„Przez pierwszy rok będę karmić ją wyłącznie piersią” – brzmiała moja natychmiastowa reakcja za każdym razem, gdy ktoś pytał o nasze plany żywieniowe, gdy byłam w ciąży z pierwszym dzieckiem. Myślałam, że skoro jest karmienie piersią, to samo przyjdzie.
Pragnąc powrotu do domu po porodzie, wyszłyśmy ze szpitala jeszcze zanim zespół laktacyjny zdążył nas odwiedzić. Początkowe sesje karmienia piersią naszej córki przebiegły dobrze i naiwnie myślałam, że te pierwsze karmienia są dokładnymi wskaźnikami tego, jak będzie przebiegać nasza przygoda z karmieniem piersią. Myliłem się.
Zaledwie trzy miesiące później ze łzami w oczach podejmowałem decyzję o całkowitym przejściu na formułę i próbowałem ją podjąć poczucie, dlaczego po prostu karmienie mojego dziecka w taki sposób, w jaki ludzie karmią swoje dzieci od zarania dziejów, wydawało się tak niemożliwe czas. Pomimo wielokrotnych wizyt u laktatorów i wirtualnych konsultacji, mój zapas wydawał się niewystarczający dla mojej rosnącej dziewczynki. Miałem nadzieję, że będę używał mleka modyfikowanego tylko jako suplementu, ale kiedy zasmakowała łatwości butelki, moja córka całkowicie odmówiła karmienia piersią. Miałam nadzieję, że uda mi się regularnie odciągać pokarm, aby nadal podawać jej mleko z piersi, ale do tego momentu dostawałam tylko łyżkę mleka na sesję odciągania i w końcu się poddałam.
„Założyłam, że skoro karmienie piersią jest, to samo przyjdzie.”
Z perspektywy czasu czasami zastanawiam się, czy moja podaż była naprawdę niska, czy też cały mój stres i niepokój z nią związany spowodowały jej spadek.
Chrisie Rosenthal, autorka i Międzynarodowa Rada Egzaminatorów Konsultantów Laktacyjnych (IBCLC). Sieć laktacyjna, twierdzi, że najczęstszym błędnym przekonaniem, jakie widzi, jest niska podaż mleka.
„Większość rodziców, których wspieram, uważa, że ich podaż jest niska, podczas gdy w rzeczywistości ich podaż jest duża” – mówi. „Obawiają się również, że podczas odciągania pokarmu powinny produkować więcej mleka. Myślę, że częściowo winne są media społecznościowe. Podobnie jak w przypadku wszystkich mediów społecznościowych, ludzie wybierają posty i mogą zdecydować się na opublikowanie ich szczególnie produktywnie sesji odciągania pokarmu lub mogą mieć nadmierną podaż, co prowadzi innych rodziców do przekonania, że są to duże ilości typowy."
Rosenthal wyjaśnia, że moje zmagania w pierwszych tygodniach również były całkowicie normalne. Chociaż czułam, że poniosłam porażkę, ponieważ nie okazywałam wiecznie spokojnej opieki nad noworodkiem sesje, które sobie zaplanowałem, potwierdza, że „większość rodziców twierdzi, że pierwsze sześć tygodni to okres najtrudniejszy.”
„Zarówno rodzice, jak i dziecko uczą się, jak karmić i zazwyczaj wszyscy są wyczerpani” – mówi. „Z mojego doświadczenia wynika, że rodzice twierdzą, że czują się komfortowo podczas karmienia i wypracowali sobie przyjemny harmonogram, który trwa od sześciu tygodni do trzech miesięcy”.
Oprócz wyzwań związanych z karmieniem, nasza córka była dość wybrednym dzieckiem w pierwszych miesiącach życia. Ciągle zastanawiałem się, czy jest coś, co jem, co podrażnia jej żołądek i prawie wszyscy, z którymi rozmawiałem, pytali, czy wyeliminowałem nabiał.
„Największym błędnym przekonaniem, jakie miałam na temat karmienia piersią, było założenie, że tak się zaczęło, jak się skończy”.
