Krajowa Rada ds. Ubezpieczeń Odszkodowawczych (NCCI) to krajowe biuro ratingowe, które koncentruje się na: ubezpieczenie pracownicze. Jest to organizacja non-profit, której właścicielami są firmy ubezpieczeniowe. NCCI świadczy usługi na rzecz ubezpieczycieli, rządów stanowych, agentów ubezpieczeniowych, organów regulacyjnych, organów ustawodawczych i innych stron.
Zapewnione usługi
NCCI pełni funkcje ratingowe i inne w imieniu ubezpieczycieli w trzydziestu sześciu stanach. Stany te nazywane są stwierdza NCCI. Każdego roku ubezpieczyciele odszkodowań pracowniczych w tych stanach zgłaszają NCCI swoje składki i straty. Organizacja zbiera dane, analizuje je, a następnie wykorzystuje wyniki do świadczenia usług ubezpieczycielom. Oto niektóre funkcje, jakie spełnia NCCI:
- Tworzy i publikuje jednolity system klasyfikacji
- Oblicza stawki lub koszty strat i składa zgłoszenia do stanowych organów regulacyjnych
- Tworzy i publikuje plan oceny doświadczenia
- Tworzy arkusz oceny doświadczenia dla poszczególnych pracodawców
- Analizuje koszty proponowanych i uchwalonych aktów prawnych
- Tworzy i publikuje formularze i potwierdzenia polityki wynagrodzeń pracowników
- Przygotowuje raporty statystyczne
- Prowadzi badania dotyczące roszczeń, niepełnosprawności i innych kwestii związanych z odszkodowaniami pracowników
- Zapewnia dostęp do aktualnych informacji regulacyjnych
- Kształci specjalistów branży ubezpieczeniowej w zakresie zagadnień związanych z odszkodowaniami pracowniczymi
Tworzenie stawek i klasyfikacja
Dwie kluczowe funkcje realizowane przez NCCI mają bezpośredni wpływ na pracodawców. Należą do nich ustalanie stawek i system klasyfikacji.
W wielu stanach NCCI oblicza koszty strat, a nie stawki. Koszty strat obejmują zazwyczaj straty (świadczenia wypłacone pracownikom, którzy odnieśli obrażenia) oraz wydatki na pokrycie strat. Ubezpieczyciele dodają opłaty za prowizje (dla agentów i brokerów), podatki, licencje i zysk, aby obliczyć ostateczną stawkę.
Dla każdego z trzydziestu sześciu stanów NCCI okresowo ocenia bieżące koszty lub wskaźniki strat, aby upewnić się, że są one odpowiednie, ale nie nadmierne. Proces ten składa się z kilku etapów. Po pierwsze, NCCI dokonuje przeglądu zbiorczych danych dotyczących składek i strat, które zebrała od ubezpieczycieli działających w danym stanie.
Ma to na celu ustalenie, czy ubezpieczyciele ponieśli w tym stanie większe, czy mniejsze straty, niż początkowo przewidywano. Następnie NCCI ocenia dane dotyczące składek i strat dla każdego kodu klasy. Straty mogły być wyższe niż oczekiwano w niektórych grupach branżowych, ale niższe niż oczekiwano w innych. W zależności od wyników NCCI może zalecić zwiększenie lub zmniejszenie części lub całości kosztów lub stawek stosowanych w danym stanie.
System klasyfikacji NCCI służy do kategoryzacji pracodawców na podstawie charakteru ich działalności. Firmy, które wykonują podobne operacje, są przypisane do tej samej kategorii. Każda klasyfikacja oznaczona jest pisemnym opisem i czterocyfrowym kodem. Na przykład sklepom ze sprzętem przypisany jest kod klasy 8010.
Standardowe formularze polis
NCCI opracowało standardowy formularz polisy zwany Polisą dotyczącą odszkodowań pracowniczych i ubezpieczenia odpowiedzialności pracodawcy. Formularz ten został zmieniony w 2011 roku. Można go rozpoznać po numerze formularza WC0000000B. Jest używany w trzydziestu sześciu stanach NCCI, a także w wielu niezależnych stanach. NCCI opracowało szereg potwierdzeń, które można wykorzystać do dodawania, usuwania lub modyfikowania zakresu ubezpieczenia w ramach podstawowego formularza polisy. Przykładem jest Dobrowolne odszkodowanie poparcie.
Tylko usługi doradcze
NCCI jest organizacją doradczą, a nie komisją regulacyjną. Może zalecić zwiększenie lub zmniejszenie kosztów lub wskaźników strat, ale to państwa ostatecznie decydują, czy wdrożyć te zalecenia. Ponadto państwa mogą dostosowywać produkty NCCI do swoich potrzeb. Dlatego wiele stanów stosuje zmodyfikowaną wersję systemu klasyfikacji, zasad i potwierdzeń NCCI. Na przykład stan mógł opracować własny czterocyfrowy kod dla określonej klasyfikacji zamiast kodu standardowego. Stan może również opracować własną wersję jednego lub większej liczby potwierdzeń NCCI.
Państwa niepodległe i monopolistyczne
Piętnaście stanów nie korzysta z usług NCCI. Cztery z tych stanów nazywane są państwami monopolistycznymi, ponieważ wymagają od pracodawców wykupienia ubezpieczenia pracowniczego w państwowym funduszu ubezpieczeniowym. Stany te zabraniają sprzedaży polis dotyczących odszkodowań pracowniczych przez prywatnych ubezpieczycieli. Stany monopolistyczne to Wyoming, Waszyngton, Ohio i Północna Dakota.
Nazywa się pozostałych jedenaście stanów, które nie korzystają z usług NCCI niepodległe państwa. Stany te polegają na własnym biurze ds. odszkodowań pracowniczych w zakresie ustalania stawek i wykonywania innych niezbędnych funkcji.
