BEAST to tygodniowa symulacja treningu pod adresem Podstawowe szkolenie wojskowe Sił Powietrznych (AFBMT). Tutaj podstawowi stażyści mogą zastosować w praktyce wszystko, czego nauczyli się do tej pory na temat sytuacji bojowych. Nazwa może brzmieć zastraszająco, ale w rzeczywistości jest akronimem od „podstawowego szkolenia umiejętności lotnika ekspedycyjnego”.
Udogodnienia
Na początku szóstego tygodnia całe Siły Powietrzne podstawowa klasa szkoleniowa, składający się z około 800 rekrutów, zostaje poprowadzony do BEAST, czyli poligonu szkoleniowego w Medynie, na zachodnim krańcu Lackland. Został zaprojektowany jako symulowane miejsce rozmieszczenia bojowego.
Miejsce BEAST składa się z czterech obozów (zwanych „strefami”) o nazwach Czujny, Strażniczy, Żniwiarz i Drapieżnik. Każdy obóz składa się z 10 zielonych namiotów płóciennych używanych do spania. Istnieją również dwa namioty, jeden używany jako szpital polowy, a drugi jako stanowisko dowodzenia. Pośrodku pierścienia namiotów znajduje się trzypiętrowa wieża (gdzie instruktorzy czuwają, aby mogli żuć cię za to, że zrobiłeś coś złego) oraz wzmocniony budynek, który służy jako zbrojownia i jako bomba schronienie. Każda strefa obejmuje także pięć defensywnych stanowisk strzeleckich i punkt kontroli wejścia (ECP). Każda strefa jest samodzielną jednostką odpowiedzialną za działanie i obronę.
Tydzień BESTII
BEAST rozpoczyna się w poniedziałek, a rekruci spędzają ten dzień z instruktorami, rozbijając obóz i przeglądając wszystkie lekcje i procedury walki, których nauczyli się w ciągu poprzednich pięciu tygodni. Następnego dnia zaczyna się wojna, która kończy się dopiero w piątkowe popołudnie. W ramach poprzedniego „Tygodnia Wojownika” rekruci spędzili tylko dwie godziny na symulowanych ćwiczeniach bojowych.
Tak naprawdę „wojną” kierują studenci. Przed wypłynięciem na BEAST instruktorzy wybierają jednego lidera strefy i 10 liderów małych jednostek dla każdej strefy. Ci przywódcy studenccy są odpowiedzialni za codzienne operacje „wojenne” w swojej strefie i planują obsadę defensywnych stanowisk strzeleckich i ECP.
Rekruci śpią w swoich namiotach i budzą się każdego ranka o 4:45, gdzie otrzymują odprawę wywiadowczą na temat aktualnego zagrożenia. Przez pozostałą część dnia rekruci znoszą symulowane ataki i podejmują odpowiednie działania. Niektóre ataki mają charakter chemiczny/biologiczny, a inne to ataki konwencjonalne. Ataki mogą nastąpić z powietrza, ze strony wrogich sił lądowych lub zamachowców-samobójców. Ataki mogą nastąpić o każdej porze dnia i nocy. T.I. i ludzie z 3E9 Zarządzanie kryzysowe w karierze zachowują się jak źli ludzie i rzucają w lotników wszystkim, co mają. W dzień i w nocy rekruci pełnią dwugodzinne zmiany jako strażnicy obozowi w ECP.
Każdy rekrut ma obowiązek przez cały czas nosić kamizelkę kuloodporną i hełm oraz nosić plecak załadowany trzema MRE (posiłki gotowe do spożycia), sprzęt MOPP (kombinezon chemiczny, rękawiczki, buty i maska przeciwgazowa), a także dwie manierki i karabin M-16 karabin. To jest 24 godziny na dobę, przez cztery dni.
W czasie wojny instruktorzy nie „uczą”. Oczekuje się, że liderzy studenccy i stażyści ukończą szkolenie samodzielnie przydzielać zadania i reagować (samodzielnie) na różne scenariusze ataków ich. Następnie instruktorzy omawiają, co zrobili źle i chwalą to, co zrobili dobrze.
Na terenie BEAST znajduje się 2,5-kilometrowy szlak improwizowanych ładunków wybuchowych (IED), zaśmiecony symulowanymi przydrożnymi bombami (czy potrafisz odróżnić IED od starej puszki po napojach?). Rekruci uczą się rozpoznawać IED, a następnie korzystać ze szlaku w scenariuszach szkoleniowych. Na przykład w jednym scenariuszu rekruci schodzą „ścieżką” w szyku taktycznym, próbując zidentyfikować IED spośród pozostałych szczątków. Podejdź zbyt blisko do IED, a usłyszysz „BANG” i nie żyjesz (instruktor będzie podkreślał ten punkt dużą ilością krzyków). Na końcu szlaku rekruci dzielą się na dwuosobowe „skrzydłowe” drużyny i pokonują tor bojowy z przeszkodami (pełzanie nisko pod siatką, ukrywanie się za murami, tarzać się za krzakami i belkami, uderzać manekiny kolbą karabinu, czołgać się wysoko przez głęboki piasek w górę o nachyleniu 40%, itp.).
Jeśli ktoś nie próbuje ich „wysadzić w powietrze” ani „zabić”, rekruci mogą cieszyć się trzema posiłkami dziennie. Jednakże te trzy posiłki będą miały formę posiłków gotowych do spożycia (MRE). Jednak nigdy nie wiesz, kiedy nadejdzie atak, a nawet posiłki zostaną przerwane (podobnie jak sen).
