Pracuje jako policjant może być satysfakcjonujące, satysfakcjonujące, zasmucające, samotne i satysfakcjonujące — wszystko podczas tej samej zmiany. Praca jest dość dobrze płatna, a świadczenia są zazwyczaj bardzo dobre, ale każdy dzień może stanowić – i prawdopodobnie będzie przedstawiać – nowe wyzwanie.
Czas zrobić pączki...
Alarm budzi Cię z długiego snu lub drzemki, w zależności od tego, na jakiej zmianie pracujesz. Bierzesz szybki prysznic i dokładnie się golisz, żeby sierżant nie dał ci w kość podczas inspekcji.
Całe twoje zachowanie zmienia się, gdy się ubierasz. Stajesz się cichy, surowy i zamyślony, przygotowując się mentalnie na nadchodzący dzień. Przestajesz być „sobą” i stajesz się „oficerem”, gdy zapinasz kamizelkę balistyczną i zapinasz suwak munduru. Transformacja jest zakończona, gdy zawijasz swój pasek narzędziowy wokół talii.
Niektóre departamenty pozwalają ci zabrać samochód patrolowy do domu, abyś mógł być w służbie, gdy tylko opuścisz podjazd.
„10-8” Jesteś w służbie i gotowy do służby
Całujesz swoje dzieci i współmałżonka na pożegnanie i wychodzisz na zewnątrz w kolejny dzień w pracy. Zmiany w większości działów rozpoczynają się od apelu, który może trwać do 30 minut. Zostaniesz poinformowany o wszelkich specjalnych zadaniach lub wydarzeniach, które mogą wymagać Twojej uwagi, a także o wszelkich alertach typu „be-on-the-lookout” (BOLO), które nadeszły od czasu Twojej ostatniej zmiany.
Teraz nadszedł czas, aby sprawdzić swój samochód patrolowy, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś w domu. Upewniasz się, że wszystko jest takie samo, jak ostatnim razem, gdy siedziałeś za kierownicą i że wszystko działa poprawnie. Cały niezbędny sprzęt, taki jak flary, apteczki i gaśnice, jest na miejscu.
Włączasz zapłon i sięgasz po policyjne radio. Wciskasz mikrofon i informujesz dyspozytora, że jesteś „10-8”, jesteś w służbie i jesteś gotowy do służby.
Przystanek drogowy
Gdy wyjeżdżasz na główną drogę, zauważasz samochód bez reflektora. Zatrzymujesz pojazd, wysiadasz z samochodu i podchodzisz ostrożnie. Zastanawiasz się, czy to będzie twój ostatni przystanek w historii, gdy zbliżasz się do samochodu sprawcy.
Przedstawiasz się i informujesz kierowcę, że zatrzymałeś go, bo nie ma świateł. Poinformowałeś go, że stanowi to potencjalne zagrożenie dla bezpieczeństwa, ponieważ wpływa na zdolność innych kierowców do zobaczenia jego samochodu, nie mówiąc już o jego własnym spojrzeniu na drogę przed Tobą. Dajesz mu ostrzeżenie lub powiadomienie o wadliwym sprzęcie, aby przypomnieć mu o naprawie, a następnie życzysz mu bezpiecznego dnia.
Wypadek z obrażeniami
Wracasz do radiowozu, a dyspozytor natychmiast informuje Cię, że w pobliżu Twojej lokalizacji doszło do poważnego wypadku drogowego z obrażeniami i uwięzieniem. Informujesz ją, że jesteś „10-51 10-18”, w drodze ze światłami i syrenami.
Po przybyciu na miejsce spotykasz się z chaosem. Wygląda na to, że dwa pojazdy są zespawane. Rozlany płyn chłodzący i olej palą się i gotują z wciąż gorących silników, przekształcając to, co kiedyś było dwoma odrębnymi pojazdami, w jeden ogromny, parujący stos poskręcanego metalu.
