Zdobywcy najcenniejszych graczy ligi amerykańskiej

click fraud protection

Amerykańskie Stowarzyszenie Pisarzy Baseballowych otrzymało w 1931 r. zadanie wybrania najcenniejszego tytułu Major League Baseball Nagrody dla graczy i zwycięzcy MVP American League to zarówno nowicjusze z pola, jak i ożywiona ulga dzbany.

2010 do 2016

Mike Trout oficjalnie przybył, gdy środkowy obrońca LA Angels zdobył swój drugi MVP, gdy miał zaledwie 25 lat, trafiając .315 z 29 osobami korzystającymi z domów w 2016 roku. Pierwszy baseman/desygnowany hitter w Detroit zdobył kolejne nagrody MVP i był pierwszą potrójną koroną zwycięzca w 45 lat po prowadzeniu AL ze średnią 0,330, 44 biegami do domu i 139 biegami odbitymi w (RBI) w 2012.

  • 2016: Mike Trout, LA Anioły
  • 2015: Josh Donaldson, Toronto Blue Jays
  • 2014: Mike Trout, LA Anioły
  • 2013: Miguel Cabrera, Detroit Tigers
  • 2012: Miguel Cabrera, Detroit Tigers
  • 2011: Justin Verlander, Detroit Tigers
  • 2010: Josh Hamilton, Texas Rangers

2000 do 2009

Alex Rodriguez zdobył wszystkie trzy nagrody MVP po 2000 roku, jedną jako shortstop z Texas Rangers i parę jako trzeci bazowy z Yankees. Ichiro Suzuki z Seattle został pierwszym debiutantem, który wygrał AL MVP od 26 lat, pokonując mrugnięcia w AL korona ze średnią .350, aby wygrać blisko 2001 głosowanie nad pierwszym basem Oakland / wyznaczonym hitter Jason Giambi.

  • 2009: Joe Mauer, bliźniaki Minnesoty
  • 2008: Dustin Pedroia, Boston Red Sox
  • 2007: Alex Rodriguez, New York Yankees
  • 2006: Justin Morneau, Minnesota Twins
  • 2005: Alex Rodriguez, New York Yankees
  • 2004: Vladimir Guerrero, Anaheim Angels
  • 2003: Alex Rodriguez, Texas Rangers
  • 2002: Miguel Tejada, Oakland Athletics
  • 2001: Ichiro Suzuki, marynarze z Seattle
  • 2000: Jason Giambi, Oakland Lekkoatletyka

1990 do 1999

Frank Thomas zdobył kolejne MVP, osiągając 0,353 z 38 home runami w skróconym strajku sezonie 1994, podczas gdy Texas Rangers pochwalił się MVP w trzech z czterech sezony: Juan Gonzalez wygrał w 1996 i 1998 roku, trafiając odpowiednio 46 i 48 home runów, podczas gdy Ivan Rodriguez zdobył nagrodę w 1999 roku, trafiając .332 z 35 domem biegi.

  • 1999: Ivan Rodriguez, Texas Rangers
  • 1998: Juan Gonzalez, Texas Rangers
  • 1997: Ken Griffey Jr., Seattle Mariners
  • 1996: Juan Gonzalez, Texas Rangers
  • 1995: Mo Vaughn, Boston Red Sox
  • 1994: Frank Thomas, Chicago White Sox
  • 1993: Frank Thomas, Chicago White Sox
  • 1992: Dennis Eckersley, Oakland Athletics
  • 1991: Cal Ripken, Baltimore Orioles
  • 1990: Rickey Henderson, lekkoatletyka w Oakland

1980 do 1989

The Brewers of Milwaukee ożyli w latach 80., trzykrotnie zabierając do domu AL MVP. Rollie Fingers, gwiazda Oakland A z lat 70., został pierwszym miotaczem pomocy, który wygrał AL MVP, zapisując 28 meczów w w skróconym strajku sezonie 1981, podczas gdy Robin Yount, który był krótkotrwały, pojawił się w 1982 i zakończył dekadę swoim drugim MVP.

  • 1989: Robin Young, Milwaukee Brewers
  • 1988: Jose Canseco, lekkoatletyka w Oakland
  • 1987: George Bell, Toronto Blue Jays
  • 1986: Roger Clemens, Boston Red Sox
  • 1985: Don Mattingly, New York Yankees
  • 1984: Willie Hernandez, Detroit Tigers
  • 1983: Cal Ripken, Baltimore Orioles
  • 1982: Robin Young, Milwaukee Brewers
  • 1981: Rollie Fingers, Milwaukee Brewers
  • 1980: George Brett, Kansas City Royals

1970 do 1979

Vida Blue i Reggie Jackson prowadzili w Oakland w latach 70., podczas gdy Blue przeszedł 24-8 z ERA 1,82 w 1971 roku, a Jackson miał 32 osoby korzystające z domów i 117 RBI. Fred Lynn, który grał na środku pola w Boston Red Sox, został pierwszym debiutantem, który wygrał MVP, gdy w 1975 roku trafił .331.

  • 1979: Don Baylor, Kalifornia Anioły
  • 1978: Jim Rice, Boston Red Sox
  • 1977: Rod Carew, Minnesota Twins
  • 1976: Thurman Munson, New York Yankees
  • 1975: Fred Lynn, Boston Red Sox
  • 1974: Jeff Burroughs, Texas Rangers
  • 1973: Reggie Jackson, lekkoatletyka w Oakland
  • 1972: Dick Allen, Chicago White Sox
  • 1971: Vida Blue, Oakland Lekkoatletyka
  • 1970: Boog Powell, Baltimore Orioles

1960 do 1969

Roger Maris z Nowego Jorku był dwukrotnie MVP, drugi dzięki swoim historycznym 61-domowym biegom w 1961 roku. Koledzy z drużyny Yankee, Mickey Mantle i Elston Howard, zdobyli własne nagrody, a Carl z Bostonu Yastrzemski zabrał do domu MVP z ostatnią potrójną koroną XX wieku, trafiając 0,326 z 44 chomerami i 121 RBI w 1967 r.

