NAS. Marynarka wojenna statki szpitalne zapewniają pływającą, mobilną infrastrukturę chirurgiczną, gdy zostanie wezwana przez wojsko. Istnieją dodatkowe statki medyczne pełniące inną rolę (statki karetki pogotowia, statki ratownicze i statki ewakuacyjne).
Ile statków szpitalnych mają Stany Zjednoczone?
Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych ma dwa statki szpitalne: USNS Mercy (T-AH-19) i USNS Comfort (T-AH-20). Te statki są niepowtarzalne, z ich lśniącymi, jasnobiałymi kadłubami i ogromnymi czerwonymi krzyżami namalowanymi na burtach.
Obydwa statki to przebudowane supertankowce klasy San Clemente zbudowane w latach 70. Steel and Shipbuilding Company, a następnie zakupiony przez Marynarkę Wojenną i w końcu przerobiony na statki szpitalne Lata 80. Wojskowe Dowództwo Sealift obsługuje oba statki.
Status Konwencji Genewskiej
Statki szpitalne cieszą się szczególnym statusem, uznanym na arenie międzynarodowej na mocy drugiej Konwencji Genewskiej z 1906 r. i Konwencji haskiej z 1907 r., która chroni je przed atakiem. Aby móc korzystać z tej ochrony, statki szpitalne muszą spełniać szczególne ograniczenia określone w artykule czwartym Konwencji haskiej X:
- Statek musi być wyraźnie oznakowany i oświetlony jako statek szpitalny
- Statek powinien udzielać pomocy medycznej rannemu personelowi wszystkich narodowości
- Statek nie może być używany do celów wojskowych
- Statek nie może przeszkadzać ani utrudniać działania statkom bojowym wroga
- Strony wojujące, wyznaczone przez Konwencję haską, mogą przeszukać dowolny statek szpitalny w celu zbadania naruszeń powyższych ograniczeń
- Strony wojujące ustalą lokalizację statku szpitalnego
Konwencja ustaliła, że w czasie wojny statki szpitalne będą zwolnione z opłat i podatków nakładanych na statki w portach państw, które ratyfikują traktat.
Prawo międzynarodowe na morzu
Podręcznik z San Remo dotyczący prawa międzynarodowego stosowanego w konfliktach zbrojnych na morzu, przyjęty w czerwcu 1994 r., stanowi że statek szpitalny naruszający ograniczenia prawne musi zostać należycie ostrzeżony i wyznaczono mu rozsądny termin zastosować się. Jeżeli statek szpitalny w dalszym ciągu narusza ograniczenia, strona wojująca ma prawne prawo do jego zajęcia lub zastosowania innych środków w celu wyegzekwowania przestrzegania. Do statku szpitalnego niespełniającego wymagań można strzelać wyłącznie pod następującymi warunkami:
- Odwrócenie lub przechwycenie nie jest możliwe
- Nie jest dostępna żadna inna metoda sprawowania kontroli
- Naruszenia są na tyle poważne, że pozwalają na zaklasyfikowanie statku jako obiektu wojskowego
- Zniszczenia i straty nie będą nieproporcjonalne do korzyści militarnych
We wszystkich innych okolicznościach zaatakowanie statku szpitalnego jest zbrodnią wojenną.
Potrzeby amerykańskiego statku szpitala wojskowego podczas I i II wojny światowej
Podczas pierwszej wojny światowej (zwanej także „Wielką Wojną”) statki szpitalne były najpierw używane na masową skalę, ale później były to głównie statki używany do transportu chorych i rannych personelu wojskowego z teatrów działań do szpitali w Stanach Zjednoczonych Stany.
Armia amerykańska ponownie użyła statków szpitalnych podczas II wojny światowej, ale ich użycie zależało od tego, kto je obsługiwał. Marynarka Wojenna nie była jedyną gałęzią Siły Zbrojne USA do obsługi statków szpitalnych, ponieważ przez pewien czas obsługiwała je także armia (w rzeczywistości armia dysponowała własną flotą statków – zob. Klasyfikacje kadłubów statków – reszta sił zbrojnych i mundurowych).
