W 1953 roku Keith Kramer z Jacksonville na Florydzie wraz z wujem swojej żony Matthew Burnsem postanowili stworzyć pomysł na restaurację własne, zainspirowane oryginalną restauracją McDonald's w San Bernardino w Kalifornii. W ramach swojej nowej restauracji kupili prawa do specjalnego urządzenia do grillowania o nazwie Insta-Broiler i nazwali swoją restaurację „Insta-Burger King”.
Kilka lat później pomysł rozrósł się do kilku restauracji i podchwyciło go dwóch kolegów z klasy Cornell University, James McLamore i David Edgerton.
Początki Burger Kinga
McLamore i Edgerton zaczęli od zakupu jednego Insta-Burger Kinga franczyzowa w Miami w 1954 r. Rozwój obszaru metropolitalnego Miami uczynił go doskonałą lokalizacją do założenia nowej sieci, ale konieczne było wprowadzenie zmian w celu dalszego udoskonalenia maszyny Insta-Broiler. McLamore i Edgerton wymyślili grill gazowy, który nazwali „brojlerem płomieniowym”, który wyeliminował problemy występujące w grillu Insta-Broiler.
Do 1959 roku sieć Insta-Burger rozrosła się, ale działalność Kramer-Burns popadła w kłopoty finansowe. kłopoty, a McLamore i Edgerton wykupili całą firmę, aby ją zrestrukturyzować i ożywić operacje. W 1961 roku ponownie ochrzczony Burger King i jego charakterystyczny burger, Whopper, zaczęli rozprzestrzeniać się w całych Stanach Zjednoczonych.
W 1967 roku firma Pillsbury Company kupiła Burger King Corporation za 18 milionów dolarów i wraz z kapitałem firmy piekarniczej za tym, pod koniec lat 70. Burger King mógł się rozrosnąć i stać się drugą co do wielkości siecią burgerów w Ameryce, tuż za McDonalda.
Interwencja Donalda Smitha
W 1978 roku Burger King podrabował dyrektora naczelnego Donalda N. Smitha z McDonalda. Zrestrukturyzował umowy franczyzowe firmy, tak aby właściciele nie mogli posiadać franczyz w innych sieciach, zachęcając w ten sposób do lojalności; i tak, że nie mogli prowadzić sklepów dalej niż godzinę jazdy od swoich domów, ograniczając w ten sposób nieobecnego właściciela.
Wielu nierentownych właścicieli franczyz odeszło, odchudzając firmę. To właśnie w tym czasie Burger King zaczął docierać do dzieci, przeciwstawiając się reklamom McDonald's przedstawiającym aktorskie wersje jego postacie Ronald McDonald i jego przyjaciele z postaciami o podobnej tematyce: Burger King, który był także magiem, Czarodziej Frytek i Sir Mocno potrząśnij.
Smith rzucił wyzwanie nie tylko swojemu byłemu pracodawcy i Long John Silver's, wprowadzając pierwsze kanapki rybne w Burger Kingu, ale także Kentucky Smażony Kurczak i Wendy's, przedstawiając swoje pierwsze kanapki z kurczakiem. Sprzedaż firmy wzrosła o 15 procent do 1980 roku, kiedy to Smith został ponownie okradziony, tym razem przez PepsiCo. Po jego odejściu sprzedaż zaczęła spadać.
Wpływ Normana Brinkera
Norman Brinker, którego sprowadzono do Pillsbury, kiedy kupowali jego sieć Steak & Ale, został oskarżony o uzdrowienie firmy. Rozpoczął coś, co stało się znane jako Wojny Burgerowe, publikując reklamy, w których twierdzono, że burgery Burger Kinga są większe i lepsze niż McDonald's; mogą to być pierwsze „reklamy ataku” w stylu politycznym w branży spożywczej.
Podobnie jak w przypadku Smitha, Brinker's pracował przez krótki czas, zanim opuścił firmę, a następnie zaczął budować sieć restauracji Chili's.
Bez Smitha i Brinkera Burger King ponownie odrzucił ofertę i był to jeden z powodów, dla których Pillsbury nie było w stanie odeprzeć oferty przejęcia złożonej przez brytyjską firmę Grand Metropolitan PLC.
Mając już zasięg ogólnoświatowy, Grand Met zmienił metody dystrybucji Burger Kinga, zmieniając kontrakt na napoje bezalkoholowe z Pepsi na Coca-Colę, nawiązując współpracę z Walt Disney Company w celu nawiązania kontaktu z filmami Disneya i ekspansji BK na całym świecie, częściowo poprzez zakup firmy prowadzącej brytyjską sieć burgerów Słaby.
Budynek siedziby firmy w Miami został zniszczony przez huragan Andrew w 1992 r., ale proaktywna reakcja Grand Met doprowadziła do szybkiego odbicia. W 1997 roku Grand Met połączył się z browarniczym gigantem Guinnessem, tworząc Diageo plc, która zdawała się ignorować Burgera Kinga w porównaniu z właściwościami napojów alkoholowych, w tym Guinnessa, Johnniego Walkera i Moet & Chandon.
IPO BK
BK ponownie spadło, aż TPG Capital, przy wsparciu Goldman Sachs i Bain Capital, nie kupił Burger Kinga za 1,5 miliarda dolarów. W 2006 r. rozpoczęto pierwszą ofertę publiczną, która wygenerowała 425 mln dolarów wpływów z kapitału własnego.
TPG wprowadziło koncepcję Whopper Bar, pozwalającą klientom w niektórych sklepach lepiej widzieć przygotowywane burgery. Jest to koncepcja podobna do sieci steakhouse Benihana, ale bardziej znana Starbucksa klientów, a pracowników nazywano „Whopperistas”. Wartość firmy wzrosła do 3,2 miliarda dolarów, czyli tyle, ile 3G Capital zapłaciło za nią TPG w 2010 roku.
W 2011 roku Burger King po raz kolejny zmienił swoje menu i kampanie reklamowe i radził sobie na tyle dobrze, że w 2012 roku 3G Capital ponownie wprowadziło firmę na giełdę. W 2014 roku sieć Burger King połączyła się z kanadyjską siecią Tim Hortons, kanadyjską siecią restauracji i kawiarni.
Po fuzji Burger Kinga i Tima Hortonsa w 2014 roku, w grudniu tego roku powstała Restaurant Brands. W 2018 roku Restaurant Brands kupiła Popeyes za 1,8 miliarda dolarów. Przejęcie, które dodatkowo rozszerzyło ofertę menu firmy poza burgery i pączki i objęło smażonego kurczaka. Celem Restaurant Brands na przestrzeni ostatnich kilku lat była ekspansja na wiele stabilnych sieci fast foodów.
Od 2018 r. Burger King odzyskał drugie miejsce w wojnach burgerowych ze sprzedażą w USA na poziomie 9,6 miliarda dolarów w porównaniu z 9,3 miliarda dolarów sprzedaży Wendy's w roku poprzednim. McDonald’s nadal pozostaje liderem ze sprzedażą w USA na poziomie 37,6 miliardów dolarów.
Akcje Burger Kinga, notowanego pod marką Restaurant Brands, wzrosły z 35 dolarów w 2014 roku do 55 dolarów w 2018 roku, czyli 57%.
