Koń z głowicą jest gimnastyka artystyczna mężczyzn wydarzenie. To drugi aparat startujący w kolejności olimpijskiej (piętrokoń z łękami, pierścienie, sklepienie, poręcze równoległe i poprzeczka wysoka).
Koń z łękami
Koń ma około 3,8 stopy. wysoka. Długość szczytu wynosi około 5,25 stopy. a szerokość około 13,8 cala. -- na dole jest nieco mniejszy. Jest pokryty skórą i ma dwie głowice, które mają około 4,7 cala. wysokie i 18 cali. od siebie. Głowice są zwykle wykonane z tworzywa sztucznego.
Rutyna z łękami
Gimnastycy nie mogą zatrzymywać się podczas rutyny i muszą kontynuować ruch po zamontowaniu urządzenia. Rutyny zbudowane są z różnych typów i kategorii kręgów (zamachy obiema nogami razem o jeden pełny obrót wokół konia, przy jednoczesnym utrzymaniu ciało poziomo do ziemi) oraz praca nożycowa (przestawianie nóg nad koniem łękowatym podczas huśtania, czasem do stania na rękach i do tyłu w dół).
Rutyny mogą obejmować flairs (koło z rozstawionymi nogami), elementy na pojedynczej łęku i takie, które przemieszczają się wzdłuż długości konia. Wszystkie rutyny muszą również kończyć się zejściem, które może obejmować piruet i przejście na ręce. Demonty powinny być przyklejone, tak jak w innym aparacie.
Klucz - i Tricky - Wydarzenie
Wielu uważa, że koń z łękiem jest w tym samym duchu co koński równoważnia: to wydarzenie typu make it or breaks. Wiele zawodów zostało przegranych na koniu z łękiem. Na igrzyskach olimpijskich w 2012 r. amerykańscy gimnastycy Danell Leyva i John Orozco zakwalifikowali się do wielobojowego finału odpowiednio na pierwszym i czwartym miejscu. W finale para spadła na trzecie i ósme miejsce, w dużej mierze ze względu na niskie noty koni łękowatych.
Co sprawia, że wydarzenie jest takie trudne? Umiejętności koni z łękami nie przekładają się tak naprawdę na inne konkurencje, więc gimnastyczka, która jest bardzo dobra w pozostałych pięciu konkurencjach mężczyzn, może być słaba na łękach. Ponadto gimnastyczka spędza większość czasu z jednej strony, przesuwając ciężar w przód iw tył i przechodząc od umiejętności do umiejętności. Połączenie równowagi, siły i wytrzymałości jest wymagane, aby odnieść sukces na zawodach i chociaż nie jest to najbardziej ryzykowna ani odważna impreza dla mężczyzn, jest to jedna z najtrudniejszych do nauczenia.
Najlepsi pracownicy koni z łękami
Węgierski gimnastyk Krisztian Berki zdobył złoto olimpijskie w Londynie, a brytyjscy gimnastycy Louis Smith i Max Whitlock zdobyli srebro i brąz. Chociaż Berki zdobył złoto w tie-breaku ze Smithem, Berki nie był niespodzianką zwycięzcą: zdobył złoto świata zarówno w 2010, jak i 2011 roku, a także był mistrzem Europy w 2012 roku. Berki zdobył także kolejny tytuł mistrza świata w 2014 roku. W 2015 roku Whitlock i Smith zdobyli 1-2 miejsca na podium koni z łękiem na mistrzostwach świata.
Historycznie było to wydarzenie dla specjalistów, a niektórzy mężczyźni konsekwentnie zwyciężali: Węgrzy Zoltan Magyar wygrał na igrzyskach olimpijskich w 1976 i 1980 roku i zdobył trzy tytuły mistrza świata w tej imprezie, jako dobrze. Rumuński Marius Urzica zdobył złoto na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney w 2000 roku i zdobył dwa światowe złote medale w 2001 i 2002 roku. Xiao Qin z Chin dorównał temu wyczynowi, wygrywając światy w 2005 i 2006 r. oraz złoto olimpijskie w Pekinie w 2008 r.
W ostatnich latach, Alex Naddour, zastępca olimpijski z 2012 r., był najlepszy na koniu w Stanach Zjednoczonych: zdobył trzy tytuły z rzędu w latach 2011-2013, był drugi w 2014 r. i ponownie wygrał w 2015 r.
Dwa godne uwagi wyjątki od reguły specjalisty: wszechstronni wspaniali Witalij Scherbo oraz Aleksiej Niemow celował również na łękach. Każdy z nich zdobył tytuł mistrza świata, a Scherbo zremisował o złoto olimpijskie w tym wydarzeniu w 1992 roku.
