Cher (ur. 20 maja 1946) to piosenkarka i aktorka, której udana kariera trwa już ponad 50 lat. Jest jedną z niewielu osób, które zdobyły nagrody Emmy, Grammy i Oscara. Jej rekordowa sprzedaż na całym świecie przekroczyła 100 milionów, a przynajmniej w jednym zajęła 1. miejsce Billboard wykres każdej dekady od 1960 do 2010 roku.
Wczesne lata
Urodzony Cherilyn Sarkisjan, Cher's ojciec był kierowcą ciężarówki, a jej matka była modelką i aktorką. Jej rodzice rozwiedli się, gdy miała zaledwie dziesięć miesięcy. Później jej matka ponownie wyszła za mąż i urodziła drugą córkę. Ten związek zakończył się, gdy Cher miała dziewięć lat. Jej matka wyszła ponownie za mąż kilka razy, a rodzina często przenosiła się po kraju.
Porzuciwszy szkołę w wieku 16 lat, Cher przeprowadziła się z przyjacielem do Los Angeles. Brała lekcje aktorstwa i pracowała, aby zarobić na utrzymanie. Cher poznała Sonny'ego Bono w 1962 roku, kiedy był początkującym autorem piosenek i kierownikiem promocji dla producenta Phil Spector
Pod koniec 1964 roku Cher podpisała kontrakt nagraniowy z Liberty Records, a Sonny Bono pracował jako jej producent. Wydana na nadruku Imperial, jej okładka Boba Dylana „All I Really Want To Do”, pierwszy, któremu przypisuje się imię Cher, trafił do pierwszej dwudziestki listy singli pop w USA.
Życie osobiste
Cher i Sonny Bono przeprowadzili własną ceremonię ślubną pod koniec 1964 roku. Zachęcała go do występu z nią w duecie, ponieważ pomogło to złagodzić jej tremę. Wśród trudności zawodowych pod koniec lat 60. Sonny zaczął spotykać się z innymi kobietami, a związek zaczął się rozpadać. Próbując odzyskać Cher, Sonny oficjalnie poślubił ją, a ich dziecko Chastity Bono urodziło się 4 marca 1969 roku.
Na początku lat 70., po sukcesach gwiazd telewizji, małżeństwo Sonny'ego i Cher znów ucierpiało. W 1974 roku Sonny złożył wniosek o separację, a Cher sprzeciwiła się postępowaniu rozwodowemu. Ich rozwód został sfinalizowany w czerwcu 1975 roku. Cztery dni później poślubiła muzyka rockowego Grega Allmana z zespołu Allman Brothers Band, z którym w lipcu 1976 roku urodził się Elijah Blue. Cher i Greg Allman rozwiedli się w 1979 roku. W tym czasie mieszkała z Pocałunek lider Gene Simmons.
W 1978 roku Cherilyn Sarkisian La Piere Bono Allman oficjalnie zmieniła swoje imię na mononim Cher. Chętnie przyjęła wizerunek samotnej matki z dwójką dzieci ciężko pracujących na utrzymanie siebie i swojej rodziny. Chociaż w latach 80. była romantycznie związana z wieloma młodszymi mężczyznami, w tym Valem Kilmerem, Tomem Cruisem, Bon Jovi gitarzysta Richie Sambora i 22-letni piekarz obwarzanek Rob Camilletti, Cher nie wyszła ponownie za mąż.
Sonny Bono zginął w wypadku narciarskim w 1998 roku, a Cher wygłosił przemówienie na jego pogrzebie. Nazwała go „najbardziej niezapomnianą postacią”, jaką spotkała. W hołdzie mu poprowadziła specjalny program CBS TV zatytułowany Sonny i ja: Cher Pamięta w maju 1998 r.
Kariera muzyczna
W drugiej połowie lat 60., po początkowym sukcesie solowym, Cher zrównoważyła solowe hity, takie jak „Bang Bang (My Baby Shot Me Down)” ze swoim Sonnym i Cher sukcesy „I Got You Babe” i „The Beat Goes On”. Jednak pod koniec dekady komercyjne losy duetu i Cher jako artystki solowej wyblakły.
W 1971 r. Cher rozpoczęła pierwszy z wielu powrotów. The Sonny & Cher Comedy Hour zadebiutowała w telewizji w sierpniu 1971 roku, a Cher wypuściła swój pierwszy singiel popowy nr 1 „Gypsys”. (sic!), Tramps & Thieves”. W ciągu trzech lat wydała cztery hity z pierwszej dziesiątki popu, a trzy z nich do #1.
Po kolejnym spadku popularności dzięki eksperymentom z muzyką rockową pod koniec lat 70. Cher wskoczyła na dyskoteka modą i wrócił do pierwszej dziesiątki z „Take Me Home”. Jej powrót był krótkotrwały, a jej niefortunna grupa rockowa Black Rose nie znalazła się na listach przebojów z albumem pod tym samym tytułem.
