To nie byłby wojskowy gdyby nie wiązało się to ze strzelaniem z broni. Członkowie po raz pierwszy nauczą się strzelać z prawdziwej broni wojskowej podczas ostatnich kilku tygodni podstawowego szkolenia bojowego umiejętność posługiwania się bronią jest kluczowa dla członków służby – chociaż znaczenie każdej broni różni się w zależności od praca.
Wojskowe pistolety szkoleniowe
Szkolenie z broni różni się znacznie w zależności od podstawowych programów szkoleniowych różnych branż. Bez wątpienia, Korpus Piechoty Morskiej Rekruci strzelają najwięcej nabojów podczas podstawowych programów szkoleniowych, a następnie Armia, Siły Powietrzne, Marynarka wojennai wreszcie Straż Przybrzeżna. Niezależnie od branży, rekrut nie może ukończyć studiów wojskowe podstawowe szkolenie bojowe/obóz rekrutacyjny bez udowadniania, że potrafią posługiwać się bronią wojskową, nie strzelając do siebie, kolegów z klasy ani instruktorów.
W Siłach Zbrojnych Stanów Zjednoczonych używa się wielu rodzajów broni, ale w ramach podstawowego szkolenia bojowego od rekruta wymagane jest poznanie tylko kilku. Jeśli praca wojskowa wymaga wiedzy na temat dodatkowej broni i sposobu jej użycia, w szkole wojskowej odbędzie się więcej szkoleń.
Karabin szturmowy M-16A2
The Karabin M-16A2 to standardowy karabin wojskowy używany w walce. Nosi go prawie każdy żołnierz w strefie działań bojowych. Większość ludzi nazywa go po prostu „M-16”.
M-16 w takiej czy innej formie istnieje od wojny w Wietnamie (pierwsza wersja, M16A1, weszła do służby wojskowej w 1964 roku). Jego trwałość wynika z jego przydatności jako ogólnej broni szturmowej. Przez wielu uważany jest za jeden z najlepszych karabinów wojskowych, jakie kiedykolwiek wyprodukowano, choć zwolennicy karabinka M-4 mogą polemizować z tą oceną. Karabin jest lekki, prosty w obsłudze i strzela dużą ilością ołowiu.
Karabin M16A2 5,56 mm to lekka, chłodzona powietrzem, zasilana gazem, zasilana z magazynka broń, strzelająca z ramienia lub biodra przeznaczony do prowadzenia ognia automatycznego (seria trzystrzałowa) lub półautomatycznego (pojedynczy strzał) przy użyciu dźwignia zmiany biegów.
Broń posiada w pełni regulowaną szczerbinkę. Dolna część osłony spustu otwiera się, aby zapewnić dostęp do spustu podczas noszenia rękawic zimowych lub sprzętu ochrony chemicznej. Zespół komory zamkowej/lufy posiada w pełni regulowaną szczerbinkę i kompensator, który pomaga utrzymać lufę opuszczoną podczas strzelania. Stalowy zespół zamka i przedłużenie lufy są wyposażone w występy blokujące, które blokują grupę zamków na przedłużeniu lufy, dzięki czemu karabin może mieć lekką aluminiową komorę zamkową.
Podczas podstawowego szkolenia bojowego rekruci armii, sił powietrznych i piechoty morskiej będą strzelać z tej broni. Podczas szkolenia rekrutów marynarki wojennej rekruci strzelają ze skomputeryzowanego symulatora karabinu M-16. Ten symulator przypomina strzelanie z prawdziwego przedmiotu (skomputeryzowany karabin nawet kopie i wydaje głośny dźwięk). Straż Przybrzeżna jest jedyną jednostką, która podczas szkolenia podstawowego nie strzela z karabinu M-16. Rekruci, którzy przechodzą szkolenie w klasie, otrzymują instrukcje dotyczące strzelania z broni, a także praktyczne szkolenie w zakresie demontażu, czyszczenia i ponownego montażu. Jeśli członek Straży Przybrzeżnej otrzyma pracę wymagającą noszenia karabinu M-16, przejdzie on dodatkowe szkolenie, obejmujące faktyczne strzelanie z tej broni.
