W ciągu pięćdziesięciu lat aktorzy Burt Lancaster iKirk Douglas nakręcił razem kilka filmów. Niektóre były dobre. Para nie tak bardzo. A co najmniej dwa to wszech czasów klasyki. Ponieważ zagrali razem w kilku filmach, publiczność wierzyła, że Lancaster i Douglas są czymś w rodzaju zespołu. Choć może to być prawda na pierwszy rzut oka, za kulisami aktorzy nie lubili się nawzajem, o czym obaj pisali we własnych autobiografiach. Oto cztery najlepsze filmy z udziałem Burta Lancastera i Kirka Douglasa.
Niedoceniony film noir, Chodzę sam to pierwszy raz, kiedy Lancaster i Douglas pojawili się razem na ekranie. W filmie wyreżyserowanym przez Byrona Haskina wystąpił Lancaster jako Frankie Madison, były przemytnik, który właśnie wyszedł z więzienia po 14 latach. Frankie wychodzi prosto z więzienia, aby odszukać swojego starego partnera prowadzącego rum, Nolla Turnera (Douglas), który pod jego nieobecność odniósł spory sukces w prowadzeniu ich starego klubu nocnego. Frankie chce mieć swój udział w zyskach klubu, ale Moll mówi, że jest to związane i zmusza swojego księgowego (Wendell Corey) do przygotowania ksiąg, aby to udowodnić. Tymczasem Noll rzuca dziewczynę Kay (Lizabeth Scott) na Frankiego, aby dowiedzieć się, co wie, nieświadomie zasiewając ziarno własnego upadku.
Było ich wiele westerny zrobiono o niesławnej strzelaninie między Earpsami i gangiem Clanton, ale niewiele z nich było tak znaczących jak John Sturges Strzelanina w OK. Dziedziniec. W filmie wystąpił Lancaster jako Wyatt Earp i Douglas jako rewolwerowiec Doktor Holliday. Earp jest marszałkiem Dodge City i podróżuje z Holliday do Tombstone w Arizonie, gdzie szeryfem jest Virgil Earp (John Hudson). Od razu wpada w kłopoty z Ikiem Clantonem (Lyle Bettger) i Johnnym Ringo (John Ireland), co prowadzi do klimatycznej strzelaniny. Poszukaj młodego Dennisa Hoppera jako Billy Clanton i Star TrekDeForest Kelley jako Morgan Earp.
W swoim trzecim wspólnym filmie Lancaster i Douglas cofnęli się do amerykańskiej rewolucji dzięki adaptacji satyrycznej sztuki George'a Bernarda Shawa. Uczeń diabła wystąpił Lancaster jako ks. Anthony Anderson, pokojowynik, który przemienia się w buntownika, który zaciekle odpiera brytyjskich czerwonych płaszczy. Douglas był Dick Dudgeon, tchórz, który natychmiast staje się człowiekiem o sumieniu podobnym do Chrystusa. Również pod ręką jest Laurence Olivier jako generał Burgoyne, uroczy dżentelmen brytyjskiego oficera, który chce rozbić rebeliantów. Nie najważniejszy film nakręcony między Lancasterem a Douglasem, Uczeń diabła pozwoliło dwóm aktorom oderwać się od ekranu. Olivier był jednak bardziej subtelny w swoim podejściu i wyszedł z najlepszym występem.
Wyreżyserowane przez Johna Frankenheimera, Siedem dni w maju był pełnym napięcia thrillerem politycznym o wojskowym zamachu stanu, próbującym obalić prezydenta Stanów Zjednoczonych. Tym razem to Douglas wcielił się w bohatera. Wystąpił jako płk. Jiggs Casey, lojalny oficer pracujący w biurze Joint Chiefs of Staff. Jiggs odkrywa spisek z udziałem gen. James M. Scott, wściekły prawicowy oficer przekonany, że prezydent Jordan Lyman (Fryderyk Marsz) jest zbyt miękki, by przewodzić krajowi. Jiggs i Lyman próbują znaleźć ostateczny dowód na to, że Scott próbuje uzurpować sobie prezydenta Lymana, ale są ciągle powstrzymywani przez protokół i ludzki błąd. Siedem dni w maju został zaadaptowany przez Roda Sterlinga z bestsellerowej powieści Fletchera Knebela i Charlesa W. Baileya. Opublikowaną w 1962 roku książkę przeczytał prezydent John F. Kennedy, który zgodził się, że taki scenariusz może się wydarzyć.
