Ustawa o powiadamianiu o dostosowaniu i przekwalifikowaniu pracowników (ustawa WARN) zapewnia: „ochronę pracowników, ich rodzin i społeczności, wymagając od pracodawców powiadamiania z 60-dniowym wyprzedzeniem o zamknięciu zakładów i masie objętej ochroną zwolnienia. Wypowiedzenie z wyprzedzeniem zapewnia pracownikom i ich rodzinom pewien czas przejściowy na przystosowanie się do potencjalnej utraty zatrudnienia, poszukiwanie i uzyskanie zatrudnienia alternatywnych miejsc pracy i, jeśli to konieczne, do szkolenia lub przekwalifikowania, które pozwolą tym pracownikom skutecznie konkurować na danym stanowisku rynek. WARN przewiduje również powiadomienie Państwowych jednostek przemieszczonych pracowników, aby można było szybko udzielić pomocy przemieszczonemu pracownikowi”.
Dlaczego kraj potrzebował ustawy WARN? To proste. Kiedy pracodawca zwalnia dużą liczbę osób bez ostrzeżenia skutki ekonomiczne zwolnienia mocno uderzają w pracownika i członków jego rodziny. Zwolnienie może mieć negatywny wpływ na relacje rodzinne i ich zdolność do zakupu towarów i usług.
W wyniku niezdolności pracownika i jego rodziny do zakupu towarów i usług, większa, ogólna społeczność doświadcza negatywnego wpływu na ich sytuację ekonomiczną. Ten powszechny wpływ spowodował efekt domina, ponieważ pracownicy z niewystarczającymi środkami nie kupują produktów i usług w swoich społecznościach.
Ustawa WARN stanowiła dalej:
„Niniejsze zawiadomienie należy przekazać pracownikom, których to dotyczy, lub ich przedstawicielom (np. związkom zawodowym); do Państwowej Przesiedlonej Jednostki Robotniczej; oraz do właściwej jednostki samorządu terytorialnego.”
Ustawa WARN wymaga od pracodawców powiadomienia z 60-dniowym wyprzedzeniem
Ustawa WARN wymaga, aby pracodawca dostarczył 60-dniowe pisemne wypowiedzenie zamiar zwolnić ponad 50 pracowników w dowolnym okresie 30 dni w ramach zamknięcia zakładu. Zawiadomienie należy przekazać pracownikom; państwowa jednostka pracowników przemieszczonych i naczelny wybrany urzędnik jednostki samorządu terytorialnego, w której znajduje się miejsce zatrudnienia, oraz każda jednostka rokowań zbiorowych.
Wymóg ten nie obejmuje zwolnień pracowników, którzy przepracowali u pracodawcy mniej niż sześć miesięcy w ciągu ostatnich 12 miesięcy lub pracowników, którzy pracują średnio mniej niż 20 godzin tygodniowo.
Wymogi ustawy WARN
Ponadto ustawa WARN wymaga od pracodawców dawania zawiadomienie o wszelkich zwolnieniach masowych, która nie wynika z zamknięcia zakładu, ale spowoduje utratę zatrudnienia 500 lub więcej pracowników w dowolnym okresie 30 dni. Ustawa obejmuje również utratę zatrudnienia dla 50-499 pracowników, jeśli stanowią oni co najmniej 33 procent czynnej siły roboczej pracodawcy.
Wymóg ten nie obejmuje zwolnień pracowników, którzy przepracowali u pracodawcy mniej niż sześć miesięcy w ciągu ostatnich 12 miesięcy lub pracowników, którzy pracują średnio mniej niż 20 godzin tygodniowo.
Kary ustawy WARN
Zgodnie z przepisami ustawy WARN odpowiedzialność ponosi pracodawca, który zarządza zamknięcie zakładu lub zwolnienie grupowe bez doręczenia tego zawiadomienia każdemu niezgłoszonemu pracownikowi za zaległe wynagrodzenie i świadczenia przez okres do 60 dni, podczas których pracodawca narusza OSTRZEŻENIE Działać. (Odpowiedzialność pracodawcy może zostać zmniejszona o kwotę wynagrodzenia lub bezwarunkowych płatności wypłaconych pracownikowi w okresie naruszenia.)
Pracodawca, który nie dostarczy tego zawiadomienia do zamieszanego samorządu lokalnego, zostanie obciążony karą cywilną w wysokości do 500 USD za każdy dzień naruszenia przez pracodawcę wymogów dotyczących powiadomienia. Pracodawcy mogą uniknąć tej kary, jeśli zapłaci każdemu pracownikowi, którego to dotyczy, w ciągu trzech tygodni po zamknięciu zakładu lub zwolnieniu.
Pracodawca zakładu w Michigan został zmuszony do zwolnienia 26 pracowników (niebędących członkami związków zawodowych) w sytuacji potencjalnego bankructwa klienta. Gdy tylko zwolnieni pracownicy dotarli do urzędów pracy w stanie, urzędnicy WARN Act rozmawiali przez telefon z firmą.
Pracownicy opowiadali swoje historie o nieszczęściu pracownikom biura zasiłków dla bezrobotnych i przewidywali, że firmie grozi całkowite zamknięcie. Oni opłakiwali swoich utraconych współpracowników i przepowiadali że wkrótce wszyscy zostaną bezrobotni. Po wysłuchaniu tych opowieści pełnych strachu i niepokoju ze strony wielu zwolnionych pracowników, pracownicy pierwszej linii zaczęli się martwić, czy te historie są prawdziwe.
Pracownicy pierwszej linii w biurze zasiłków dla bezrobotnych powiadomili swoich przełożonych, którzy powiadomili państwo. Firma była w stanie powiedzieć urzędnikom ustawy WARN Act, że nie naruszyli ustawy WARN i nie zamierzali jej naruszać.
Wyciągnięte wnioski na temat ustawy WARN
Ale to doświadczenie było lekcją tego, jak szybko państwo zareagowało na plotkę rozpowszechnianą przez byłego pracownika. Była to również lekcja informowania pracowników na bieżąco poprzez przejrzystą komunikację z nimi w czasie. Gdyby regularnie otrzymywali dane ekonomiczne firmy, zwolnienia nie byłyby zaskoczeniem. Zrozumieliby, że zwolnienia były krótkoterminowym środkiem rzeczywistości gospodarczej, a nie stałą sytuacją lub zamknięciem zakładu.
Ponieważ chcielibyście usłyszeć koniec tej historii, krótkoterminowe cięcia pomogły uratować firmę, która dziś dobrze się rozwija. Nie było potrzeby przeprowadzania dodatkowych zwolnień pracowników. Ustawa WARN nigdy nie została naruszona. Kilku dobrych byłych pracowników zostało ponownie zatrudnionych.
Lekcja dla pracodawców? Zawsze przestrzegaj przepisów prawa pracy, które mają zastosowanie w Twojej branży, w Twojej społeczności oraz zgodnie z wymaganiami wszystkich szczebli władz stanowych i federalnych. W ten sposób można być na bieżąco ze zmieniającymi się przepisami prawa pracy. Będziesz szczęśliwy, że to zrobiłeś.
Należy pamiętać, że podane informacje, choć wiarygodne, nie gwarantują dokładności i legalności. Witryna jest czytana przez odbiorców na całym świecie iprawa pracy a przepisy różnią się w zależności od stanu i kraju. Proszę zwrócić się o pomoc prawnąlub pomoc ze strony władz stanowych, federalnych lub międzynarodowych, aby upewnić się, że Twoja interpretacja prawna i decyzje są właściwe dla Twojej lokalizacji. Te informacje służą jako wskazówki, pomysły i pomoc.