Karabin M-4
The Bojowy karabin szturmowy M-4 po raz pierwszy wstąpił do służby wojskowej w 1997 r. Karabin jest standardową bronią używaną przez niektóre jednostki armii, takie jak 82 Dywizja Powietrznodesantowa i jednostki operacji specjalnych, takie jak Strażnicy Armii. Dzięki skróconej lufie i składanej kolbie M-4 idealnie nadaje się do strzelań z bliska, gdzie wymagana jest lekkość i szybkość działania. Wystrzeliwując standardowy nabój kalibru 5,56 milimetra (taki sam jak M-16), pusta broń waży zaledwie 5,6 funta. Zmieniona szczerbinka pozwala na lepszą kontrolę broni aż do maksymalnego zasięgu użytej amunicji. Dzięki PAQ-4 (celownikowi podczerwieni) zamontowanemu na przednim systemie szyn, M-4 można zamontować w celu zwiększenia siły ognia.
Karabinek M-4 można również wyposażyć w 40-milimetrowy granatnik M-203. M-203 to lekka, kompaktowa, ładowana odtylcowo wyrzutnia jednostrzałowa z pompką. Wyrzutnia składa się z osłony dłoni i celownika z regulowanym, składanym metalowym ostrzem krótkiego zasięgu zespół celownika i aluminiowy zespół zamkowy, w którym mieści się zatrzask lufy, ogranicznik lufy i spust mechanizm. Wyrzutnia może strzelać różnorodną amunicją 40-milimetrową o małej prędkości. Wyrzutnia posiada również celownik kwadrantowy, który można przymocować do uchwytu transportowego M-4 i jest używany, gdy wymagana jest precyzja aż do maksymalnego efektywnego zasięgu broni.
Niektórzy rekruci armii (zwykle ci, którzy szkolą się w piechocie) będą mieli szansę nosić i kwalifikować się w M-4 zamiast M-16. Wielu żołnierzy piechoty morskiej zostanie przeszkolonych na M-4 podczas szkolenia piechoty piechoty morskiej, po szkoleniu podstawowym.
Pistolet M-9
Podczas walki pistolety noszą głównie oficerowie – większość żołnierzy tego nie robi. Godnymi uwagi wyjątkami są żandarmeria i siły specjalne. The Pistolet M-9 jest podstawową bronią boczną wszystkich sił zbrojnych z wyjątkiem Straży Przybrzeżnej. Do służby wszedł w 1985 r. (1990 r. dla Wojska Polskiego). Przyjęcie pistoletu M-9 było wynikiem mandatu Kongresu dotyczącego wyposażenia wszystkich służb USA w standardowy pistolet. M-9 spełnia rygorystyczne wymagania dotyczące niezawodności funkcjonalnej, szybkości pierwszego strzału, szybkości ognia, szybkości przeładowania, zasięgu, penetracji i celności do 50 metrów.
Elementy pistoletu są wymienne, co pozwala na złożenie tej broni z części innych. Osoby biorące udział w podstawowym szkoleniu bojowym armii będą strzelać z M-9 przed ukończeniem szkoły. Siły Powietrzne wcześniej wymagały od uczestników strzelania z pistoletu M-9 podczas podstawowego szkolenia, ale tak się stało ponieważ usunięto ten wymóg, ponieważ niewielu członków Sił Powietrznych musi nosić przy sobie pistolet walka. Pozostałe gałęzie nie używają tej broni podczas szkolenia wstępnego.
Pistolet Sig Sauer P229 DAK
Podczas gdy inne gałęzie używają M-9 jako standardowego pistoletu, Straż Przybrzeżna należy do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a nie Departamentu Obrony, i dlatego używa standardowej broni używanej przez DHS. Pistolet P229 DAK .40 S&W jest standardową bronią boczną Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Straży Przybrzeżnej i jest kompaktowym pistoletem podwójnego działania. Pistolet waży tylko 6,5 funta i strzela wyłącznie podwójnym działaniem, co oznacza, że jest bronią bezpieczną i niezawodną. Kluczową cechą tego pistoletu jest szybki i łatwy demontaż w celu czyszczenia. Wystarczy ponownie zablokować zamek i wyjąć magazynek. Model DAK zawiera również zdolność podwójnego uderzenia.