Jesteś przeszkolony do udzielania pierwszej pomocy i podstawowych zabiegów resuscytacyjnych, ale prywatnie jesteś wdzięczny, że nie jest to konieczne, ponieważ karetka jest już na miejscu. Widzisz, jak ratownicy medyczni rozmawiają z zakrwawionym kierowcą w jednym z pojazdów, a strażacy gorączkowo pracują, aby przeciąć pojazd, aby ją wydostać.
W drugim samochodzie jest też kierowca, ale się nie rusza. Nikt też nie próbuje mu pomóc. Jest już dla niego za późno. Rozmawiasz z jednym z ratowników medycznych i potwierdzasz to, co już wiedziałeś, że wypadek był śmiertelny.
Zaczyna się gromadzić tłum. Wzywasz detektywa z wydziału zabójstw drogowych, zanim zaczniesz odgradzać miejsce zbrodni taśmą. Wyciągasz koc gaśniczy z torby pierwszej pomocy i przykrywasz nim samochód zmarłego z szacunku dla zmarłego.
Zbierasz świadków, zbierasz zeznania i pracujesz nad identyfikacją kierowców. Informujesz śledczego z wydziału zabójstw drogowych i przekazujesz informacje, które uzyskałeś do tej pory, oferując wszelką dodatkową pomoc, jaka jest konieczna.
Powiadomienie najbliższych krewnych
Twoim zadaniem jest poinformowanie najbliższych krewnych zmarłego teraz, gdy zostałeś zwolniony z obowiązków dochodzeniowych. W tym przypadku jest to żona, która zostaje w domu, aby opiekować się dwójką małych dzieci tej pary. Pojawiasz się w jej drzwiach i dzwonisz do drzwi.
Otwiera drzwi i patrzy na ciebie, gdy stoisz tam z kapeluszem w dłoni. Ona wie, dlaczego tam jesteś, i wiesz, że ona wie. Nie ma łatwego sposobu, żeby jej to powiedzieć, więc zdzierasz plaster. „Proszę pani, z przykrością informuję, że pani mąż zginął w wypadku samochodowym”.
Oczywiście ona płacze, a ty robisz wszystko, żeby tego nie robić. Proponujesz, że wykonasz w jej imieniu telefony i zostaniesz z nią do czasu przybycia członka rodziny, kaznodziei lub przyjaciela.
Z powrotem na patrolu
Wsiadasz z powrotem do radiowozu i informujesz dyspozytornię o godzinie zgłoszenia. Informujesz, że jesteś „10-98”, zadanie ukończone i że jesteś teraz „z powrotem 10-8”.
To jest najzwyklejsza praca — jeśli coś takiego istnieje w pracy policyjnej. Chodzi o poruszanie się po wyznaczonym obszarze, obserwowanie zakłóceń, przekraczania prędkości, nielegalnego parkowania i innych wykroczeń drogowych. Oczywiście każdy z tych incydentów może nagle i bez ostrzeżenia przerodzić się z banalnego w sytuację życia lub śmierci, ale każdy będzie wymagał własnego raportu, nawet jeśli na szczęście nie wybuchnie.
Wyczerpany i spragniony dotychczasowego dnia zatrzymujesz się na stacji benzynowej, aby napić się kawy. Za wszelką cenę unikasz sklepów z pączkami, żeby nie bawić się w gliniarzy i pączki stereotyp. Przejeżdżasz przez parking i rozglądasz się po okolicy, aby upewnić się, że nie idziesz na ślepo w stronę rabunku.
Urzędnik wita cię, gdy tylko wejdziesz i prosi o zajęcie się nastolatkami, którzy powodują zamieszanie. Nigdy nie dostaniesz kawy.
Prawdziwa praca w policji: pisanie raportów
Po wyjściu ze stacji benzynowej znajdujesz wolny parking, aby nadrobić zaległości. Parkujesz gdzieś, gdzie ludzie mogą cię zobaczyć, jeśli potrzebują pomocy, i nie mija dużo czasu, zanim ktoś to zrobi. Wysiadasz z samochodu, gdy mężczyzna się zbliża, więc nie może cię zaskoczyć, gdy siedzisz. Zawsze myślisz taktycznie.