„Rezygnacja z nabiału to bardzo powszechna rada” – mówi Rosenthal. „Ale może być wiele powodów, dla których dziecko jest wzdęte i wybredne. Jednym z powodów jest to, że przewód pokarmowy u noworodka nie jest w pełni rozwinięty. W ciągu pierwszych kilku tygodni doświadczają także kilku gwałtownych wzrostów wzrostu, a dzieci wzdęte/wybredne są bardzo częste w tym wieku. skoki wzrostu.” Sugeruje najpierw rozmowę z pediatrą, jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko ma alergię na nabiał.
Kiedy urodziłam drugie dziecko, z umiarkowanym optymizmem podeszłam do decyzji o ponownym karmieniu piersią. Tym razem zadbałam o to, abyśmy spotkały się ze specjalistami laktacyjnymi w szpitalu i chętnie chłonęłam wszystkie ich porady i wskazówki. Wszystko szło dobrze, ale nasza córeczka w pierwszym tygodniu miała problemy z przybraniem na wadze, więc pediatra zalecił jej uzupełnienie odrobiną mleka modyfikowanego. Ponieważ suplementacja oznaczała początek końca naszego pierwszego doświadczenia z karmieniem piersią, byłam zdruzgotana tą sugestią. Kiedy wróciliśmy do domu, odciągałam pokarm pomiędzy sesjami karmienia piersią, aby zapewnić jej dodatkową ilość mleka, której potrzebowała. W ciągu kilku tygodni wróciła na właściwe tory, jeśli chodzi o przyrost masy ciała. Ma teraz ponad pięć miesięcy i po wielu ćwiczeniach karmienie piersią w końcu wydaje się tak naturalne, jak myślałam, zanim została mamą.
„Karmienie piersią jest łatwiejsze dla rodziców, którzy karmili już piersią” – mówi Rosenthal. „Badania pokazują, że rodzice produkują znacznie więcej mleka przy każdym kolejnym dziecku. Jeśli za pierwszym razem wystąpiły trudności z zaopatrzeniem w mleko, jest większe prawdopodobieństwo, że będziemy mieć więcej mleka i mniej stresu związanego z podawaniem dziecka numer dwa i później”.
Największym błędnym przekonaniem, jakie miałam na temat karmienia piersią, było założenie, że jak się zaczęło, tak się skończy.
Przy pierwszym dziecku byłam zbyt pewna siebie. Mocny początek sprawił, że pomyślałem, że już wszystko wymyśliłem, ale później wszystko się rozpadło. Przy drugim porodzie, zaledwie tydzień po porodzie, obawiałam się, że nasze karmienie piersią zakończy się przedwcześnie, a mimo to jesteśmy już pięć miesięcy później i jesteśmy silni.
„Niektórym rodzicom bardzo łatwo jest karmić piersią swoje dzieci. Dla innych rozpoczęcie może być łatwe, ale na dalszej drodze mogą wystąpić komplikacje. Karmienie piersią zmienia się wraz z wiekiem dziecka”. wyjaśnia Rosenthal.
„Jestem wdzięczna, że mieliśmy mleko modyfikowane, kiedy mój mózg, ciało i dziecko tego potrzebowały, i jestem wdzięczna, że dostałam drugą szansę na karmienie piersią”.
„Ogólnie rzecz biorąc, karmienie piersią zwykle staje się łatwiejsze. Jednak w miarę starzenia się dzieci (i rodzice) stają przed nowymi wyzwaniami, a rodzice na każdym etapie mają pytania”.
Ponieważ karmienie piersią po raz drugi było niezwykle pozytywnym doświadczeniem, czasami odczuwam ukłucie żalu, gdy myślę o tym, czego mi brakowało przy pierwszym dziecku. Ale potem patrzę na mojego energicznie rozwijającego się trzylatka i smutek ustępuje miejsca wdzięczności. Jestem wdzięczna, że mieliśmy mleko modyfikowane, kiedy mój mózg, ciało i dziecko tego potrzebowały, i jestem wdzięczna, że otrzymałam drugą szansę na karmienie piersią.
Wsparcie innych mam było kluczowe, pomogło mi pozbyć się poczucia winy związanego ze stosowaniem mleka modyfikowanego i wsparcia specjalistki od laktacji (i inne mamy – znowu!) zmieniły zasady gry, jeśli chodzi o osiągnięcie moich celów związanych z karmieniem piersią czas. Bez względu na to, w jaki sposób karmione są nasze dzieci, naprawdę potrzeba całej wioski, aby wspierać rodziców przez cały proces.
Ellie Hughes
