Doskonałość zarządzania to głębokie, motywujące, ciągłe dążenie do wielkości w firmie. Jest to aspiracyjny stan bycia zawsze nieco poza obecnym stanem praktyki zarządzania, dostarczający paliwa do nauki, adaptacji i wzrostu.
Jest to również wyrażenie, jak wiele w biznesie, które wymyka się łatwej definicji lub zwięzłemu opisowi. Poproś dziesięciu kierowników o zdefiniowanie przywództwa lub strategii, a gwarantuję ci fascynujący zestaw różnych odpowiedzi. Poproś tę samą grupę, aby opisała, co oznacza doskonałość w zarządzaniu i przygotuj się na długie, chaotyczne perspektywy. Celem tego artykułu jest uszczegółowienie wzniośle brzmiącej idei doskonałości zarządzania i być może przy okazji pozyskanie nowych wielbicieli tego szlachetnego dążenia.
Inspiracja do dążenia do doskonałości w zarządzaniu
Jako student studiów MBA w latach 80. nie sposób było uniknąć książki, która praktycznie zdefiniowała kategorię książek biznesowych, „In Search of Excellence” autorstwa Thomasa J. Petersa i Roberta H. Waterman, Jr. Ci dwaj konsultanci McKinsey postanowili zdefiniować i opisać cechy, które sprawiły, że niektóre firmy były doskonałe, podczas gdy inne pogrążały się w mierności.
W trakcie tego procesu rozpoczęli oni wciąż trwające poszukiwania dla myślicieli, praktyków i naukowców zajmujących się zarządzaniem w poszukiwaniu sposobu na rozszyfrowanie formuły trwałej wielkości biznesu. Wykorzystanie przez nich struktury McKinsey 7-S: struktury, systemów, stylu, personelu, umiejętności, strategii i wspólnych wartości było stałym przedmiotem naszych zaawansowanych kursów zarządzania.
Praca badacza Jima Collinsa dodała do dyskusji z książkami „Built to Last” i „Od dobrego do świetnego”. Obie te prace poszerzyły dyskusję zapoczątkowaną przez Petersa i Watermana, stosując świeże i nowe spojrzenie zbadanie, dlaczego niektóre firmy osiągają lepsze wyniki, podczas gdy firmy porównawcze (konkurenci) walczył. Pojawiły się nowe pomysły, a następne pokolenie studentów i praktyków MBA zajęło się pracą Collinsa, aby rozszyfrować przepis na wielkość.
Kontynuacja badań nad doskonałością zarządzania
Jim Collins kontynuuje swoje badania w dzisiejszym świecie, opierając się na swoich wcześniejszych odkryciach i teoriach. A zespół McKinsey rozszerzył badania nad tym, co umożliwia sukces w biznesie, o koncepcję zdrowie organizacji przedstawione w: „Beyond Performance: How Great Organizations Build Ultimate Competitive Korzyść."
Badania są większe, a techniki badawcze prawdopodobnie bardziej rygorystyczne niż wcześniejsze próby, a niektóre (Beyond autorzy wydajności) posuwają się nawet do sugerowania związku przyczynowego między pewnymi zachowaniami a lepszymi wynikami. Chociaż wyniki są zachęcające, nadal nie są one dobrą wskazówką dla menedżerów lub kadry kierowniczej wyższego szczebla dążących do promowania doskonałości w swoich firmach. Wskazują kierunek, ale nie podają szczegółów dotyczących zachowań kierowniczych niezbędnych do dążenia i zbliżania się do stanu doskonałości.
Poniżej przedstawiam moją próbę pomocy menedżerom w zbliżeniu się nieco do ujednoliconego poglądu na zachowania, które składają się na ideę doskonałości zarządzania. Dane wejściowe są wysoce stronnicze w oparciu o moje narażenie na całe życie iz pewnością nie próbuję sugerować rygoru statystycznego. Sugeruję jednak, że dyscyplina zdobyta dzięki doświadczeniu w ciągu ponad trzech dekad studiowania i dążenie do stanu doskonałości zarządzania we własnych firmach to amunicja i pomysły dla menedżerów wszędzie.
11 Charakterystyka Doskonałości Zarządzania w Działaniu
- Doskonałość w zarządzaniu zaczyna się od wartości. Ludzie w firmie wykazują a silne przywiązanie do wspólnych wartości oraz eksponowanie tych wartości w codziennych czynnościach dużych i małych. Od wyboru i rozwoju talentów po programy, zasady i kluczowe decyzje, wartości są zawsze widoczne. Wartości same się kontrolują, a ci, którzy ostatecznie ich nie podzielają, zostają wyrzuceni z wyspy.
