Wielu członków społeczeństwa (i niektórzy członkowie zawodu planowania) nie rozumie, że transport publiczny składa się z dwóch różnych kategorii finansowania: kapitałowego i operacyjnego.
Finansowanie kapitałowe
Finansowanie kapitałowe to pieniądze przeznaczone na budowę rzeczy. Fundusze kapitałowe na tranzyt są najczęściej wykorzystywane na zakup nowych autobusów, ale można je również wykorzystać do budowy nowych garaży, linii metra i wiat przystankowych. Politycy lubią fundusze kapitałowe, ponieważ pozwalają im fotografować się przed każdym lśniącym nowym budynkiem lub linią kolejową, na które zdobyli fundusze. Plan stymulacyjny Obamy polegał na finansowaniu tranzytu kapitałowego: wielu odbiorców wykorzystało fundusze stymulacyjne na zakup nowych autobusów lub modernizację swoich obiektów. Na przykład Long Beach Transit w Kalifornii wykorzystał fundusze z planu remontu swojego dwudziestoletniego centrum tranzytowego w centrum miasta.
Finansowanie operacyjne
Finansowanie operacyjne to pieniądze wykorzystywane do faktycznego prowadzenia linii autobusowych i kolejowych, które kupiłeś dzięki funduszom kapitałowym. Zdecydowana większość środków na funkcjonowanie transportu publicznego przeznaczana jest na pensje i świadczenia pracownicze (aż 70% całego budżetu). Inne fundusze operacyjne są przeznaczone na opłacenie takich rzeczy, jak paliwo, ubezpieczenie, konserwacja i media.
Dlaczego nie możesz mieszać tych dwóch?
Większość różnych dotacji rządowych na tranzyt jest wyraźnie przeznaczona do wykorzystania na cele kapitałowe lub operacyjne. Na przykład wszystkie pieniądze federalne przeznaczone na transport publiczny, z wyjątkiem naprawdę małych systemów tranzytowych, mają być wykorzystywane wyłącznie na programy kapitałowe. Wiele funduszy państwowych i samorządowych jest również ograniczonych do jednego lub drugiego. Do niedawna MARTA w Atlancie GA zostało prawnie upoważnione do przeznaczania 50% przychodów uzyskanych z podatku od sprzedaży na finansowanie kapitałowe i 50% finansowania operacyjnego. Takie arbitralne ograniczenie jest pewnym sposobem na posiadanie błyszczących autobusów i przystanków, które z powodu braku funduszy nie mogą nigdzie pojechać. Oczywiście dochody uzyskiwane przez sam system, takie jak opłaty, mogą być wykorzystane na potrzeby kapitałowe lub operacyjne. Ponieważ ogólnie finansowanie kapitałowe jest łatwiejsze do zdobycia, większość dochodów z opłat jest przeznaczana na operacje. Próba wydawania pieniędzy przeznaczonych na programy kapitałowe na działalność operacyjną i vice versa to pewny sposób na wpadnięcie w konflikt z audytorami.
Przewaga kapitału nad finansowaniem operacyjnym
„Względna” łatwość pozyskania kapitału w przeciwieństwie do finansowania operacyjnego (od kilku lat tak nie jest) systemy tranzytowe mogły łatwo uzyskać JAKIEKOLWIEK środki finansowe z powodu recesji) można przypisać trzem głównym powoduje:
- Polityczne operacje fotograficzne: Jak wspomniano powyżej, politycy lubią budować, bo to daje im możliwość uzyskania przychylnej prasy na przecięciu wstęgi. Zapewnienie finansowania na utrzymanie systemu tranzytowego działającego bez cięć nie jest łatwo podatne na podobne sytuacje.
- Martw się o inflację wynagrodzeń: Jak wspomniano powyżej, aż 70% środków na działalność przeznaczane jest na wynagrodzenia i świadczenia pracownicze. Jeśli finansowanie operacyjne zostanie zwiększone, wówczas istnieje obawa, że wzrost zostanie przeznaczony na podniesienie wynagrodzeń zamiast na świadczenie większej liczby usług. A ponieważ większość systemów transportowych jest silnie uzwiązkowiona, podwyżki płac mogą przypiąć politykowi straszną etykietę „w łóżku ze związkami”.
- Historia wydatków na tranzyt federalny: Dopiero stosunkowo niedawno rząd federalny wydał pieniądze na transport publiczny. Większość federalnych wydatków na tranzyt pochodzi z Funduszu Powierniczego Autostrady, który był odpowiedzialny za finansowanie systemu autostrad międzystanowych. Ponieważ Highway Trust Fund miał historię finansowania autostrad, było naturalne, że zapewni finansowanie kapitału na tranzyt. Ponadto agencje tranzytowe potrzebowały pomocy w finansowaniu kapitałowym, zanim potrzebowały pomocy w finansowaniu operacyjnym. Pomoc rządowa w wymianie kapitału i budowie sprzed II wojny światowej, podczas gdy wiele agencji tranzytowych było samowystarczalnych po stronie operacyjnej do lat 70. XX wieku.
