Chociaż frywolne pozwy nie są rzadkością w dzisiejszym środowisku spornym, niektóre wyróżniają się tym, że są tak niedorzeczne. Oto siedem przykładów.
Spodnie za 67 milionów dolarów
W 2005 roku sędzia prawa administracyjnego w Waszyngtonie zabrał parę spodni do lokalnej pralni chemicznej w celu przeróbki. Kiedy kilka dni później sędzia poszedł odebrać spodnie, odkrył, że ich tam nie było. Właściciele firmy, małżeństwo o imieniu Chung, niechcący wysłali ich do niewłaściwej lokalizacji. Spodnie szybko odnaleziono, jednak sędzia stwierdził, że nie należą do niego i odmówił ich przyjęcia.
Następnie sędzia pozwał pralnię chemiczną na 67 milionów dolarów. Twierdził, że Chungowie nie zastosowali się do znaku „gwarantowana satysfakcja” umieszczonego w sklepie. Utrzymywał również, że nie dotrzymując gwarancji, Chungowie dopuścili się siedmiu odrębnych naruszeń prawa Waszyngtonu dotyczącego ochrony konsumentów. Sąd DC nie zgodził się z tym i wydał orzeczenie na korzyść Chungów. Sędzia złożył apelację, ale ostatecznie sprawę przegrał.
Ta reklama była po prostu zbyt przerażająca!
W 2014 roku mieszkanka Nowego Jorku pozwała Showtime Networks, CBS Outdoor Americas, miasto Nowy Jork i dwa władze transportu publicznego za obrażenia, których doznała podczas upadku spowodowanego strasznym plakatem. Kobieta twierdziła, że była na klatce schodowej w Grand Central Terminal, kiedy zauważyła reklamę programu telewizyjnego „Dexter”. W ogłoszeniu pojawiło się zdjęcie Michaela C. Hall, który w serialu gra seryjnego mordercę, z twarzą zakrytą celofanem.
Kobieta twierdziła, że zdjęcie było „szokującą reklamą”, która była tak niepokojąca, że spadła ze schodów. Podniosła, że pozwani ponoszą odpowiedzialność za obrażenia, których doznała prawej stopy i kostki.
Oskarżeni argumentowali, że nie mieli obowiązku chronić kobiety przed reklamą, jej reakcja na ogłoszenie była nieprzewidywalna i nie byli odpowiedzialni za jej upadek. Sędzia ostatecznie się zgodził. Umorzył sprawę ze względu na nieprzedstawienie przez kobietę m.in przyczyna działania.
Naruszyłeś patent, którego nie miałem!
Mag imieniem David Roller pozwał iluzjonistę Davida Copperfielda za patent naruszenie. Pan Roller utrzymywał, że opatentował swoje boskie moce i że pan Copperfield użył ich bez jego pozwolenia. W rzeczywistości pan Roller nie ubiegał się o patent na swoje boskie moce ani go nie uzyskał.
Kiedy pan Copperfield złożył wniosek o oddalenie pozwu, utrzymując, że patent nie istnieje, pan Roller złożył poprawioną skargę. Tym razem zarzucił, że pan Copperfield i kilka innych osób spiskowali w celu jego zamordowania. Sąd zauważył, że powód nie przytoczył żadnych faktów na poparcie swojego twierdzenia oraz że miał długą historię wnoszenia błahych pozwów, w tym wcześniejszych roszczeń przeciwko panu Copperfieldowi. Sąd oddalił pozew pana Rollera i zakazał mu składania podobnych roszczeń w przyszłości.
Ale moje fantazje nigdy się nie spełniły!
Mieszkaniec stanu Michigan pozwał firmę Anheuser-Busch za rzekome naruszenie stanowej ustawy o cenach i reklamie. Z pozwu wynika, że piwowar umieścił reklamy zawierające wizerunki pięknych kobiet i tropikalnej scenerii. Reklamy były zwodnicze i wprowadzające w błąd, ponieważ sugerowały, że fantazje danej osoby mogą stać się rzeczywistością. Namawiali także powoda i inne osoby do picia produktów firmy. Anheuser-Busch wiedziała, że jej produkty są potencjalnie niebezpieczne, ponieważ mogą prowadzić do uzależnienia i innych problemów zdrowotnych. Powód domagał się ponad 10 000 dolarów odszkodowania za obrażenia fizyczne i psychiczne, cierpienie emocjonalne oraz straty finansowe.
Sąd pierwszej instancji nie zgodził się z twierdzeniami mężczyzny i wydał orzeczenie na korzyść Anheuser-Busch. Zgodził się z tym sąd apelacyjny. Ustaliło, że obrazy w reklamach nie były fałszywe, ale po prostu dmuchane. Ustaliła również, że browar nie miał obowiązku ostrzegać powoda, ponieważ ryzyko związane ze spożyciem napojów alkoholowych jest powszechnie znane.
W tubce jest jeszcze balsam do ust!
Kobieta z Kalifornii pozwała firmę Fresh Inc., producenta balsamu do ust Sugar Lip Treatment. Zarzuciła, że Fresh oszukał konsumentów co do ilości balsamu zawartego w tubkach kuracji do ust. W jej pozwie stwierdzono, że konsumenci mogą uzyskać dostęp tylko do 75 procent balsamu do ust w każdej tubie. Pozostałe 25 procent pozostało na dnie tubki i nie dało się nałożyć „w zamierzony sposób” (od tubki do ust). W jej pozwie zarzucono Freshowi bezpodstawne wzbogacenie i naruszenie trzech stanowych przepisów dotyczących ochrony konsumentów.
Sąd rejonowy oddalił powództwo, a sąd apelacyjny podtrzymał tę decyzję. Sąd apelacyjny orzekł, że etykieta produktu dokładnie opisuje ilość balsamu do ust w każdej tubce. Co więcej, konsumenci mogli zdecydować, czy warto wydobyć pozostały balsam palcem, czy małym narzędziem.
W tym pudełku cukierków jest powietrze!
Mieszkaniec Missouri próbował wszcząć pozew zbiorowy przeciwko Hershey Company, twierdząc, że zakupione przez niego pudełka cukierków Reese's Pieces i Whoppers zawierały za dużo powietrza. Mężczyzna kupował cukierki od co najmniej dziesięciu lat i ilość powietrza w pudełkach nie uległa zmianie. Mimo to złożył pozew, twierdząc, że Hershey naruszyła prawo ochrony konsumentów stanu Missouri. Zarzucił także spółce bezpodstawne wzbogacenie.
Sędzia oddalił sprawę, utrzymując, że powód nie udowodnił, że doznał obrażeń. Powód nie udowodnił również, że Hershey uzyskała jakąkolwiek nienależną korzyść.
Masz na myśli, że napoje mrożone faktycznie zawierają lód?
W 2016 roku mieszkaniec Illinois pozwał Starbucks za fałszywe podanie ilości płynu zawartego w zimnych napojach. Mężczyzna zarzucił, że Starbucks oszukał klientów, dodając lód do zimnych napojów, zmniejszając w ten sposób ilość płynu zawartego w kubkach. W jego pozwie domagał się odszkodowania za liczne przestępstwa, w tym oszustwo, naruszenie wyraźnej gwarancji, bezpodstawne wzbogacenie i naruszenie różnych stanowych przepisów dotyczących ochrony konsumentów.
Sędzia federalny oddalił sprawę, stwierdzając, że powód nie udowodnił, że reklama Starbucks była zwodnicza. Sędzia zgodził się z argumentacją Starbucks, że rozsądny konsument zamawiający napój mrożony oczekuje, że napój będzie zawierał zarówno płyn, jak i lód.
