Zarówno mężczyźni, jak i kobiety prowadzą bieg z płotkami na 400 metrów. Mężczyźni biegają również w biegu na 110 metrów, podczas gdy kobiety biegają na dystansie 100 metrów. Zasady dla wszystkich imprezy z przeszkodami są takie same, ale same przeszkody są inne dla każdego wydarzenia.
Sprzęt do płotków
Wszystko przeszkoda olimpijska wyścigi obejmują 10 płotków. W biegu na 110 metrów dla mężczyzn, płotki mierzą 1067 metrów wysokości – około 40 cali. ten pierwsza przeszkoda znajduje się 13,72 m od linii startu. Między przeszkodami jest 9,14 m, a od ostatniej przeszkody do mety 14,02 m.
W grupie 100 kobiet płotki mierzą 0,84 metra wysokości. Pierwsza przeszkoda ustawiona jest 13 metrów od linii startu. Między przeszkodami jest 8,5 metra, a od ostatniej przeszkody do mety 10,5 metra.
W wyścigu 400 mężczyzn płotki mają wysokość 0,914 metra. Pierwsza przeszkoda ustawiona jest 45 metrów od linii startu. Między przeszkodami jest 35 metrów, a od ostatniej przeszkody do mety 40 metrów.
Ustawienie płotków w biegu kobiet na 400 m jest takie samo jak w biegu 400 mężczyzn, z wyjątkiem tego, że płotki mają 0,762 m wysokości.
Zawody w biegu przez płotki
We wszystkich zawodach z przeszkodami w finale bierze udział ośmiu biegaczy. W zależności od liczby zgłoszeń, każde wydarzenie obejmuje dwie lub trzy rundy eliminacyjne przed finałem. W 2004 roku bieg na 110 metrów składał się z jednej rundy eliminacji, a następnie rund ćwierćfinałowych i półfinałowych przed finałem. Zarówno 100, jak i 400 obejmowały rundę wstępnych biegów, a następnie półfinał, a następnie finał.
Początek
Biegacze we wszystkich konkurencjach z przeszkodami zaczynają w blokach startowych.
We wszystkich konkurencjach poza płotkami na 400 metrów zawodnicy ustawiają się na jednej linii startu.
W 400, co koniecznie wiąże się z zaokrągleniem jednego zakrętu, pozycje startowe biegaczy są przesunięte. Powodem tego jest to, że oszałamiający start pozwala biegaczom pozostać na oddzielnych torach, co jest wyraźną koniecznością w przypadku zawodów z przeszkodami. Gdyby start nie był przesunięty i byłaby jedna nie przesunięta linia mety, biegacz na najbardziej wewnętrznym torze miałby największą przewagę dystansową, a biegacze na zewnętrznych liniach byliby w niekorzystnej sytuacji, z biegaczem na najbardziej wysuniętej linii, który ma największą odległość do przebycia – w efekcie tworząc wydarzenie, w którym każdy biegacz musiałby ukończyć dystans inny niż wszystkie inni.
Rozrusznik ogłasza: „Na znakach”, a następnie „Ustaw”. Na komendę „set” biegacze muszą mieć obie ręce i co najmniej jedno kolano dotykające ziemi i obie stopy w blokach startowych. Ich ręce muszą znajdować się za linią startu. Wyścig zaczyna się od pistoletu otwierającego.
Przed igrzyskami olimpijskimi w 2016 r. biegacze mogli jeździć fałszywy start i zostali zdyskwalifikowani dopiero po drugim falstartie. W 2016 r. bardzo krytykowana zmiana przepisów, która została nazwana „najokrutniejszą zasadą we wszystkich sportach”, wzywa do dyskwalifikacji sprinterów i płotków przy pierwszym falstartie.
Wyścig przez płotki
Wyścigi na 100 i 110 metrów odbywają się na prostych. Biegacze muszą pozostać na swoich pasach podczas wszystkich wyścigów z przeszkodami. Jak we wszystkich wyścigach, impreza kończy się, gdy tors zawodnika (nie głowa, ręka czy noga) przekroczy linię mety.
Biegacze nie są dyskwalifikowani za przewrócenie przeszkody, chyba że jest to celowe. Płotki mogą zostać zdyskwalifikowani za nieskoczenie przez przeszkodę lub ciągnięcie stopy lub nogi poniżej poziomej płaszczyzny górnej części jakiejkolwiek przeszkody podczas pokonywania przeszkody.
Powrót do strony głównej z płotkami olimpijskimi.
