkę innymi oczami, jak ujawnił później reżyser Jon Chu w swoim wzruszający list do Coldplay żądanie prawa do korzystania z utworu.
był po prostu szalenie dobrym filmem, ale także potężnym momentem dla mnie jako Amerykanina pochodzenia azjatyckiego. Kiedy zobaczyłem film, uderzyło mnie obce i szokujące uczucie, obserwując ludzi, którzy patrzyli na duży ekran. Tak naprawdę nie byłam do tego przyzwyczajona… ale uwielbiałam każdą minutę tego. Chrissy Teigen ujęła to najlepiej: „Nigdy nie wiesz, jak bardzo tęsknisz za prezentacją na ekranie, dopóki nie zobaczysz, jak to jest być przedstawianym”.
Jak sojusznicy mogą lepiej zrozumieć doświadczenia Azjatów?
Choć moment premiery osiągnął szczyt i nabrał tempa, walka o równą reprezentację dla Amerykanów pochodzenia azjatyckiego dopiero zaczyna nabierać tempa. Na początek, oto tylko trzy sposoby, dzięki którym sojusznicy mogą lepiej zrozumieć doświadczenia Azjatów:
1. Wybierz wizualną trasę, aby poznać historię azjatyckiej reprezentacji w mediach
Jak zauważyła obsada, wydaje się, że to odpowiedni czas w historii, aby Amerykanie pochodzenia azjatyckiego opowiadali swoje własne historie, a inni byli ich orędownikami. I jak to się mówi: jak pada, to leje.
W ciągu zaledwie trzech miesięcy premiera wywołała pozornie zaplanowany efekt domina, po którym nastąpiła seria filmów z azjatyckimi leadami. Na przykład oryginał Netflix (oryginał Netflix o przypadkowym romansie ze szkoły średniej) (nowoczesny dramat z udziałem Johna Cho) i (z Henrym Goldingiem u boku Blake'a Lively'ego i Anny Kendrick) wszyscy byli wydany. Nawet komik Awkwafina właśnie gościła Saturday Night Live.
Prostym (i zabawnym) sposobem na rozpoczęcie jest zorganizowanie maratonu filmowego i nadanie rozmachu rozkwitającej różnorodności. Następnie cofnij się w czasie. Wcześniej był najnowszym filmem, w którym występowała większość azjatycko-amerykańskiej obsady, a niektóre klasyki, takie jak nadal pozostają. Aby uzyskać krótsze filmy, sprawdź programy telewizyjne, takie jak ABC lub Kanał YouTube Wong Fu Productions i filmy.
2. Pozbądź się stereotypów i bądź świadomy mikroagresji
Od dłuższego czasu Amerykanie pochodzenia azjatyckiego trzymają się tej środkowej linii bycia „modelową mniejszością”. kulturowo przygotowani, aby trzymać głowę nisko i ciężko pracować, szanować autorytet i nie powodować kłopotów w naszym dzielnice. Prawdopodobnie było to korzystne. Wskaźniki przestępczości w dzielnicach azjatyckich są niskie. Dolina Krzemowa jest przepełniona azjatyckimi profesjonalistami, a ich dzieci masowo wkraczają do ligi bluszczowej (chociaż stanowią tylko 5,6 procent USA).
Jeśli chodzi o kulturę głównego nurtu, matcha przeniknęła do kawiarni trzeciej fali. Sephora ma całą sekcję poświęconą koreańskiemu „k-beauty”. Zdecydowanie nie możemy przestać korzystać z zmieniającej życie magii sprzątania, ani nie wyobrażamy sobie świata bez dowcipnego humoru Mindy Kaling lub spontaniczne biegi Boba.
Nie oznacza to jednak, że wszyscy Azjaci „mieli to dobrze” lub są skromni, dorastali grając na instrumencie lub mieli tygrysią mamę. Założenie, że na przykład Azjata jest dobry z matematyki lub że chińska restauracja nosi nazwę typu „ching chong”, może być formą mikroagresji, która tylko utrwala toksyczną kulturę. W przypadku Amerykanów pochodzenia azjatyckiego istnieje bardziej uciskana narracja: tylko nieliczni wiedzą o japońskich obozach internowania lub historia Vincenta Chin, na przykład. Wiedza to potęga, więc zacznij się uczyć. Możesz być zaskoczony niektórymi z rzeczy, których nigdy nie pamiętałeś, ucząc się na lekcji historii.
I pamiętaj: w samej Azji jest 48 krajów o odrębnych kulturach, nie licząc rdzennych grup, które wnoszą swoje własne pochodzenie do swoich amerykańskich doświadczeń. Zauważyłem, że na przykład doświadczenie Chińczyka dorastającego na skoncentrowanych na Azji przedmieściach jest zupełnie inne niż doświadczenie bycia jedynym wietnamskim Amerykaninem w ich mieście lub rodziną imigrantów vs. kogoś, kogo rodzina spędziła w Ameryce wiele pokoleń.
3. Rozważ operowanie na innej długości fali... uchwyć (i świętuj) różnice
Ogromnym założeniem dotyczącym postępu różnorodności jest rozważenie, że czyjeś doświadczenie świata może nie odpowiadać twojemu. To nie czyni go mniej ważnym lub odstającym od normy. Czasami oznacza to po prostu otwartość na wysłuchanie cudzej historii.
Innym razem różnice kulturowe oznaczają chęć dostrojenia się do innej długości fal. Językoznawcy przeprowadzili badania, aby pokazać, że różne kultury mają różne wzorce komunikacji. Obejmuje to różne „czasy pauzy” podczas rozmowy na zmianę oraz ilość nawiązywanego kontaktu wzrokowego (i co to oznacza). Ich badania wykazały, że średni „czas pauzy” wynosił 200 milisekund, wzrastając do 470 dla Duńczyków i spadając do zaledwie 7 dla Japończyków. Czy ktoś pozornie cię odcina? Może nie zamierzają być niegrzeczni. A może ktoś odpowiada, co Twoim zdaniem jest „zbyt powolne”? Może są zaangażowani, ale obie strony muszą dostosować się do wspólnego porozumienia, aby się komunikować.
Różnorodność nie jest łatwą kartą, czy to dla Amerykanów pochodzenia azjatyckiego, czy innej grupy rasowej lub społecznej. Jednak dla nas też nigdy nie było lepszego czasu. Złota godzina jest powszechnie określana jako najbardziej krytyczna godzina leczenia nagłego wypadku po krytycznym urazie lub najpiękniejsza pora dnia o zmierzchu.
I zgadnij co? Jakkolwiek to czytasz, to złota godzina dla Amerykanów pochodzenia azjatyckiego.
