Narodowy system przestrzeni powietrznej (NAS) powstał u zarania lotnictwa komercyjnego, aby zapewnić bezpieczne i wydajne przemieszczanie się statków powietrznych z punktu A do punktu B. To stary system, ale sprawdza się u nas od drugiej wojny światowej. W rzeczywistości Stany Zjednoczone mają najbezpieczniejsze niebo na świecie, jeśli chodzi o transport lotniczy.
Według Federalnej Administracji Lotniczej (FAA) na niebie nad Ameryką znajduje się jednocześnie około 7 000 samolotów. Oczekuje się, że liczba ta będzie tylko rosnąć w ciągu najbliższych 15 lat, a dopasowanie wszystkich tych samolotów do naszej obecnej struktury przestrzeni powietrznej będzie coraz trudniejsze. System transportu powietrznego nowej generacji (NextGen) FAA obiecuje przekształcenie obecnego systemu przestrzeni powietrznej w celu optymalizacji wykorzystania przestrzeni powietrznej, ograniczenia emisji, oszczędności paliwa i zmniejszenia opóźnień lotów. Jednak do czasu pełnego wdrożenia NextGen nasz obecny system przestrzeni powietrznej będzie musiał wystarczyć.
Kubatura
FAA klasyfikuje przestrzeń powietrzną w jednej z czterech kategorii:
- Kontrolowana przestrzeń powietrzna: przestrzeń powietrzną wokół ruchliwych lotnisk, wraz z trasami samolotów i powyżej 5000 metrów. FAA dalej dzieli tę przestrzeń powietrzną na przestrzeń powietrzną klas A, B, C, D i E, z których każda ma inne wymiary i zasady.
- Niekontrolowana przestrzeń powietrzna: każda przestrzeń powietrzna, która nie jest kontrolowana.
- Przestrzeń powietrzna specjalnego przeznaczenia: obszary zastrzeżone, zabronione, obszary ostrzegawcze i alarmowe oraz obszary działań wojskowych (MOA).
- Inna przestrzeń powietrzna: przestrzeń powietrzna wykorzystywana na potrzeby tymczasowych ograniczeń lotów.
Centra kontroli ruchu lotniczego
NAS to coś więcej niż tylko wieża kontrolna na lokalnym lotnisku. Podczas typowego lotu pilot będzie komunikował się z kontrolerami w każdym z poniższych miejsc:
- ARTCC - Przestrzeń powietrzna nad Stanami Zjednoczonymi jest podzielona na 22 sektory regionalne, każdy kontrolowany przez Centrum Kontroli Ruchu Trasy Powietrznej, czyli ARTCC. Gdy lot przekracza granicę z jednego regionu ARTCC do drugiego, kontroler ruchu lotniczego przekazuje odpowiedzialność za komunikację za ten lot kontrolerowi ARTCC w następnym regionie.
- TRACON- Radarowa kontrola zbliżania terminala (TRACON) jest dla pilotów nazywana po prostu „podejściem”. Kiedy statek powietrzny zbliży się do lotniska, kontrolerzy ARTCC przekażą komunikację do kontrolera TRACON, który będzie asystował statkowi powietrznemu podczas części lotu związanej z przylotem.
- ATCT- Kontrolerzy w lokalnej wieży kontroli ruchu lotniczego (ATCT) są odpowiedzialni za statki powietrzne w układzie ruchu odpowiedniego lotniska. Gdy statek powietrzny znajdzie się w obszarze ruchu lokalnego lotniska, zostaje przekazany ATCT, gdzie kontrolerzy będą nadzorować jego końcowe podejście i lądowanie. Kontrolerzy naziemni są również częścią ATCT i nadzorują operacje taksówek i bramek.
- FSS- Obecnie działa sześć stacji obsługi lotów (FSS). Specjaliści ds. usług lotniczych pomagają pilotom w planowaniu przed lotem, odprawach pogodowych i przekazywaniu innych informacji związanych z trasą lotu pilota.
Technologia
Oprócz wielu różnych technologii, które są stosowane od lat, przemysł lotniczy jest ciągły rozwój nowych technologii, aby uczynić system bardziej wydajnym, łatwiejszym i bezpieczniejszym dla pilotów oraz kontrolery. Oto tylko kilka z nich:
- Radar- Obecnie, aby zapewnić płynne działanie, serwer NAS w dużej mierze opiera się na naziemnych systemach radarowych. Radar naziemny emituje fale radiowe, które odbijają się od samolotów. Sygnał z samolotu jest następnie interpretowany i przesyłany cyfrowo na ekrany komputerów w ARTCC, TRACON lub ATCT.
- Standardowe radia- Piloci i kontrolerzy komunikują się bezpośrednio z radiotelefonami VHF (bardzo wysokiej częstotliwości) i UHF (ultra wysokiej częstotliwości).
- CPDLC- Komunikacja łącza danych kontrolera pilota, jak sama nazwa wskazuje, to metoda komunikacji kontrolerów i pilotów za pośrednictwem łącza danych. Ten rodzaj komunikacji jest wygodny tam, gdzie radiotelefon nie jest dostępny, a także zmniejsza przeciążenie łącza radiowego.
- GPS- Rodzaj pomocy nawigacyjnej, tzw Globalny System Pozycjonowania to najdokładniejszy i najpopularniejszy sposób nawigacji lotniczej oraz podstawa programu NextGen.
- ADS-B- W ostatnich latach popularny stał się system o nazwie ADS-B (automatyczny zależny nadzór-rozgłaszanie) jako środek aby pomóc pilotom i kontrolerom w uzyskaniu dokładniejszego obrazu ruchu lotniczego, pogody i terenu podczas: lot.
System transportu powietrznego nowej generacji
Nasz obecny system ruchu lotniczego dostarcza samoloty tam, gdzie powinny, w sposób bezpieczny i zorganizowany, wykorzystując zarówno stare, jak i nowe technologie. Chociaż nasz obecny krajowy system przestrzeni powietrznej działał dobrze przez wiele lat, nie jest on optymalny w kontekście dzisiejszego natężenia ruchu lotniczego na naszym niebie. Jesteśmy świadkami bardziej zatłoczonych pasów startowych, opóźnień na lotniskach, marnowania paliwa i utraty przychodów niż kiedykolwiek wcześniej. Jest jednak nadzieja; Program NextGen ma na celu ulepszenie obecnego serwera NAS poprzez znalezienie metod radzenia sobie ze zwiększonym ruchem i ulepszania całego systemu.
