Salut wojskowy jest długą, honorową tradycją, a początki jego początków są w dużej mierze nieznane. Istnieje kilka teorii na temat salutu sięgających czasów Cesarstwa Rzymskiego. Jakkolwiek się to stało, istnieją szczegółowe zasady określające, jak i kiedy tego nie robić pozdrawiam w armii amerykańskiej.
Historia salutowania dłoni
Wielu historyków wojskowości uważa, że salutowanie dłoni mogło rozpocząć się w Rzymie. Nawet w zwykłym społeczeństwie, jeśli obywatel chciał spotkać się z senatorem lub innym funkcjonariuszem publicznym, obywatel musiał wykazać, że nie ma broni i podchodzić z widoczną prawą ręką lub uniesiony.
Inna teoria sugeruje, że praktyka ta wywodzi się od rycerzy w zbroi, którzy tradycyjnie prawą ręką podnosili wizjery hełmów. Niezależnie od jego pochodzenia, salut w końcu zaczęto postrzegać jako oznakę szacunku.
Warto zauważyć, że tradycyjny salut praworęczny wygląda nieco inaczej w marynarce wojennej. Uważa się, że dłoń jest skierowana w dół, ponieważ rękawice i dłonie marynarzy zabrudziłyby się na przykład podczas pracy na pokładzie statku. Pokazywanie brudnej dłoni przełożonemu było postrzegane jako obraźliwe.
Na przestrzeni wieków używano różnych rodzajów salutów, aby oddać cześć sobie nawzajem, fladze narodowej, a nawet przywódcom narodowym. Na przykład Stany Zjednoczone użyły kiedyś salutu Bellamy'ego podczas przysięgi wierności w szkołach pod koniec XIX wieku. Był to salut powszechnie używany w całym kraju przez młodsze pokolenie tamtych czasów. Jednak salut ten był zbyt podobny do salutu nazistowskiego, jaki przyjął Adolf Hitler na początku lat trzydziestych XX wieku. Prezydent Roosevelt i Kongres zmienili salut przysięgi wierności na rękę na sercu podczas II wojny światowej, ponieważ salut Bellamy'ego został w dużej mierze przyjęty przez faszystów na całym świecie.
Umundurowany personel wojskowy
Personel wojskowy USA w mundurach ma obowiązek salutować, gdy spotyka osobę uprawnioną ze względu na stopień lub stopień do salutowania, na przykład przełożonego. Jest kilka wyjątków: Salutowanie w jadącym pojeździe może być niepraktyczne. Jeśli jednak strażnik bramy przy wejściu do bazy lub punkcie kontrolnym zobaczy starszego funkcjonariusza w pojeździe, strażnik zasalutuje, gdy samochód przejedzie przez bramę. A w sytuacji bojowej salutowanie jest zabronione, ponieważ mogłoby to zasygnalizować obserwującemu wrogowi, kim są oficerowie. Jest bardziej prawdopodobne, że zostaną uznani przez wroga za wartościowy cel.
Salut jest uważany za uprzejmą wymianę pozdrowień, przy czym młodszy żołnierz zawsze salutuje jako pierwszy. Oddając lub oddając salut indywidualny, głowa i oczy są zwrócone w stronę Kolorów lub osoby, której się salutuje. Będąc w szeregach, pozycja uwagi jest utrzymywana, chyba że zalecono inaczej. Cały personel wojskowy ma obowiązek pozdrowić prezydenta jako naczelnego wodza. Niezależnie od rangi, każdy odznaczony Medalem Honoru może pozdrowić rękę nawet od starszego oficera.
Kiedy salutowanie nie jest wymagane
Pozdrawiam nie są renderowane w pomieszczeniach zamkniętych, z wyjątkiem przypadków formalnego zgłoszenia. W formacji członkowie nie odwzajemniają salutów, chyba że zostanie im to nakazane. Zgodnie ze zwyczajową procedurą osoba odpowiedzialna za formację salutuje w jej imieniu. Nawet jeśli formacja maszeruje z bronią, przywódca formacji salutuje ręką, zazwyczaj z mieczem lub ręką w przypadku grupy.
Jeśli zbliża się starszy oficer, a personel wojskowy jest zgromadzony w grupie (ale nie w formacji), ten, kto pierwszy zauważy oficera, zwraca grupę na uwagę. Następnie wszyscy członkowie salutują funkcjonariuszowi i pozostają na baczność, dopóki nie otrzymają pozwolenia na swobodne stanie lub gdy funkcjonariusz odejdzie.
Weterani i pozdrawianie z munduru
Przepis ustawy o zezwoleniach na obronę z 2009 r. zmienił prawo federalne, aby na to pozwolić weterani USA oraz personel wojskowy nieumundurowany do oddania wojskowego pozdrowienia podczas odgrywania hymnu narodowego.
Zmiana ta stanowi uzupełnienie przepisu przyjętego w ustawie o obronności z 2008 r., który upoważniał weteranów i personel wojskowy w cywilnym ubraniu oddający salut wojskowy podczas podnoszenia, opuszczania lub mijania Flaga.
Tradycyjnie organizacje świadczące usługi dla weteranów salutowały dłonią podczas hymnu narodowego i podczas wydarzeń z udziałem flagi narodowej podczas noszenia nakryć głowy swojej organizacji, chociaż w rzeczywistości nie zostało to zapisane prawo federalne.