  • 1969: Harmon Killebrew, Minnesota Twins
  • 1968: Denny McLain, Detroit Tigers
  • 1967: Carl Yastrzemski, Boston Red Sox
  • 1966: Frank Robinson, Baltimore Orioles
  • 1965: Zoilo Versalles, Minnesota Twins
  • 1964: Brooks Robinson, Baltimore Orioles
  • 1963: Elston Howard, New York Yankees
  • 1962: Mickey Mantle, New York Yankees
  • 1961: Roger Maris, New York Yankees
  • 1960: Roger Maris, New York Yankees

1950 do 1959

Phil Rizzuto rozpoczął passę Yankees w 1950 roku, kiedy shortstop osiągnął .324, a kolega z drużyny Yogi Berra wygrał trzy MVP w ciągu pięciu sezonów, jednocześnie utrzymując Yankees za płytą. Mantle miał nagrody back-to-back, kończąc z 52 osobami korzystającymi z domów w 1956 i uderzając .365 w 1957.

  • 1959: Nellie Fox, Chicago White Sox
  • 1958: Jackie Jensen, Boston Red Sox
  • 1957: Mickey Mantle, New York Yankees
  • 1956: Mickey Mantle, New York Yankees
  • 1955: Yogi Berra, New York Yankees
  • 1954: Yogi Berra, New York Yankees
  • 1953: Al Rosen, Indianie z Cleveland
  • 1952: Bobby Shantz, Philadelphia Lekkoatletyka
  • 1951: Yogi Berra, New York Yankees
  • 1950: Phil Rizzuto, New York Yankees

1940 do 1949

Joe DiMaggio zdobył drugiego i trzeciego MVP w swojej słynnej karierze Yankees, podczas gdy Hal Newhouser z Detroit zdobył kolejne nagrody, wygrywając 54 mecze w ciągu dwóch sezonów. Ted Williams sprowadził MVP z powrotem do Bostonu w tej samej dekadzie, w której został ostatnim graczem XX wieku trafić .400 (co zrobił w 1941 roku, kiedy DiMaggio zabrał do domu MVP ze średnią 0,357, 30 osób korzystających z domów i 125 RBI).

  • 1949: Ted Williams, Boston Red Sox
  • 1948: Lou Boudreau, Indianie z Cleveland
  • 1947: Joe DiMaggio, New York Yankees
  • 1946: Ted Williams, Boston Red Sox
  • 1945: Hal Newhouser, Detroit Tigers
  • 1944: Hal Newhouser, Detroit Tigers
  • 1943: Spud Chandler, New York Yankees
  • 1942: Joe Gordon, New York Yankees
  • 1941: Joe DiMaggio, New York Yankees
  • 1940: Hank Greenberg, Detroit Tigers

1930 do 1939

Philadelphia Athletics rozpoczęło grę od trzech prostych MVP. Dzban z Filadelfii, Lefty Grove, wygrał 31 meczów na najwyższym poziomie w karierze z 2,06 ERA, zdobywając pierwszego w historii AL MVP. Kolega z drużyny Jimmie Foxx, słabiący pierwszy bazowy, dwukrotnie zdobył nagrodę, trafiając .364 z 58 home runami w 1932 i .356 z 48 osobami korzystającymi z domów w 1933. Zdobył swój trzeci MVP, trafiając 50 osób korzystających z domów z Bostonem w 1938 roku.

  • 1939: Joe DiMaggio, New York Yankees
  • 1938: Jimmie Foxx, Boston Red Sox
  • 1937: Charley Gehringer, Detroit Tigers
  • 1936: Lou Gehrig, New York Yankees
  • 1935: Hank Greenberg, Detroit Tigers
  • 1934: Mickey Cochrane, Detroit Tigers
  • 1933: Jimmie Foxx, Philadelphia Lekkoatletyka
  • 1932: Jimmie Foxx, Philadelphia Lekkoatletyka
  • 1931: Lefty Grove, Philadelphia Lekkoatletyka

Technika podejścia do skoku wzwyż

Bieg dojazdowy jest kluczem do wysoki skok, według Holly Thompson, byłego amerykańskiego skoczka stanu Floryda. Podejście ustala tor lotu skoczka i, jeśli jest wykonane prawidłowo, pozwala na prawidłowe obracanie się skoczka w powietrzu. Thompson ...

Czytaj więcej

Najszybsze rekordy świata na milę kobiet

Rekord świata na milę kobiet i ogólnie bieg kobiet na milę były przez wiele lat ignorowane przez środowisko lekkoatletyczne i większość opinii publicznej. Roger Bannister był obchodzony jako pierwszy człowiek, który przebiegł poniżej 4:00 mili w ...

Czytaj więcej

400-metrowe wskazówki trenera Harveya Glance'a

Rozwijanie odnoszących sukcesy biegaczy na dystansie 400 metrów wymaga czegoś więcej niż tylko nauczenia prawidłowej formy biegania czy mądrej taktyki. Najdłuższy wyścig sprinterski wymaga nie tylko szybkości, ale i wytrzymałości szybkościowej, dl...

Czytaj więcej