Kodeks postępowania (CoC) to wytyczne prawne dotyczące zachowania członków wojska pojmanych przez wrogie siły. Jeśli rozważasz wstąpienie do wojska, będziesz musiał zapamiętać to słowo podczas pobytu na obozie rekrutacyjnym, trening podstawowy, Service Academy, ROTC i OCS wstępne szkolenie wojskowe.
Kodeks postępowania, w sześciu krótkich artykułach, odnosi się do sytuacji i obszarów decyzyjnych, z którymi w pewnym stopniu może spotkać się cały personel wojskowy. Zawiera podstawowe informacje przydatne amerykańskim jeńcom wojennym w ich wysiłkach, aby honorowo przetrwać podczas stawiania oporu wysiłki ich porywacza mające na celu ich wykorzystanie na korzyść sprawy wroga i na ich własną niekorzyść. Takie przetrwanie i opór wymagają zróżnicowanego stopnia znajomości znaczenia sześciu artykułów Kodeksu spółek handlowych.
Artykuł I - Jestem Amerykaninem walczącym w siłach strzegących mojego kraju i naszego stylu życia. Jestem gotowy oddać życie w ich obronie.
Wyjaśnienie: Artykuł I Kodeksu Uczestników ma zawsze zastosowanie do wszystkich członków Serwisu. Członek sił zbrojnych ma obowiązek wspierać interesy USA i przeciwstawiać się wrogom USA niezależnie od okoliczności, niezależnie od tego, czy przebywa w środowisku bojowym, czy w niewoli.
Personel medyczny i kapelani zobowiązani są do przestrzegania postanowień Kodeksu; jednakże ich specjalny zachowany status na mocy konwencji genewskich zapewnia im pewną elastyczność w ich wdrażaniu.
Co personel wojskowy powinien wiedzieć: Dotychczasowe doświadczenia ze schwytanymi Amerykanami pokazują, że honorowe przetrwanie w niewoli wymaga od członka służby wysokiego stopnia poświęcenia i motywacji. Utrzymanie tych cech wymaga wiedzy i silnej wiary w następujące kwestie:
- Zalety amerykańskich instytucji i koncepcji demokratycznych.
- Miłość i wiara w Stany Zjednoczone oraz przekonanie, że sprawa USA jest słuszna.
- Wiara i lojalność wobec innych jeńców wojennych.
Posiadanie poświęcenia i motywacji, takich przekonań i zaufania sprzyja jeńcom wojennym, aby przetrwać długo i stresujące okresy niewoli i powrót do kraju i rodziny z honorem i poczuciem własnej wartości nienaruszony.
Postanowienia szczególne dotyczące personelu medycznego i kapelanów. Zgodnie z Konwencjami Genewskimi personel medyczny zaangażowany wyłącznie w służbę medyczną swoich sił zbrojnych oraz kapelani, którzy wpadli w ręce wroga, są „personelem zatrzymanym” i nie są jeńcami wojennymi. Choć zapewnia im to swobodę i elastyczność niezbędną do wykonywania obowiązków zawodowych, nie zwalnia ich z obowiązku przestrzegania przepisów CoC. Jak wszyscy członkowie Sił Zbrojnych, personel medyczny i kapelani ponoszą odpowiedzialność za swoje czyny.
Pozostałe artykuły Kodeksu postępowania
Artykuł II - Nigdy się nie poddam z własnej woli. Jeśli będę dowodził, nigdy nie oddam członków mojego dowództwa, dopóki mają jeszcze środki, aby stawić opór.
Wyjaśnienie: Członkowie wojska nie mogą dobrowolnie się poddawać. Indywidualnie lub jako grupa, gdy są odizolowani i nie są już w stanie walczyć z wrogiem ani się bronić, ich obowiązkiem jest uniknięcie schwytania i ponowne dołączenie do najbliższych przyjaznych sił.
Artykuł III - Jeśli zostanę schwytany, będę nadal stawiać opór wszelkimi dostępnymi środkami. Dołożę wszelkich starań, aby uciec i pomóc innym w ucieczce. Nie przyjmę ani zwolnienia warunkowego, ani specjalnych przysług od wroga.
Wyjaśnienie: Nieszczęście związane z pojmaniem nie umniejsza obowiązku członka Sił Zbrojnych, jakim jest dalsze przeciwstawienie się wyzyskowi wroga wszelkimi dostępnymi środkami. Wbrew konwencjom genewskim wrogowie, z którymi siły amerykańskie walczą od 1949 r., źle traktowali więźniów w niewoli.
Artykuł IV - Jeśli zostanę jeńcem wojennym, dotrzymam wiary moim współwięźniom. Nie będę udzielał żadnych informacji ani nie brał udziału w żadnych działaniach, które mogłyby zaszkodzić moim towarzyszom. Jeśli będę starszy, przejmę dowództwo. Jeżeli nie, będę posłuszny zgodnym z prawem rozkazom tych, którzy zostali nade mną wyznaczeni, i będę ich wspierał we wszystkim.
Wyjaśnienie: Bycie jeńcem wojennym, komunikowanie się i utrzymywanie jak najwyższego morale wśród innych jeńców jest niezbędne do przetrwania. Nadal służysz w wojsku i to struktura dowodzenia z silnym przywódcą uratuje ciebie i twoich współwięźniów.
Artykuł V - Kiedy jestem przesłuchiwany, czy zostanę jeńcem wojennym, mam obowiązek podać imię i nazwisko, stopień, numer służbowy i datę urodzenia. W miarę moich możliwości będę unikać odpowiedzi na dalsze pytania. Nie będę składał żadnych ustnych ani pisemnych oświadczeń, które byłyby nielojalne wobec mojego kraju i jego sojuszników lub szkodliwe dla ich sprawy.
Wyjaśnienie: Konwencje genewskie i Kodeks postępowania wymagają od jeńca wojennego podania jedynie imienia i nazwiska, stopnia, numeru służbowego i daty urodzenia. Niniejszy komunikat ma na celu pociągnięcie do odpowiedzialności, a także zawiera wytyczne dotyczące unikania bycia wykorzystywanym jako wróg propagandę, pozwalając więźniowi na pewną elastyczność w przypadku stosowania tortur i innego nielegalnego złego traktowania lub brutalnych działań zaangażowany.
Artykuł VI - Nigdy nie zapomnę, że jestem Amerykaninem, walczącym o wolność, odpowiedzialnym za swoje czyny i oddanym zasadom, które uczyniły mój kraj wolnym. Zaufam mojemu Bogu i Stanom Zjednoczonym Ameryki.
Wyjaśnienie: Zachowanie wiary ma kluczowe znaczenie dla przetrwania przetrzymywanego Amerykanina. Artykuł VI ma na celu pomóc członkom Sił Zbrojnych w wypełnianiu ich obowiązków i honorowym przetrwaniu niewoli.
