Twój pierwszy szkic historii może być chaotyczny, z mnóstwem niepotrzebnych słów i zwrotów. Prawdopodobnie zauważysz, że podczas edytowania dialogu stanie się on bardziej zwięzły. Staraj się myśleć w kategoriach wzorców mowy, a mniej o opowiadaniu historii poprzez dialog. Słuchaj, jak ludzie mówią i zwracaj uwagę na to, z czym Twoi bohaterowie są już zaznajomieni. Aby twój dialog był realistyczny, zarówno bohaterowie ORAZ czytelnik muszą w to uwierzyć.
Staraj się, aby zdania były krótkie
Ogólnie rzecz biorąc, staraj się, aby zdania były krótkie. Oakley Hall, w Sztuka i rzemiosło pisania powieści, oferuje zasadę: „Jedna myśl na raz i staraj się, aby wiersze były krótkie”. Większość ludzi nie mówi idealnie ułożonymi, złożonymi zdaniami. Na przykład w tym fragmencie z „O czym rozmawiamy, kiedy mówimy o miłości” Raymonda Carvera, zauważ, jak krótkie i proste są większość zdań:
„Kiedy wychodziłam, pił trutkę na szczury” – powiedziała Terri. Splotła ramiona dłońmi. „Zabrali go do szpitala w Santa Fe. Tam wtedy mieszkaliśmy, jakieś dziesięć mil dalej. Uratowali mu życie. Ale jego dziąsła oszalały od tego. Mam na myśli, że odsunęły się od jego zębów. Potem jego zęby sterczały jak kły. Mój Boże – powiedziała Terri.
Utnij niepotrzebne dialogi
Jednak skrócenie zdań może nie wystarczyć. Są szanse, że będą sceny, które sam napisałeś, aby przejść do następnej części historii. Wytnij niepotrzebne dialogi. Jeśli nie budować charakter lub rozwiń swoją fabułę, edytuj ją. W przewodniku Gotham Writers' Workshop dotyczącym pisania fikcji Allison Amend wyjaśnia to w ten sposób: „Realizm dobrego dialogu jest czymś w rodzaju iluzji. Czytelnicy beletrystyki mają większe oczekiwania co do dialogu niż rozmów w prawdziwym życiu. Fikcyjny dialog musi mieć większy wpływ, koncentrację i znaczenie niż zwykła rozmowa”.
Na przykład rozmowa na temat prawidłowej trasy, którą należy jechać podczas jazdy, jest zbędna, jeśli przebiega tak:
— Więc myślę, że powinniśmy zabrać Elm aż do Lincoln — powiedziała Mary z mapą rozłożoną na jej kolanach.
– Czy to naprawdę najlepszy sposób? – zapytał ją Mel. „A co, jeśli uderzymy w ruch uliczny?”
„Ale jest niedziela. Nic nam nie będzie.
Nie ma tu napięcia i nie ujawnia się nic koniecznego, więc nie ma powodu, aby umieszczać tę scenę, choć jest ona wierna życiu. Przypuszczalnie te postacie są w drodze do czegoś ważnego: dlaczego nie przewinąć do tych kluczowych scen i pominąć logistykę dotarcia tam?
Z drugiej strony, gdyby scena miała ujawnić coś o związku Mela i Mary, coś, co miało znaczenie dla fabuły, zachowalibyśmy to:
„Dlaczego nie bierzemy Elm?” zapytała Marysia.
– Czy pytałem cię o zdanie? Mel powiedział, zmieniając pas trochę za szybko. „Kiedy prowadzisz samochód, możesz wybrać trasę. Ale ja prowadzę, więc wybiorę godd*@n trasę”.
– Dobrze, dobrze – powiedziała Mary. Z westchnieniem wyciągnęła rękę, żeby włączyć radio. - Gdybyś kiedykolwiek pozwolił mi prowadzić, może bym mogła - powiedziała pod nosem.
Dalsza lektura
Aby uzyskać więcej informacji, sprawdź Jak ludzie rozmawiają w fikcji? gdzie znajdziesz informacje o tym, jak redagować zdania, aby brzmiały jak prawdziwe dialogi, używać dialogów „poprawnie” i dowiedzieć się więcej o tym, kiedy używać dialektu. Zobacz też Pisanie dialogów w scenach akcji. Aby poprawnie używać gramatyki podczas pisania dialogów, przeczytaj Jak prawidłowo interpunkować dialog.