Jak się okazuje, potrzebuje tylko wskazówek, a ty z przyjemnością im je zapewnisz.
Gdy wracasz do pisania raportu, podjeżdża inny samochód. Ponownie opuszczasz samochód i spotykasz starszą kobietę, która jest przerażona, ponieważ po powrocie do domu zastała otwarte drzwi. Pamięta, jak je zamykała i zamykała. Prosi cię, abyś przyszedł do jej domu, aby upewnić się, że może bezpiecznie wejść do środka.
Włamanie i sprzątanie domów
Prosisz kobietę, aby została na zewnątrz przy swoim samochodzie, kiedy wchodzisz do jej domu. Sprawdzasz drzwi pod kątem śladów, że ktoś się włamał. Zauważasz ślady zadrapań na tylnych drzwiach i wygląda na to, że ktoś majstrował przy zamku. Wyciągasz pistolet i wchodzisz do domu, aby go wyczyścić, zastanawiając się, czy to będzie ostatnia rzecz, jaką zrobisz.
Ale nie zastajesz nikogo w domu, więc prosisz kobietę, żeby weszła i powiedziała ci, czy czegoś nie brakuje. Ostrzegasz ją, aby niczego nie dotykała podczas przetwarzania sceny, i wzywasz do technik kryminalistyki.
Daje ci listę tego, czego jej brakuje. Powiedz jej, że zrobisz wszystko, co w twojej mocy, aby pomóc jej odzyskać jej rzeczy, i upewnij się, że jest bezpieczna i zabezpieczyć przed opuszczeniem miejsca zdarzenia, aby wprowadzić dowody do pokoju własności na komisariacie... i napisać kolejny raport.
Oferuje ci 20 dolarów za twoje kłopoty, które odrzucasz. Nalega na zapłacenie ci za twoje usługi, mimo że mówisz jej, że już otrzymujesz zapłatę. Nadal naciska na tę kwestię, więc prosisz ją, aby zamiast tego przekazała pieniądze na wybraną przez siebie organizację charytatywną.
Zostawiasz dowody na komisariacie i zdajesz sobie sprawę, że zbliża się koniec twojej zmiany. Wracasz do samochodu i wracasz do domu po zakończeniu wymaganych dokumentów.
Nie wracasz do domu na czas
Zauważasz, że samochód przed tobą skręca na swoim pasie, gdy skręcasz w swoją okolicę. Spowalnia, przyspiesza i nierówno hamuje. Martwisz się, że kierowca jest osłabiony, zmęczony lub chory. W każdym razie wymaga to dalszych badań.
Twoja zmiana skończyła się 15 minut temu, ale zatrzymujesz samochód. Po dotarciu do pojazdu wita Cię silny i niepowtarzalny zapach alkoholu. Oczy kierowcy są przekrwione i łzawią, a jego mowa jest niewyraźna. Kierowca słabo radzi sobie z ćwiczeniami trzeźwości w terenie, które oferujesz, więc dokonujesz aresztowania.
Zajmie ci to kolejne trzy godziny, zanim skończysz papierkową robotę w sprawie tego incydentu, ale znasz swoją pracę i swoje obowiązki.
Jeszcze jeden dzień w dół
W końcu udajesz się do domu po tym, jak zostawiłeś wszystkie swoje dokumenty w więzieniu. Na szczęście tym razem nie napotkasz żadnych innych problemów. Wchodzisz do domu cztery godziny później niż powinieneś.
Zdejmujesz mundur i powoli zmieniasz się z powrotem w siebie. Zmęczony długim dniem położyłeś się spać. Twoje ostatnie myśli dotyczą tego, jak bardzo jesteś szczęśliwy, że masz taką możliwość być policjantem, i jak bardzo jesteś wdzięczny, że jeszcze raz bezpiecznie dotarłeś do domu.