Cher spędziła większość wczesnych lat 80. na kultywowaniu swojej kariery aktorskiej. W drugiej połowie dekady podpisała kontrakt z Geffen Records, aby rozpocząć masowy, trzeci powrót. Poczynając od „I Found Someone” z 1987 roku, nowa mieszanka popu i rocka Cher przyniosła jej cztery kolejne hity z pierwszej dziesiątki, w tym „If I Could Turn Back Time” z 1989 r., jeden z jej ulubionych koncertów.
Ku zaskoczeniu wielu Cher miała jeszcze jedną ważną muzykę w rękawie po tym, jak przez większość lat 90. znikała z centrum uwagi. Singiel taneczny „Believe” został przyjęty jako jedno z największych osiągnięć w jej karierze i wspiął się na pierwsze miejsce. To był wielki hit na całym świecie i wprowadził technologię automatyczne dostrajanie do głównego nurtu muzyki pop. Piosenka rozpoczęła serię regularnych hitów Billboard wykres tańca, który rozciągał się na następne 15 lat.
W 2002 roku Cher rozpoczęła pożegnalną trasę koncertową. Nie wycofywała się z nagrywania i aktorstwa, ale planowała odejść od harówki koncertowania od miasta do miasta. Trasa, pierwotnie zaplanowana na 49 koncertów, była wielokrotnie przedłużana. Kiedy dobiegła końca w 2005 roku, pożegnalna trasa Cher obejmowała 326 występów i była jedną z najbardziej dochodowych tras koncertowych wszechczasów, przynosząc 250 milionów dolarów. Podążyła za nim z trzyletnią rezydencją w Las Vegas, która zarobiła 60 milionów dolarów rocznie w latach 2008-2011.
Ponad dziesięć lat po swojej pierwszej pożegnalnej trasie Cher ponownie wyruszyła w trasę w 2014 roku Przebrany do zabijania wycieczka. Po 49 wyprzedanych występach zakończyło się z powodu infekcji nerek. Cher rozpoczęła nową rezydencję w Las Vegas na początku 2017 roku.
Kariera filmowa
Cher długo chciała być odnoszącą sukcesy aktorką filmową, zanim przeniosła się do Nowego Jorku w 1982 roku, brała lekcje aktorstwa i została zatrudniona do produkcji na Broadwayu Wróć do Five and Dime, Jimmy Dean. Następnie zaproponowano jej rolę w filmie Jedwabny, który otrzymał głośne pochwały od krytyków. Za rolę w filmie Cher zdobyła Złoty Glob dla najlepszej aktorki drugoplanowej.
1987 był rokiem przełomowym dla kariery aktorskiej Cher. Zagrała w trzech filmach, w tym Podejrzany, Czarownice z Eastwick, oraz Chory umysłowo. Ten ostatni był przebojem komercyjnym i krytycznym, przynosząc Cher nagrodę Akademii dla najlepszej aktorki. Nagle stała się jedną z najbardziej rozchwytywanych aktorek filmowych lat 80., zarabiając milion dolarów na filmie.
Kolejny sukces filmowy Cher był nierówny. Jej film z 1990 roku Syreny odniosła sukces komercyjny. W 2010 roku dokonała szeroko nagłośnionego powrotu do filmów w Groteska. Jej piosenka z filmu „You Haven' Seen the Last Of Me” była numerem jeden wśród tanecznych hitów.
Spuścizna
Cher był obchodzony za reprezentowanie kobiecej niezależności w branżach zdominowanych przez mężczyzn. Jej decyzje dotyczące wykonywania hard rocka, dyskoteki i noszenia dziwacznych strojów są jej własne. Jako najstarsza kobieta, która w wieku 52 lat trafiła na pierwsze miejsce listy przebojów, Cher udowodniła również, że granice przemysłu rozrywkowego mogą być elastyczne.
Cher nieustannie zmieniała swój wizerunek, aby podążać za trendami i pozostać w centrum uwagi, nawet gdy sukces komercyjny był nieuchwytny. W latach 80. udowodniła swoją wszechstronność jako artystka, zdobywając Oscara za aktorstwo. ten New York Times nazwał ją „Królową Powrotu”.
Cher jest również uważana za ikonę społeczności gejowskiej. Jest ceniona przez gejów za wyczucie stylu i trwałość w centrum uwagi rozrywkowej. Często jest obiektem naśladowania przez drag queens. Cher również objęła społeczność LGBT, gdy jej najstarsze dziecko wyszło na jaw jako gej, a później przeszło z płci żeńskiej w męskiej jako Chaz Bono.