- Nauka i ciągłe doskonalenie prowadzić codzienną pracę. Uczenie się i doskonalenie procesów i podejść jest tym, co ludzie robią każdego dnia. A innowacja nie jest programem, ale następstwem najpotężniejszego zachowania w firmie: uczenia się poprzez eksperymentowanie.
- Rzetelna debata prowadzi do jednolitych działań. W profesjonalnych, ale brutalnie jasnych dyskusjach na temat kierunku i inwestycji nie ma żadnych ciosów. Wraz z kulturą, która zachęca do debaty, wymaga szybkiej, opartej na faktach lub najlepszej oceny decyzje, aby wprowadzić pomysły w życie i rozpocząć proces uczenia się. Raz podjęta decyzja jest decyzją wszystkich.
- Strategia to sprawa wszystkich. I wszyscy są zaangażowany w strategię. Współpracownicy pracujący na pierwszej linii i mający bezpośredni kontakt z klientem przedstawiają spojrzenie na rzeczywistość. Osoby na wszystkich poziomach pracują nad podjęciem decyzji o kierunku i realizacji inicjatyw strategicznych, które są natychmiast wchłaniane w rutynę operacyjną i cykl uczenia się organizacji. Każda osoba w firmie rozumie strategię i pomaga wspierać jej ciągłą ewolucję.
- Podróże w czasie są wymagane. Firma wykazująca doskonałość w zarządzaniu działa w dwóch horyzontach czasowych: tu i teraz oraz odległej przyszłości, w której wszystko, co kiedyś działało, prawdopodobnie nie ma już znaczenia. Oba horyzonty czasowe są częścią procesu planowania i nie poświęca się jednego na rzecz drugiego.
- Pole widzenia zmienia się między bezpośrednią sceną a odległymi branżami i technologiami. W naszym świecie zmienności firma wykazująca się doskonałością zarządzania utrzymuje intymny wgląd w klientów i ich otoczenie siły wpływające na branżę, jednocześnie monitorując odległe rynki i technologie pod kątem zagrożeń i możliwości.
- Życie w tej organizacji to fraza czasownikowa. Dla zewnętrznego obserwatora firma i pracownicy są w ciągłym ruchu, udoskonalając i ulepszając, jednocześnie eksperymentując i wprowadzając innowacje. Kultura firmy nie znosi stania w miejscu ani biegania w miejscu. W rezultacie przyjmuje się i oczekuje się, że firma działa w trybie ciągłego odkrywania na nowo.
- Żadne słowa nie są dozwolone dla rozwoju pracowników. Każdy członek firmy jest wspierany przez rozwoju zarówno jako lider i naśladowca. Od najwyższego szczebla organizacji do pierwszej linii, udział w nowych i różnych możliwościach jest częścią tego, co oznacza bycie częścią tej możliwości.
- Funkcje istnieją po to, by wspierać firmę i strategię, a nie same. Istnieją eksperci z różnych dziedzin, ale ich podwładnymi jest firma, a nie funkcja. To samo dotyczy infrastruktury i systemów.
- Wyniki finansowe są postrzegane jako ważne rezultaty wspólnych działań firmy. Nie są one ani celem końcowym, ani odrzucane jako nieważne. Istnieje równowaga wokół widoku na liczby.
- Dążenie do wielkości to sekretny sos, który napędza każdego uczestnika. Niewiele sił jest potężniejszych niż grupa jednostek, które wierzą, że przyczyniają się do stworzenia czegoś wielkiego.
Dolna linia
Powyższe cechy są uogólnieniami zestawów wyidealizowanych zachowań. Nieodłącznym elementem tych zachowań jest przekonanie, że starsi liderzy firmy zobowiązują się do tworzenia i kształtowania środowiska, w którym ten styl pracy i zaangażowania pojawia się i rozkwita.
Zachowania definiują nowy opis stanowiska dla liderów i nowy miernik skuteczności przywództwa. I chociaż cynicy mogą odrzucić te zachowania jako idealistyczne i niepraktyczne oraz firmę wykazującą cechy charakterystyczne doskonałości zarządzania jako niewiarygodne, jeśli zdobędziesz serca i umysły grupy ludzi, których możesz osiągnąć wszystko. Teraz wyzwaniem jest, kiedy doskonałość zostanie zrealizowana, jak ją utrzymać?
