Dziadek do orzechów to narzędzie używane do łamania orzechów, zwykle składające się z dwóch metalowych dźwigni na zawiasach, pomiędzy którymi ściskana jest nakrętka. Narzędzie jest przeznaczone do rozłupywania wszelkiego rodzaju orzechów i zwykle przypomina szczypce. W przeciwieństwie do szczypiec, punkt obrotu znajduje się na końcu za nakrętką, a nie pośrodku. Sprężynowy dziadek do orzechów został wynaleziony przez Henry'ego Quackenbusha w 1913 roku. Czasami używa się również dziadków do orzechów do rozłupywania skorupek krabów i homarów, aby odsłonić znajdujące się w nich mięso.
Nowoczesne dziadki do orzechów
Dziadek do orzechów w postaci drewnianych rzeźb żołnierza, rycerza, króla lub innych zawodów pochodzi z XV wieku. Dziadek do orzechów przypomina ludzi z dużymi ustami, które operator otwiera, podnosząc dźwignię z tyłu figurki. (Oryginalnie można było włożyć orzech do ust, docisnąć i złamać orzech.) Współczesne dziadki do orzechów tego typu służą głównie jako dekoracja, głównie w okresie świątecznym.
Drewniane dziadki do orzechów stały się popularne w Stanach Zjednoczonych. Ręcznie robione drewniane dziadki do orzechów są poszukiwanym przedmiotem kolekcjonerskim. W „bawarskiej wiosce” Leavenworth w stanie Waszyngton znajduje się muzeum dziadków do orzechów. Wiele innych materiałów służy również do wyrobu ozdobnych dziadków do orzechów, takich jak porcelana, srebro i mosiądz; muzeum wyświetla próbki. Rzeźby znanych nazwisk, takich jak Junghanel, Klaus Mertens, Karl, Olaf Kolbe, Petersen, Christian Ulbricht, a zwłaszcza dziadki do orzechów Steinbach stały się przedmiotami kolekcjonerskimi.
Dziadek do orzechów Steinbach
Rozpoczęło się jako chałupnictwo na wiejskich obszarach Niemiec, a rzeźbienie w dziadkach do orzechów stało się powszechne. Najbardziej popularne i znane rzeźby z dziadka do orzechów pochodzą z Sonneberg w Turyngii i tworzą Rudawy. Najsłynniejsze rzeźby pochodziły od pana Christiana Steinbacha. Jest również znany jako „Król Dziadków do Orzechów”, ponieważ zapoczątkował tradycję rękodzieła i rzeźbienia w dziadkach do orzechów. Nazwa Steinbach jest rozpoznawana na całym świecie dzięki unikalnemu projektowi rzeźbionych w drewnie kreacji Steinbach. Wyjątkową tradycję ręcznego wytwarzania dziadków do orzechów kontynuują córka Herr Steinbach Karla Steinbach i wnuczka Karolin Steinbach. Karla Steinbach, wiceprezes ds. operacyjnych, jest szóstym pokoleniem, które kieruje firmą.
Symbole szczęścia
Według niemieckiego folkloru dziadki do orzechów przynoszą szczęście twojej rodzinie i chronią twój dom. Mówi się, że dziadek do orzechów reprezentuje moc i siłę, służąc trochę jak pies stróżujący chroniący twoją rodzinę przed niebezpieczeństwem. Dziadek do orzechów obnaża zęby przed złymi duchami i służy jako posłaniec szczęścia i dobrej woli. Dawno temu rzadkie lub niezwykłe dziadki do orzechów były częścią społecznej tradycji kulinarnej. Służąc jako kapryśne tematy do rozmów, goście przesiadywali przy stole, delektując się łuskanymi przysmakami, takimi jak orzechy pekan i orzechy laskowe.
Balet Dziadek do Orzechów
Balet „Dziadek do orzechów” znacznie spopularyzował dziadka do orzechów. Kiedy wakacje balet stał się popularny w Stanach Zjednoczonych na początku lat pięćdziesiątych, popyt na dziadki do orzechów ogromnie wzrósł. Dziś wiele osób kolekcjonuje tematyczne dziadki do orzechów, eksponując je podczas wakacji, a nawet przez cały rok. Jednak najpopularniejszym dziadkiem do orzechów pozostaje drewniana lalka do orzechów prezentowana jako prezent świąteczny dla Clara. Przebrany za żołnierza zostaje zmiażdżony przez zazdrosnego brata Klary, Fritza. Jest delikatnie schowany pod choinką w Wigilię, ożywając z wybiciem północy.