Podczas II wojny światowej armia zdecydowała, że za transport rannych odpowiada sama, dlatego chciała zorganizować ewakuację własnymi statkami. W sumie do ewakuacji ofiar armii służyło 27 statków szpitalnych. Wojskowa Służba Transportowa obsługiwała 24 statki szpitalne, na których pracowały załogi cywilne (pracownicy Wojskowej Służby Transportowej) i wojskowy personel medyczny.
Okręty armii i marynarki wojennej
W międzyczasie Marynarka Wojenna obsługiwała trzy statki szpitalne (AH-6 USS Comfort, AH-7 USS Hope i AH-8 USS Mercy), które były obsługiwane przez Marynarkę Wojenną, ale obsadzone przez Wojskowy Departament Medyczny.
Jednakże, jak zauważono, statki szpitalne Marynarki Wojennej i Armii eksploatowały statki szpitalne o różnych celach – statki szpitalne Marynarki Wojennej były w pełni wyposażonymi szpitalami przeznaczonymi do przyjmowania ofiar bezpośrednio z pola bitwy, a także dostarczano je w celu zapewnienia wsparcia logistycznego zespołom medycznym pierwszej linii na lądzie, podczas gdy wojskowe statki szpitalne były zasadniczo transporty szpitalne przeznaczone i wyposażone do ewakuacji pacjentów ze szpitali wojskowych w obszarze przednim do szpitali na tyłach (lub ze szpitali do Stanów Zjednoczonych Stany).
Większość statków szpitalnych armii amerykańskiej początkowo była jednostkami pływającymi o innej roli, a następnie została odnowiona, aby stać się statkami szpitalnymi. Trzy statki szpitalne Marynarki Wojennej były jedynymi statkami zbudowanymi jako statki szpitalne dla floty armii amerykańskiej — 24 statki szpitalne obsługiwane przez armię amerykańską zostały przerobione ze statków innych typów. Pod koniec II wojny światowej Marynarka Wojenna dysponowała 15 statkami szpitalnymi.
Niektóre statki szpitalne Marynarki Wojennej były wcześniejszymi statkami armii. Na przykład, kiedy w 1896 r. wybuchła wojna hiszpańsko-amerykańska, armia zakupiła statek pasażerski John Englis do wykorzystania jako statek szpitalny i przemianowano go na Relief. W 1902 roku Marynarka Wojenna nabyła ten statek i obsługiwała go jako USS Relief do 1918 roku, kiedy to zmieniono jego nazwę na Repose, aby umożliwić przypisanie nazwy Relief do AH-1 USS Relief.
Dzisiejsze zapotrzebowanie na statki szpitalne
Chociaż obecnie Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych eksploatuje tylko dwa wyspecjalizowane statki szpitalne, różnego rodzaju statki szpitalne i medyczne stanowią część Marynarki Wojennej co najmniej od 1801 roku. Zarówno Comfort, jak i Mercy odgrywają rolę w Wojskowym Dowództwie Sealift (MSC). Statki są obsługiwane, nawigowane i konserwowane przez personel marynarski służby cywilnej, czyli CIVMAR. Są to pracownicy rządu federalnego, którzy realizują karierę w służbie cywilnej w marynarce wojennej. Dowództwo Marynarki Wojennej odpowiada za szpital i jego personel.
USNS Comfort and Mercy zwykle znajdują się przy pirsie i mają ograniczoną liczbę członków załogi. Zazwyczaj na pokładzie będzie 18 CIVMARów i około 50 członków załogi szpitala Marynarki Wojennej, których zadaniem będzie utrzymanie statku w „statusie gotowości”. wezwane do działania statki dołączą ponad 60 CIVMAR i ponad tysiąc wojskowego personelu medycznego oraz będą nieść pomoc wszędzie tam, gdzie potrzebne. Często prosi się ich o wkroczenie do akcji w przypadku globalnego kryzysu humanitarnego, takiego jak bezpośrednie uderzenie tajfunu lub trzęsienie ziemi.
USNS Mercy ma swoją siedzibę w San Diego w Kalifornii. USNS Comfort ma swoją siedzibę w Norfolk w stanie Wirginia.
