Uprawa roślin nie kwalifikuje się jako „własność objęta” w ramach nieruchomości komercyjnej lub polityka rolna. W związku z tym rolnicy, którzy chcą ubezpieczyć rosnące rośliny, muszą wykupić ubezpieczenie upraw.
Istnieją dwa podstawowe rodzaje polis uprawowych: ubezpieczenie upraw od wielu zagrożeń i ubezpieczenie upraw od gradobicia. Ubezpieczenie od wielu zagrożeń jest oferowane w ramach programu wspieranego przez rząd federalny. Ubezpieczenie od gradobicia jest sprzedawane przez osoby prywatne ubezpieczyciele i nie jest wspierany przez rząd.
Federalny program ubezpieczeń upraw
Federal Crop Insurance Program (FCIP) to partnerstwo publiczno-prywatne między rządem federalnym a ubezpieczycielami. FCIP jest obsługiwany i zarządzany przez Agencję Zarządzania Ryzykiem, która jest częścią USDA.
Historia
Federalny Program Ubezpieczeń Upraw Uprawnych powstał w 1938 roku w wyniku uchwalenia Federalnej Ustawy o Ubezpieczeniach Upraw. Program marniał przez dziesięciolecia z powodu wysokich kosztów i niskiego udziału rolników. W latach 80. uchwalono przepisy, które rozszerzyły program i uczyniły go bardziej przystępnym cenowo. Jednak uczestnictwo pozostawało niskie, dopóki program upraw nie został poddany przeglądowi w latach 90. i zwiększono poziom subsydiów. Dodatkowe przepisy w 2000 roku poszerzyły zakres produktów ubezpieczeniowych dostępnych dla rolników.
Obecnie wielu rolników wykupuje ubezpieczenie upraw. Według USDA około 83 procent areału upraw w USA jest ubezpieczonych w ramach programu federalnego. W 2017 roku FCIP ubezpieczył ponad 311 milionów akrów gruntów rolnych. Ubezpieczyciele uczestniczący w programie wystawili ponad 1,1 miliona polis ubezpieczenia upraw.
Jak to działa
Wiele polis ubezpieczeniowych od niebezpieczeństw upraw jest sprzedawanych przez 15 ubezpieczycieli które zgodziły się uczestniczyć w programie federalnym i zostały zatwierdzone przez USDA. Ubezpieczyciele rozprowadzają polisy za pośrednictwem niezależni agenci. Zbierają składki, wystawiają polisy i wypłacają roszczenia. Straty w uprawach są zwykle wypłacane w ciągu 30 dni od daty złożenia wniosku przez rolnika.
Rząd federalny działa jako reasekurator, co oznacza, że ubezpiecza firmy ubezpieczeniowe. Jeżeli wypłaty ubezpieczyciela przekraczają pobraną przez niego składkę, rząd uczestniczy w stratach. Odwrotnie jest również prawdą. Jeśli ubezpieczyciel zbiera więcej składek niż płaci strat, rząd ma udział w zyskach.
Federal Crop Insurance Program jest nadzorowany przez Federal Crop Insurance Corp. (FCIC), korporacja należąca do rządu federalnego. FCIC dyktuje język używany w polityce upraw i stawki, które są naliczane. Dofinansowuje również uczestniczących ubezpieczycieli ich wydatki administracyjne.
Jakie uprawy są objęte
Tylko niektóre uprawy są objęte ubezpieczeniem od wielu ryzyk (program nie obejmuje wszystkich upraw). Agencja Zarządzania Ryzykiem decyduje, które uprawy będą ubezpieczone w każdym hrabstwie. Decyzję taką podejmuje corocznie w oparciu o zapotrzebowanie na ubezpieczenie w powiecie i ryzyko strat.
Uprawy najczęściej ubezpieczone w ramach programu federalnego obejmują:
- kukurydza
- Bawełna
- Soja
- Pszenica
Mniej powszechnie produkowane uprawy mogą również podlegać ubezpieczeniu na ich kluczowych obszarach uprawy. Przykładami są:
- Suchy groszek
- Jagody
- Cytrus
- Dynie
- Orzechy włoskie
Jeśli ubezpieczenie dla określonej uprawy nie jest dostępne, rolnicy mogą zwrócić się do Agencji Zarządzania Ryzykiem o rozszerzenie programu w celu włączenia tej uprawy do ich hrabstwa.
Rodzaje pokrycia
Polisa Multiple Peril obejmuje utratę plonów z powodu suszy, mrozu, chorób i innych przyczyn naturalnych. Rolnicy, którzy chcą wykupić polisę, muszą to zrobić zanim sadzą swoje zboże. Zasady dotyczące upraw zakupione w ramach programu federalnego są zwykle oparte na plonach lub przychodach.
Polityka oparta na plonach zapewnia wypłatę, jeśli rolnik poniesie stratę w plonach w stosunku do swoich „zwykłych” (historycznych) plonów. Ubezpieczenie podstawowe (katastroficzne) zapewnia wypłatę, jeśli straty przekroczą 50 procent normalnego zysku. Rolnik otrzymuje 55 procent szacowanej ceny rynkowej plonu. Za ubezpieczenie od katastrof nie pobiera się żadnej składki, ale rolnik musi uiścić opłatę administracyjną. Dostępne są wyższe poziomy ubezpieczenia, ale rolnik musi zapłacić część składki (rząd płaci resztę).
Większość rolników wybiera a polityka oparta na dochodach obejmujące pojedynczą uprawę (dostępne jest również pokrycie dochodów z całego gospodarstwa).
Tego typu polisa chroni rolnika przed utratą dochodów z upraw w wyniku spadku plonów, spadku ceny zbiorów lub obu. Obejmuje straty w plonach, które wynikają z przyczyn naturalnych, takich jak susza, nadmierna wilgoć, grad, wiatr, mróz, owady i choroby. Obejmuje również straty w przychodach, które występują, gdy cena zbiorów różni się od ceny prognozowanej.
Przy zakupie polisy opartej na przychodach rolnik wybiera poziom ochrony wyrażony jako procent średniego plonu. Odsetek ten wynosi zwykle od 50 do 75 procent, ale może sięgać nawet 85 procent.
Jeśli rolnik poniesie stratę w uprawie, która nie jest objęta programem federalnym, rolnik może złożyć wniosek pomoc w przypadku klęsk żywiołowych. Program zapewnia pomoc finansową na straty spowodowane niskimi plonami, utratą inwentarza lub niemożnością sadzenia w wyniku klęsk żywiołowych.
Ubezpieczenie upraw od gradobicia
Ubezpieczenie od gradobicia jest dostępne u prywatnych ubezpieczycieli i nie jest częścią programu federalnego. Można go kupić w dowolnym momencie sezonu wegetacyjnego. Większość polis dotyczących gradu obejmuje inne niebezpieczeństwa oprócz gradu. Należą do nich ogień i błyskawice, wiatr i wandalizm i złośliwym złem. Polisy mogą również obejmować koszty ponownego sadzenia.
Ubezpieczyciele mogą oferować kilka poziomów ochrony i zakres odliczeń. Niektóre oferują polisy towarzyszące, które obejmują część upraw, które nie są ubezpieczone w ramach programu federalnego. Zabezpieczenie przed gradobiciem może chronić rolników przed stratami w uprawach, które spadną poniżej progu, dla którego ma zastosowanie ubezpieczenie federalne.
